ITPB2/415-376/11/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W maju 2010 r. Wnioskodawczyni, będąc w związku małżeńskim, nabyła w drodze darowizny od rodziców lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. Zgodnie z treścią aktu notarialnego nieruchomość ta weszła do majątku odrębnego Wnioskodawczyni i nie została wniesiona do majątku wspólnego poprzez podpisanie umowy majątkowej rozszerzającej wspólność ustawową małżonków, ani w inny sposób.

Między Wnioskodawczynią a małżonkiem istnieje wspólność majątkowa małżeńska od ślubu, t.j. od maja 2008 r. Nie korzystali ani nie korzystają z ulgi odsetkowej.

W październiku 2009 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem jako współkredytobiorcą zaciągnęła kredyt hipoteczny na wspólny zakup nowego mieszkania. Akt notarialny kupna tego mieszkania został podpisany w grudniu 2010 r.

Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości otrzymanej aktem darowizny od rodziców przed upływem 5 lat od jej nabycia. Cały przychód ze sprzedaży zamierza przeznaczyć w terminie 2 lat od końca roku, w którym nastąpi zbycie, na spłatę zaciągniętego razem z mężem ww. kredytu hipotecznego oraz odsetek od tego kredytu. Przed spłatą kredytu dokona, na podstawie aktu notarialnego, wniesienia środków uzyskanych ze sprzedaży składnika majątku odrębnego (nieruchomości otrzymanej w drodze darowizny od rodziców) do majątku wspólnego (rozszerzenie wspólności majątkowej).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zarówno na pytanie nr 1, jak i nr 2 odpowiedź jest twierdząca, t.j. prawidłowe jest zastosowanie zwolnienia od podatku dochodowego w stosunku do całej kwoty ze sprzedaży lokalu mieszkalnego (którego jest jedyną właścicielką) jeżeli przychód przeznaczony zostanie w całości na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego wraz z mężem na zakup nowego, wspólnego mieszkania.

Wnioskodawczyni stwierdza, iż podstawową okolicznością stanowiącą o zastosowaniu zwolnienia jest wyłącznie przeznaczenie przychodów ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na cele mieszkaniowe. Art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy stanowi, że takim wydatkiem może być m.in. spłata kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie do treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie natomiast z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ustawy za wydatki na cele mieszkaniowe uważa się m.in.:

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Na podstawie art. 21 ust. 29 ustawy w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Ponadto przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Z analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała w 2010 r. od rodziców w drodze umowy darowizny do majątku osobistego lokal mieszkalny, który zamierza sprzedać przed upływem 5 lat od jego nabycia. W październiku 2009 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zaciągnęła kredyt hipoteczny na wspólny zakup nowego lokalu mieszkalnego. Uzyskane ze sprzedaży środki Wnioskodawczyni zamierza w całości przeznaczyć na spłatę ww. kredytu wraz z odsetkami. Między Wnioskodawczynią a Jej mężem istnieje wspólność majątkowa małżeńska od ślubu, t.j. od maja 2008 r. Nie korzystali ani nie korzystają z ulgi odsetkowej.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ponadto, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Natomiast, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę chyba, że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 2 ww. ustawy).

Tak więc w sytuacji, gdy przychód uzyskany ze zbycia lokalu mieszkalnego przeznaczony zostanie w całości, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie, na spłatę kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego wspólnie z małżonkiem na zakup nowego lokalu mieszkalnego, objętego współwłasnością małżeńską, dochód ze zbycia na warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 i ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie zwolniony z opodatkowania 19% podatkiem dochodowym.

Nadmienić jednak należy, że w sytuacji, gdy przychód osiągnięty z odpłatnego zbycia przekroczy wysokość poczynionych wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nadwyżka nie zostanie wydatkowana na cele wskazane w tym przepisie, ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy korzystał będzie dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia. Natomiast opodatkowaniu będzie podlegała pozostała część dochodu.

Przy tym uznać należy, że cel mieszkaniowy o którym mowa powyżej zostanie spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego wraz z małżonkiem na zakup nowego lokalu mieszkalnego, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawczyni zostaną wydatkowane na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, objętego współwłasnością małżeńską. Tym samym, dla możliwości skorzystania ze zwolnienia, nie zachodzi konieczność wniesienia środków uzyskanych ze sprzedaży składnika majątku odrębnego do majątku wspólnego małżonków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.