ITPB2/415-392/B/08/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2008 r. (data wpływu 7 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu dochodów uzyskiwanych w Chinach - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu dochodów uzyskiwanych Chinach.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Jest Pani obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, zameldowanym w Polsce. Obecnie przebywa Pani wraz z mężem i nieletnią córką w Tajlandii, na podstawie wizy uzyskanej przez męża uprawniającej go do pracy i pobytu rodziny. Na terytorium Tajlandii nie osiąga Pani dochodów a na terytorium Polski przebywa jedynie sporadycznie około 2,5 miesiąca w roku.

Po wyjeździe z kraju (co miało miejsce w lutym 2000 r.) rozporządziła trzy lata temu prawem własności nieruchomości (była to własność na prawie wspólności ustawowej z małżonkiem), w której zamieszkiwała do tej pory, na rzecz dorosłej córki (pomimo przeniesienia własności nieruchomości jest w niej nadal zameldowana). Ponadto nie rozwiązała Pani stosunku pracy w polskim zakładzie pracy, gdzie przebywa na urlopie bezpłatnym.

W związku z podjęciem zatrudnienia przez małżonka za granicą, do Japonii wyjechała Pani w lutym 2000 r. i przebywała tam do października 2001 r. Od listopada 2001 r. do czerwca 2005 r. przebywała Pani na tej samej zasadzie w Singapurze, a od czerwca 2005 r. przebywa w Tajlandii. Pozostali członkowie Pani rodziny to dorosła córka, która mieszka w Niemczech oraz dalsza rodzina i krewni mieszkający w Polsce.

Od 2001 r. nie osiąga Pani na terenie Polski żadnych dochodów i nie składa deklaracji podatkowych. Na terytorium RP jest Pani właścicielem (wraz z mężem) trzech działek budowlanych i posiada w użytkowaniu wieczystym działkę letniskową zabudowaną domkiem, przy czym nie zamierza w najbliższym czasie zbywać tych nieruchomości. Poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej nie posiada Pani nieruchomości. Na terytorium Polski podlega Pani dobrowolnemu ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu oraz posiada na rachunku bankowym minimalne środki pieniężne przeznaczone na cele bieżących opłat w kraju. Nie posiada Pani certyfikatów rezydencji podatkowej z krajów, w których przebywała od 2001 r.

We wrześniu 2008 r. zamierza Pani zamieszkać na terytorium Chin i uzyskiwać dochody z zarejestrowanej tam działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie czwarte. W zakresie pytań: pierwszego, drugiego i trzeciego zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie opodatkowania przychodów, które zostaną uzyskane w Chinach - umowa między Polską a Chinami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu przewiduje zastosowanie do obliczenia podatku od dochodów uzyskanych za granicą metodę wyłączenia z progresją. Dlatego też jeżeli podatnik nie będzie uzyskiwał dochodów na terytorium Rzeczypospolitej, nie będzie zobowiązany do składania rocznego zeznania. Jednakże w przypadku osiągnięcia dochodów na terytorium Polski, dochód osiągnięty w Chinach będzie wyłączony z podstawy opodatkowania. Zdaniem Wnioskodawcy, dla ustalenia stawki podatku od dochodu osiągniętego w Polsce, należy zastosować stawkę podatku właściwą dla całego dochodu, tzn. łącznie z dochodem osiągniętym w Chinach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast jeżeli osoby fizyczne nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w art. 3 ust. 1a, zdefiniowano pojęcie osoby mającej miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, za którą uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 4a ww. przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 i 2 umowy z dnia 7 czerwca 1988 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1989 r. Nr 13, poz. 65) określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, miejsce siedziby zarządu, miejsce rzeczywistego zarządu albo gdy stosuje się wobec niej inne kryteria o podobnym charakterze.

Jeżeli stosownie do ww. postanowień niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony w następujący sposób:

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, od czerwca 2005 r. do chwili obecnej przebywa Pani wraz z mężem i nieletnią córką w Tajlandii, gdzie nie osiąga dochodów jednocześnie nie uzyskując żadnych dochodów w Polsce. Ponadto w Polsce przebywa Pani jedynie około 2,5 miesiąca w roku. We wrześniu 2008 r. zamierza Pani zarejestrować i prowadzić działalność gospodarczą na terytorium Chin oraz tam zamieszkiwać.

Należy przyjąć, iż w świetle powołanych przepisów osoba ma miejsce zamieszkania w państwie, w którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych).

Zatem mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w 2008 r. dla celów podatkowych posiada Pani miejsce zamieszkania kolejno na terytorium: Tajlandii i Chin. W tych państwach Pani mieszka (będzie mieszkała) i będzie uzyskiwała dochody w Chinach. Oznacza to, iż w 2008 r. nie posiada Pani powiązań osobistych z Polską i po wyjeździe z kraju nie jest rezydentem podatkowym w Polsce.

Przeniesienie ośrodka interesów życiowych za granicę oznacza, iż w 2008 r. podlega Pani w Polsce opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Jednakże wbrew stanowisku Wnioskodawcy, w przypadku osiągnięcia dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy zastosować art. 23 ust. 2 ww. umowy, który stanowi, iż w Chinach podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

Biorąc powyższe pod uwagę, Pani jako osoba niebędąca polskim rezydentem i nieosiągająca dochodów w Polsce, nie będzie miała obowiązku złożenia rocznego zeznania podatkowego za 2008 r. Jednakże w przypadku osiągnięcia dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w zeznaniu rocznym, zastosowanie znajdzie wyżej wskazana zasada.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.