ITPB2/415-374/11/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu - 7 kwietnia 2011 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2004 r. Wnioskodawca uzyskał wspólnie z żoną hipoteczny kredyt mieszkaniowy w Banku P. w kwocie 163.000 zł (kredyt indeksowany do waluty obcej CHF). Powyższą kwotę przeznaczyli na zakup od dewelopera nowego mieszkania oraz garażu (w bryle tego budynku mieszkalnego). Przeniesienie własności nastąpiło w maju 2006 r.

W styczniu 2008 r. Wnioskodawca wraz z żoną uzyskał kolejny kredyt hipoteczny w Banku E. z przeznaczeniem na spłatę kredytu mieszkaniowego udzielonego w 2004 r. Otrzymali na ten cel kwotę 147.000 zł (kredyt indeksowany do waluty obcej CHF). Z powyższej kwoty, 124.054 zł przeznaczyli na spłatę kredytu mieszkaniowego (w P.), natomiast pozostałą kwotę 22.946 zł wykorzystali na inny cel konsumpcyjny. W związku z powyższym kwota spłaty przedmiotowego kredytu mieszkaniowego (w P.) stanowiła w zaokrągleniu 85% otrzymanej kwoty z Banku E.

W 2009 r. Wnioskodawca wraz z żoną przedmiotowe mieszkanie wraz z garażem sprzedał uzyskując kwotę 375.000 zł. Przeniesienie własności nastąpiło w dniu 21 października 2009 r.

W dniu 27 października 2009 r. Wnioskodawca wraz z żoną złożył w urzędzie skarbowym oświadczenie w sprawie przeznaczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości w ciągu 2 lat na inny cel mieszkaniowy, określony w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Wnioskodawca zaznacza, że nie prowadzi (żona też nie prowadzi) działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży lokali mieszkalnych. W latach 2006-2009 dokonywał wraz z żoną odliczeń od podstawy opodatkowania odsetek od ww. kredytów. Odliczone środki wraz z ustawowymi odsetkami zostaną zwrócone na określone konto urzędu skarbowego po dokonaniu właściwych korekt zeznań PIT-37 za lata 2006-2009 (ewentualna spłata, po uzyskaniu informacji o możliwości skorzystania z korzystniejszej dla Wnioskodawcy ulgi w podatku dochodowym nastąpi do dnia 20 października 2011 r.).

W dniu 29 października 2009 r. Wnioskodawca wraz z żoną dokonał całkowitej spłaty kredytu hipotecznego w Banku E. w wysokości 184.975 zł 43 gr. Według Wnioskodawcy, został spełniony warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy zatem ma możliwość zaliczyć 85% wydatkowanej kwoty, t.j. w zaokrągleniu 157.229 zł.

W lutym 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył grunt z przeznaczeniem pod budowę budynku jednorodzinnego (kwota zakupu wraz z kosztami notarialnymi wyniosła 92.973 zł 80 gr). W czerwcu 2010 r. rozpoczął budowę domu jednorodzinnego (system gospodarczy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeznaczenie środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na spłatę hipotecznego kredytu refinansowego jako na inny cel mieszkaniowy oraz w związku z tym skorzystanie z ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych od wskazanej wydatkowanej kwoty jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma możliwość skorzystania z przedmiotowego zwolnienia, gdyż przeznaczenie przychodu ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu hipotecznego refinansowego (w 85% wydatkowanej kwoty) wypełnia warunek określony w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Według Wnioskodawcy, celem przytoczonego unormowania jest zwolnienie z opodatkowania opisanego wyżej przychodu, niezależnie od tego czy zostanie on wydatkowany bezpośrednio czy też pośrednio. Liczy się cel, jakim w przypadku obu rodzajów kredytu (hipoteczny, hipoteczny refinansowy) jest nabycie mieszkania, a nie swobodne dysponowanie środkami finansowymi. Wnioskodawca wskazuje, iż zbliżony pogląd prezentują wyroki sądów administracyjnych, np.: WSA w Warszawie z dnia 25 maja 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2164/09; WSA w Kielcach z 12 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Ke 393/09; WSA w Rzeszowie z 5 listopada 2009 r. III SA/Rz 702/09.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Podatek od przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych nabytych do dnia 31 grudnia 2006 r. stosownie do art. 28 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Powyższa zasada nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

W myśl powołanego art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i lit. e) wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c)

Zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy przepisy ust. 1 pkt 32 i 32a nie mają zastosowania, jeżeli:

W myśl art. 21 ust. 2a ustawy przepis ust. 1 pkt 32 lit. e) nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b.

Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne. Zatem dla skorzystania z przedmiotowego zwolnienia niezbędnym jest wydatkowanie otrzymanego przychodu wyłącznie na cele mieszkaniowe w tym katalogu określone.

Zatem przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, wydatkowany na inne cele, podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy jest wydatkowanie przychodu otrzymanego ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Jak wynika z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia określonego w tym przepisie, kredyt (pożyczka) na spłatę którego przeznaczono przychód ze sprzedaży, musi być zaciągnięty na tzw. cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w maju 2006 r. nabył od dewelopera lokal mieszkalny oraz garaż, znajdujący się w budynku. Wspólnie z małżonką w związku z tą inwestycją zaciągnął w 2004 r. w Banku P. kredyt hipoteczny. W styczniu 2008 r. zaciągnął kolejny kredyt w Banku E. z przeznaczeniem na spłatę ww. kredytu udzielonego w 2004 r. Część otrzymanej kwoty kredytu w Banku E. (85%) przeznaczono na spłatę kredytu w Banku P., natomiast pozostałą kwotę wykorzystano na inny cel konsumpcyjny. Następnie w dniu 21 października 2009 r. sprzedał przedmiotową nieruchomość. W dniu 27 października 2009 r. Wnioskodawca wraz z żoną złożył w urzędzie skarbowym oświadczenie w sprawie przeznaczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości w ciągu 2 lat na inny cel mieszkaniowy, określony w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. W dniu 29 października 2009 r. Wnioskodawca wraz z żoną dokonał całkowitej spłaty kredytu hipotecznego w Banku E.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny oraz wyżej zacytowane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić zatem należy, iż przychód ze sprzedaży nieruchomości wydatkowany na spłatę kredytu refinansowego, t.j. na spłatę kredytu zaciągniętego na inne cele, niż wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy, nie wypełnia dyspozycji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., w związku z czym przychód ten nie podlega zwolnieniu z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Końcowo należy zaznaczyć, iż przywołane we wniosku wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, które w ocenie Wnioskodawcy przemawiają za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku, dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonych stanach faktycznych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Ponadto, mając na uwadze, iż wskazana we wniosku nieruchomość stanowi wspólną własność Pana i żony, zaznacza się, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zastosowanie się do niniejszej interpretacji przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - tylko Panu jako Wnioskodawcy.

Natomiast żona, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna indywidualnie wystąpić z wnioskiem o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.