ITPB2/415-357b/08/ENB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2008 r. (data wpływu 27 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wykazywania dochodów osiągniętych na terenie Norwegii i składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz sposobu dokonania rozliczenia rocznego przez pracownika - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wykazania dochodów osiągniętych na terenie Norwegii i składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz sposobu dokonania rozliczenia rocznego przez pracownika.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następując zdarzenie przyszłe.

Pana firma zajmuje się świadczeniem usług montażu wind. Po otrzymaniu zamówienia od kontrahenta norweskiego, firma deleguje swoich pracowników do wykonywania usług w firmie norweskiej, na terytorium Królestwa Norwegii. Z tytułu realizacji usługi firma wystawia raz w miesiącu fakturę za pracę poszczególnych pracowników. Usługa rozliczana jest według stawki godzinowej na podstawie raportów pracy.

Pana firma nie posiada stałej placówki na terytorium Norwegii w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wynagrodzenie pracowników wypłacane jest zgodnie z umową o pracę przez firmę w Polsce (stawka godzinowa w umowie jest w euro) w złotych, przelewami na rachunki bankowe pracowników, na koniec miesiąca.

Od wynagrodzenia podatek dochodowy opłacany jest w Norwegii według obowiązujących tam przepisów.

Składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne obliczane i wpłacane są w Polsce do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Pracownicy mają stałe miejsce zamieszkania na terytorium RP i są stałymi pracownikami Pana firmy. Pracownicy są wysyłani na delegacje do Norwegii bez zmiany miejsca pracy w umowie o pracę. W 2007 r. pracownicy przebywali w Norwegii od 19 dni do 100 dni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie trzecie. Wniosek w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody osiągnięte za granicą, od których podatek został tam zapłacony nie powinny być wykazywane na deklaracji PIT-11.

Na deklaracji PIT-11 powinny zostać wykazane wszystkie składki, jakie zostały zapłacone do ZUS, od dochodów osiągniętych w Polsce i za granicą, tj. w Norwegii. O składkę na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 7,75% należy pomniejszyć podatek zapłacony od dochodów osiągniętych w Polsce.

Pracownik winien rozliczyć się z dochodów osiągniętych w kraju i Norwegii na deklaracji rocznej PIT-36 z załącznikiem PIT/ZG. Wyliczenie należnego podatku metodą wyłączenia z progresją.

Dochód pracownika z pracy zagranicą przeliczony na złotówki wg kursu na dzień obliczenia wypłaty (ostatni dzień miesiąca) stanowi dochód do wykazania na deklaracji rocznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Jednakże powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, o czym stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 15 ust. 1 umowy z dnia 24 maja 1977 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157 z późn. zm.) z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19, 20 i 21, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce), chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie (w Norwegii). Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie (w Norwegii).

Jednakże, zgodnie z art. 15 ust. 2 umowy, bez względu na postanowienia art. 15 ust. 1, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) osiąga z pracy najemnej wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie (w Norwegii), mogą być opodatkowane tylko w pierwszym Państwie (w Polsce), jeżeli odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas roku finansowego i wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Na podstawie art. 24 wymienionej umowy jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni, stosownie do postanowień ustępu 2, taki dochód lub majątek spod opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby stosować stopę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód lub majątek nie podlegał takiemu zwolnieniu (metoda wyłączenia z progresją).

Stosownie do art. 45 ust. 1 wskazanej ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Jak wynika z treści wniosku, wynagrodzenie pracowników Wnioskodawcy wypłacane jest przez firmę mającą siedzibę w Polsce, natomiast od wynagrodzenia podatek dochodowy opłacany jest w Norwegii według obowiązujących tam przepisów.

Wskazać przy tym należy, że przedmiotem interpretacji nie jest ocena zasadności poboru podatku w przedmiotowej sprawie przez stronę norweską, lecz ustosunkowanie się do stanowiska Wnioskodawcy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny.

Zatem pracownicy Wnioskodawcy uzyskujący dochody opodatkowane w Norwegii oraz dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce będą zobowiązani dokonać w Polsce rocznego rozliczenia podatku. W tym celu pracownicy będą zobowiązani do złożenia we właściwym terminie zeznania o wysokości dochodów PIT-36 wraz z załącznikiem PIT/ZG. W załączniku PIT/ZG należy wykazać dochód do którego ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją, czyli dochód, który nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, ale którego wysokość ma wpływ na ustalenie stopy procentowej, która będzie zastosowana do opodatkowania dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Zasady obliczania podatku w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje metodę wyłączenia z progresją określa art. 27 ust. 8 wskazanej ustawy, zgodnie z którym, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Natomiast, pracownicy uzyskujący wyłącznie dochody opodatkowane w Norwegii zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku i nie uzyskujących innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce nie będą zobowiązani do składania rozliczenia rocznego w Polsce.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.