ITPB2/415-375/09/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2009 r. (data wpływu 15 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej z Niemiec jest:

* prawidłowe w części dotyczącej świadczeń wypłacanych w latach 2005-2008,

* nieprawidłowe w części dotyczącej świadczeń wypłacanych w latach 2000-2004.

W dniu 15 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej z Niemiec.Wezwaniem z dnia 29 maja 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku poprzez wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego.Pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 8 czerwca 2009 r. uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Otrzymuje Pan z Niemiec rentę po zmarłej żonie, tzw. rentę wdowią. Żona była stomatologiem i podlegała obowiązkowemu ubezpieczeniu w Niemczech. W Izbie Lekarskiej. Po osiągnięciu odpowiedniego wieku żona otrzymała z tej Izby rentę starczą. Po śmierci żony, otrzymał Pan część tej renty jako tzw. rentę wdowią. Od dłuższego czasu mieszka Pan na stałe w Polsce, a świadczenie to wpływa na Pana konto w Niemczech. Ww. renta co do zasady podlega opodatkowaniu w Niemczech, jednakże podatek nie jest pobierany ze względu na niskie świadczenie, obecnie jest to 270 euro. Ponadto, nie uzyskuje Pan innych dochodów, ani w Polsce ani w Niemczech.

W przesłanym uzupełnieniu wniosku podaje Pan, iż zamieszkuje w Polsce od września 1995 r., od 1974 r. do daty powrotu do kraju przebywał Pan z żoną w Niemieckiej Republice Federalnej. W czasie pobytu poza krajem pracował Pan w praktyce dentystycznej, prowadzonej przez żonę. Od 1 sierpnia 1985 r. żona była obowiązkowo ubezpieczona jako lekarz dentysta w Izbie Lekarskiej. Osobiście nie był Pan ubezpieczony, posiadał jedynie ubezpieczenie zdrowotne w kasie chorych Barmer. W czasie pobytu za granicą mieszkali Państwo we własnym domu jednorodzinnym, który przed powrotem do kraju został sprzedany. Posiada Pan obywatelstwo polskie i niemieckie otrzymane przez tzw. zasiedzenie. Nadmienia Pan, iż nigdy nie miał Pan powiązań majątkowych w Polsce ani w innych krajach, w Niemczech pracował z żoną, mając zawsze zamiar powrócić do Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od tego rodzaju renty powinien Pan odprowadzić podatek w Polsce za lata 2000-2008.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 18 ust. 2 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie w dniu 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) jest zwolniony z odprowadzania podatku dochodowego, ponieważ renta ta jest przyznana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech i wypłacana przez Izbę Lekarską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za prawidłowe w części dotyczącej świadczeń wypłacanych w latach 2005-2008,

* za nieprawidłowe w części dotyczącej świadczeń wypłacanych w latach 2000-2004.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Umowa z dnia 18 grudnia 1972 r. między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. Nr 31, poz. 163 z późn. zm.), która miała zastosowanie do dochodów osiąganych do dnia 31 grudnia 2004 r., nie zawierała oddzielnych regulacji dotyczących zasad opodatkowania rent i emerytur oraz podobnych świadczeń uzyskiwanych z Niemiec przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski.

Stosownie natomiast do art. 19 ww. umowy dochody nie wymienione wyraźnie w poprzednich artykułach osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Państwie Umawiającym się mogą być opodatkowane tylko w tym państwie.

W świetle powyższego, emerytury, renty i inne podobne świadczenia otrzymywane z Niemiec przez osobę mająca miejsce zamieszkania w Polsce w okresie obowiązywania umowy z dnia 18 grudnia 1972 r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce.

Zgodnie natomiast z zawartą w dniu 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, umową międzynarodową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), w szczególności zaś stosownie do art. 18 ust. 1 ww. umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Na podstawie art. 18 ust. 2 ww. umowy - bez względu na postanowienia ustępu 1 - płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

W odniesieniu do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2005 r. ogólną zasadą jest więc także opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania tj. w Polsce. Jednakże wyjątek dotyczy sytuacji, gdy płatności są otrzymywane z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

* ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,

* ustawowe ubezpieczenie emerytalne

* ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,

* ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz

* ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych.

Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących z wszystkich działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

W treści wniosku wskazano, iż w latach 2000-2008 z obowiązkowego ubezpieczenia socjalnego w Niemczech była Panu wypłacana "renta wdowia". Innych dochodów Pan nie osiągał.

Mając na względzie powyższe, przedmiotowe świadczenie z Niemiec otrzymywane:

* w latach 2005-2008 podlega opodatkowaniu, zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 umowy międzynarodowej, tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce,

* w latach 2000-2004 podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.