ITPB2/415-385/14/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2014 r. (data wpływu 7 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2014 r. (data wpływu 8 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 3 lipca 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2011 r. Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim i wraz z żoną do 26 sierpnia 2011 r. sprawował władzę rodzicielską nad córką urodzoną w 1989 r., wówczas studentką. W złożonym zeznaniu podatkowym za 2011 r. Wnioskodawca odliczył ulgę z tytułu wychowywania dzieci. W dniu 6 grudnia 2013 r. Wnioskodawca otrzymał wezwanie z Urzędu Skarbowego do złożenia korekty zeznania. W związku z tym, że niesłusznie skorzystał z ulgi prorodzinnej, ponieważ Jego córka w roku podatkowym 2011 r. przekroczyła kwotę dochodu 3 089 zł. Wnioskodawca musiał zwrócić ulgę wraz z odsetkami.

Wnioskodawca podaje, że nie ciążył na Nim obowiązek alimentacyjny - sądowy względem córki. W tym czasie, tzn. w roku 2011 córka była studentką nie ukończyła 25 roku życia i nie osiągnęła dochodów przekraczających 3089 zł. W dniu 27 sierpnia 2011 r. córka wyszła za mąż, wyprowadziła się z domu, a od 1 września 2011 r. podjęła pracę. W okresie roku podatkowego 2011 córka uzyskała dochody przekraczające kwotę 3 089 zł, z których rozliczyła się w Urzędzie Skarbowym. Wnioskodawca podkreśla, że dochody jakie córka osiągnęła dotyczyły okresu od 1 września 2011 r. do 31 grudnia 2011 r.

Nadmienia również, że dochody Jego i żony opodatkowane zostały według skali podatkowej. Za 2011 r. Wnioskodawca złożył wspólnie z małżonką zeznanie podatkowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca z żoną mógł odliczyć ulgę prorodzinną za 7 miesięcy 2011 r., tzn. w okresie utrzymywania pełnoletniego dziecka, ale uczącego się jeszcze.

Czy ustawodawca nakazuje przy rozliczaniu podatku od osób fizycznych jednej rodziny (Wnioskodawcy) brać pod uwagę dochody drugiej rodziny (córki).

Wnioskodawca uważa, że miał prawo odliczyć ulgę prorodzinną. Podkreśla przy tym, że w roku podatkowym wraz z żoną utrzymywał pełnoletnie dziecko, studiujące. Ich obowiązek utrzymywania pełnoletniego dziecka trwał do 26 sierpnia 20011 r. Za ten okres odliczyli ulgę. W tym okresie córka nie osiągała dochodów. Istniejące przepisy zinterpretowali tak, że za czas utrzymywania córki, nie osiągającej ww. dochodów mogli odliczyć ulgę prorodzinną. W dniu, kiedy córka wyszła za mąż, tj. w dniu 27 sierpnia 2011 r. ich obowiązek utrzymywania córki wygasł. Założyła swoją rodzinę i podjęła pracę. Od tego dnia dochody córki nie były częścią ich wspólnych rozliczeń podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady korzystania z tzw. ulgi prorodzinnej w rozliczeniu za rok 2011 określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2011 r.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie do art. 27f ust. 2. ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Stosownie do art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie korzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Treści art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 3 wskazuje, że możliwość odliczenia kwoty określonej w ust. 2 ma podatnik, który utrzymywał - w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej - dzieci pełnoletnie do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Przy czym, odliczenie nie przysługuje poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko wstąpiło w związek małżeński.

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2011 r. Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim i wraz z żoną do 26 sierpnia 2011 r. sprawował władzę rodzicielską nad córką urodzoną w 1989 r., wówczas studentką. W złożonym zeznaniu podatkowym za 2011 r. Wnioskodawca odliczył ulgę z tytułu wychowywania dzieci. W dniu 6 grudnia 2013 r. Wnioskodawca otrzymał wezwanie z Urzędu Skarbowego do złożenia korekty zeznania. W związku z tym, że niesłusznie skorzystał z ulgi prorodzinnej, ponieważ Jego córka w roku podatkowym 2011 r. przekroczyła kwotę dochodu 3 089 zł. Wnioskodawca musiał zwrócić ulgę wraz z odsetkami.

Wnioskodawca podaje, że nie ciążył na Nim obowiązek alimentacyjny - sądowy względem córki. W tym czasie, córka była studentką nie ukończyła 25 roku życia i nie osiągnęła dochodów przekraczających 3089 zł. W dniu 27 sierpnia 2011 r. córka wyszła za mąż, wyprowadziła się z domu, a od 1 września 2011 r. podjęła pracę. W okresie roku podatkowego 2011 córka uzyskała dochody przekraczające kwotę 3 089 zł, z których rozliczyła się w Urzędzie Skarbowym. Wnioskodawca podkreśla, że dochody jakie córka osiągnęła dotyczyły okresu od 1 września 2011 r. do 31 grudnia 2011 r.

Nadmienia również, że dochody Jego i żony opodatkowane zostały według skali podatkowej. Za 2011 r. Wnioskodawca złożył wspólnie z małżonką zeznanie podatkowe.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozliczeniu za 2011 r. należało m.in. utrzymywać w roku podatkowym - w związku z wykonywaniem ciążącego obowiązku alimentacyjnego dzieci własne lub przysposobione do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, które w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W 2011 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3.089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Przy czym wskazać należy, że stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z powyższego wynika zatem, że jednym z warunków uprawniających do zastosowania omawianej ulgi jest brak uzyskania przez pełnoletnie dziecko w roku podatkowym, dochodu w wysokości przekraczającej kwotę 3 089 zł. W sytuacji, gdy dziecko w roku podatkowym wstąpiło w związek małżeński rodzic ma prawo do odliczenia ulgi, ale tylko za miesiące przed wstąpieniem dziecka w związek małżeński.

Przy czym, dla utraty prawa do tej ulgi nie ma znaczenia, czy dziecko dochody przekraczające ww. kwotę uzyskało przed zawarciem związku małżeńskiego, czy też po jego zawarciu kiedy wyprowadziło się z domu. Ustawodawca odnosi bowiem kryterium dochodowe, ograniczając jego wysokość do kwoty 3 089 zł do roku podatkowego nie zaś do miesięcy, w których dziecko nie pozostawało w związku małżeńskim.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, iż w roku 2011 córka Wnioskodawcy uzyskała dochód w wysokości przekraczającej kwotę 3 089 zł, nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z omawianej ulgi, a tym samym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do dokonania odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.