ITPB2/415-379/13/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2013 r. (data wpływu 3 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 10 sierpnia 2012 r., sprzedał Pan zabudowaną nieruchomość, której nabycie następowało etapami i było przesunięte w czasie. Właścicielami tej nieruchomości byli Pana rodzice, Marianna i Marian Z. W roku 1995 zmarła Pana matka, Marianna Z. Majątek po Niej, w skład którego wchodziła zabudowana nieruchomość, odziedziczył Pana ojciec w udziale wynoszącym #188; części (4/16), Pan w 3/16 części, Pana siostra w 3/16 części, Pana brat w 3/16 części oraz Pana bratanica w 3/16 części. Z uwagi, iż majątek był wspólnym majątkiem Pana rodziców, dziedziczeniu podlegała połowa majątku, druga połowa była własnością Pana ojca Mariana Z. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał stosowne decyzje, należny podatek od spadków i darowizn został zapłacony w roku 2011. W wyniku nabycia spadku od dnia 7 września 1995 r., udziały w nieruchomości były następujące: Marian Z. 20/32, Zdzisław Z. 3/32, Barbara J. 3/32, Mirosław Z. 3/32, Katarzyna Ł. 3/32.

W dniu 8 grudnia 2009 r., zmarł Marian Z. majątek po Nim w równych częściach po #188; części odziedziczyli: Zdzisław Z. 5/32, Barbara J. 5/32, Mirosław Z. 5/32, Katarzyna Ł. 5/32 części.

W wyniku nabycia spadku, od dnia 8 grudnia 2009 r., udziały w nieruchomości były następujące: Zdzisław Z. 8/32, Barbara J. 8/32, Mirosław Z. 8/32, Katarzyna Ł. 8/32 części.

W dniu 24 sierpnia 2011 r., spadkobiercy aktem notarialnym zawarli umowę o dział spadku, w wyniku której Zdzisław Z., Barbara J., Mirosław Z., Katarzyna Ł. dokonali nieodpłatnego działu spadku, w ten sposób, że Pan otrzymał na wyłączność własność do majątku osobistego własność zabudowanej nieruchomości. W akcie notarialnym zawarto również Pana oświadczenie i zobowiązanie, że w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości z uzyskanej ceny sprzedaży zachowa Pan dla siebie kwotę 100.000 zł. a pozostałą kwotę podzieli równo pomiędzy siebie i pozostałe strony tej umowy lub ich zstępnych. Przedmiotowa nieruchomość została przez Pana sprzedana w dniu 10 sierpnia 2012 r., za kwotę 300.000 zł. z tego kwota 100.000,00 zł. należy do Pana, pozostała część, czyli 200.000 zł została podzielona równo pomiędzy cztery osoby, na każdą przypada kwota 50.000 zł. razem kwota przypadająca na Pana wynosi 150.000 zł. Kosztem sprzedaży tej nieruchomości jest wypłacona pozostałym spadkobiercom kwota 150.000 zł.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

W związku, z tym iż sprzedaż nieruchomości w części nastąpiła przed upływem 5 lat od dnia nabycia, a Pan jest zobowiązany do wypłacenia kwoty 150.000 zł pozostałym spadkobiercom na podstawie umowy o dział spadku, jak należy obliczyć dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu zbycia tej nieruchomości.

Zdaniem Pana od kwoty przychodu należy w pierwszej kolejności odjąć wartość części nieruchomości, która została przez Pana nabyta w roku 1995, a następnie ciężary ściśle związane ze sprzedażą tej nieruchomości, to jest obowiązek wynikający z umowy o dział spadku, przekazania pozostałym spadkobiercom kwoty 150.000 zł, (po 50.000 zł. każdemu z nich), od pozostałej kwoty może Pan odjąć kwotę wydatkowaną nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym sprzedał Pan nieruchomość, na własne cele mieszkaniowe, tj. spłatę kredytu zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe przed sprzedażą nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pana w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu 10 sierpnia 2012 r., sprzedał Pan zabudowaną nieruchomość, której nabycie następowało etapami i było przesunięte w czasie. Właścicielami tej nieruchomości byli Pana rodzice, Marianna i Marian Z. W roku 1995 zmarła Pana matka, Marianna Z. Majątek po Niej, w skład którego wchodziła zabudowana nieruchomość, odziedziczył Pana ojciec w udziale wynoszącym #188; części (4/16), Pan w 3/16 części, Pana siostra w 3/16 części, Pana brat w 3/16 części oraz Pana bratanica w 3/16 części. Z uwagi, iż majątek był wspólnym majątkiem Pana rodziców, dziedziczeniu podlegała połowa majątku, druga połowa była własnością Pana ojca Mariana Z. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał stosowne decyzje, należny podatek od spadków i darowizn został zapłacony w roku 2011. W wyniku nabycia spadku od dnia 7 września 1995 r., udziały w nieruchomości były następujące: Marian Z. 20/32, Zdzisław Z. 3/32, Barbara J. 3/32, Mirosław Z. 3/32, Katarzyna Ł. 3/32.

W dniu 8 grudnia 2009 r., zmarł Marian Z. majątek po Nim w równych częściach po #188; części odziedziczyli: Zdzisław Z. 5/32, Barbara J. 5/32, Mirosław Z. 5/32, Katarzyna Ł. 5/32 części.

W wyniku nabycia spadku od dnia 8 grudnia 2009 r., udziały w nieruchomości były następujące: Zdzisław Z. 8/32, Barbara J. 8/32, Mirosław Z. 8/32, Katarzyna Ł. 8/32 części.

W dniu 24 sierpnia 2011 r., spadkobiercy aktem notarialnym zawarli umowę o dział spadku, w wyniku której Zdzisław Z., Barbara J., Mirosław Z., Katarzyna Ł. dokonali nieodpłatnego działu spadku, w ten sposób, że Pan otrzymał na wyłączność własność do majątku osobistego własność zabudowanej nieruchomości. W akcie notarialnym zawarto również Pana oświadczenie i zobowiązanie, że w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości z uzyskanej ceny sprzedaży zachowa Pan dla siebie kwotę 100.000 zł. a pozostałą kwotę podzieli równo pomiędzy siebie i pozostałe strony tej umowy lub ich zstępnych. Przedmiotowa nieruchomość została przez Pana sprzedana w dniu 10 sierpnia 2012 r., za kwotę 300.000 zł. z tego kwota 100.000,00 zł. należy do Pana, pozostała część, czyli 200.000 zł została podzielona równo pomiędzy cztery osoby, na każdą przypada kwota 50.000 zł. razem kwota przypadająca na Pana wynosi 150.000 zł. Kosztem sprzedaży tej nieruchomości jest wypłacona pozostałym spadkobiercom kwota 150.000 zł.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Natomiast postanowienie sądu lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Zatem dla podatku dochodowego istotna z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będących przedmiotem spadku jest data śmierci spadkodawcy.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest więc czynnością wtórną do nabycia spadku, nie można nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli w wyniku działu spadku, przedmiotem którego była nieruchomość, udział w niej się zwiększa, tj. przekracza udział dotychczas posiadany to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu tej czynności. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, co do zasady należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując więc oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, że sprzedaż nieruchomości w 2012 r., w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1995 r. w drodze spadku po zmarłej matce nie stanowi źródła przychodu, ponieważ zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym, zbycie przez Pana tego udziału nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Natomiast odpłatne zbycie nieruchomości w części nabytej w 2009 w drodze spadku po ojcu i 2011 r. w drodze działu spadku ponad udział spadkowy dokonane w 2012 r. jest źródłem przychodu, w rozumieniu powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy)

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

* koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,

* prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,

* koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,

* wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,

* koszty i opłaty sądowe.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny należy więc stwierdzić, iż do kosztów uzyskania przychodu, z tytułu zbycia udziału w nieruchomości nabytego w 2011 r. nie może Pan zaliczyć kwot wypłaconych po sprzedaży nieruchomości na rzecz pozostałych spadkobierców, ponieważ z uwagi na jego nieodpłatne nabycie nie mieszczą się one w dyspozycji art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwoty te nie stanowią również kosztów odpłatnego zbycia, gdyż nie zostały wypłacone po to, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku.

Jednakże zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z art. 21 ust. 27 ww. ustawy w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

* przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Reasumując, odpłatne zbycie nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1995 r. w drodze spadku po zmarłej matce nie stanowi dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie powoduje powstania obowiązku zapłaty podatku od tej sprzedaży.

Natomiast dochód ze sprzedaży w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2009 r. w drodze spadku po ojcu i 2011 r. w wyniku działu spadku ponad udział spadkowy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku, o czym stanowi art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, która stanowi różnicę pomiędzy uzyskanym przychodem a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie może Pan uwzględnić kwot wypłaconych pozostałym spadkobiercom, ponieważ nie mieszczą się w dyspozycji tego przepisu.

Jednakże należy wskazać, iż w odniesieniu do ww. dochodu może znaleźć zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym, po spełnieniu warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie przychód uzyskany ze zbycia ww. nieruchomości wydatkowany zostanie na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25. Zwolnieniu podlegać będzie ta część dochodu, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W kontekście powyższego, podkreślenia również wymaga, iż podstawową zasadą obowiązującą w polskim systemie podatkowym jest zasada samoobliczania podatku, która polega na tym, że podatnik sam określa podstawę opodatkowania, oblicza podatek i odprowadza go do organu podatkowego. Na podatniku ciąży więc obowiązek prawidłowego określenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu, dochodu oraz zastosowania odpowiedniego sposobu obliczenia podatku.

Poza tym, skoro to na podatniku spoczywa ciężar obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego, to musi on zgromadzić dowody potwierdzające prawidłowe wykazanie przez niego dochodu, jak również kwoty podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego.

Powyższe może bowiem podlegać ocenie organów podatkowych, jednakże w ramach innych trybów postępowania. Ocena taka wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego, które nie jest możliwe w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Postępowanie o udzielenie interpretacji ma na celu natomiast wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). W postępowaniu tym organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ogranicza się do dokonania subsumpcji przedstawionego przez stronę stanu faktycznego pod określony przepis prawa podatkowego i wyjaśnienia przyczyn, dla których w określonym stanie faktycznym dany przepis ma zastosowanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.