ITPB2/415-350/11/15-S/ENB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1053/11 (data wpływu 6 marca 2015 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w imprezie integracyjnej oraz możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w imprezie integracyjnej oraz możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

D. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W momencie zaistnienia zdarzenia opisanego we wniosku Spółka wchodziła w skład grupy kapitałowej, którą tworzą również inne podmioty, m.in. R. sp. z o.o., S. sp. z o.o., V. sp. z o.o. (te trzy spółki zwane dalej łącznie "Spółkami Powiązanymi"). Spółka oraz Spółki Powiązane planowały połączenie w trybie przejęcia Spółek Powiązanych przez Spółkę. Intencją Spółki oraz Spółek Powiązanych było, aby proces połączenia zakończył się na początku 2011 r. Spółka zorganizowała spotkanie integracyjne dla wszystkich pracowników Spółki oraz Spółek Powiązanych, jak również dla członków rodzin tych osób. Zasadniczym celem zorganizowania Spotkania Integracyjnego było zintegrowanie wszystkich pracowników ww. spółek w związku z planowanym procesem połączenia. W trakcie tego spotkania pracownicy Spółek Powiązanych zostali zapoznani z kulturą korporacyjną obowiązującą w Spółce, zasadami pracy, warunkami pracy itd. Jednocześnie pracownicy Spółek Powiązanych w trakcie Spotkania Integracyjnego mogli uzyskać dodatkowe informacje o warunkach pracy w trakcie rozmów z pracownikami Spółki.

Jednym z elementów Spotkania Integracyjnego był turniej piłki nożnej, w którym uczestniczyły drużyny złożone z pracowników Spółki i Spółek Powiązanych. Dodatkowo wśród uczestników Spotkania Integracyjnego będących pracownikami Spółek Powiązanych (niebędących pracownikami Spółki ani niepozostających ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym) zostały rozlosowane nagrody, tj. bony towarowe o różnym nominale. Koszt zorganizowania Spotkania Integracyjnego poniosła Spółka, która poniosła wydatki z tytułu:

Wydatki w powyższym zakresie zostały udokumentowane fakturami, z wyjątkiem bonów towarowych, których nabycie zostało udokumentowane notami księgowymi. Spółka nie zaliczyła ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów ani nie odliczyła podatku VAT z faktur dokumentujących ww. wydatki. Stroje piłkarskie, o których mowa powyżej, pozostały własnością Spółki i nie zostały wydane uczestnikom Spotkania Integracyjnego na własność.

Wydatki poniesione na organizację Spotkania Integracyjnego zostały sfinansowane ze środków obrotowych Spółki. Świadczenie realizowane w ramach Spotkania Integracyjnego nie stanowi działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka będzie zobowiązana - w przypadku osób będących pracownikami Spółki - do uwzględnienia wartości świadczeń otrzymanych przez te osoby w związku z uczestnictwem w Spotkaniu Integracyjnym w kwocie przychodów tych osób ze stosunku pracy opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka będzie zobowiązana - w przypadku osób niebędących pracownikami Spółki-do rozpoznania świadczeń otrzymanych przez te osoby w związku z uczestnictwem w Spotkaniu Integracyjnym, innych niż bony towarowe, jako przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, oraz do sporządzenia dla tych osób informacji odpowiednio do przepisu art. 42a ustawy.

3. Czy w odniesieniu do bonów towarowych rozlosowanych wśród uczestników Spotkania Integracyjnego będących pracownikami Spółek powiązanych (niebędących pracownikami Spółki ani niepozostających ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym), których jednostkowa wartość nie przekracza 200 zł, będzie miało zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Spółki - odnośnie pytania pierwszego - nie ma podstaw, by uznać, że wartość świadczeń otrzymanych przez pracowników Spółki w związku ze Spotkaniem Integracyjnym powinna zostać uwzględniona w kwocie przychodów tych osób ze stosunku pracy opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko takie, w ocenie Spółki znajduje pośrednie potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 września 2010 r. (sygn. ILPB2/415-152/09/10-S/TR) oraz interpretacji Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 25 kwietnia 2007 r. znak ZD/4060-11/07.

W zakresie pytania drugiego, zdaniem Spółki nie ma podstaw, by uznać, że z tytułu uczestnictwa w Spotkaniu Integracyjnym osoby niebędące pracownikami Spółki uzyskały jakikolwiek przychód, w szczególności, że uzyskały tzw. przychód z innych źródeł. Tym samym zdaniem Spółki nie ciąży na Niej obowiązek sporządzenia informacji odpowiednio do art. 42a ustawy.

Zdaniem Spółki, bony towarowe rozlosowane w trakcie Spotkania Integracyjnego wśród jego uczestników, będących pracownikami Spółek powiązanych (niebędących pracownikami Spółki ani nie pozostających ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym), zostały bez wątpienia przekazane przez Spółkę w związku z promocją i reklamą Spółki. Z punktu widzenia Spółki planowane przejęcie Spółek Powiązanych przez Spółkę wymaga uprzedniego przedstawienia pracownikom Spółek Powiązanych profilu przyszłego pracodawcy, wzbudzenia świadomości nazwy przyszłego pracodawcy i specyfiki jego funkcjonowania. W opinii Spółki ww. czynności z pewnością stanowią promocję Spółki. Konsekwentnie zdaniem Spółki bony towarowe rozlosowane w trakcie Spotkania Integracyjnego wśród jego uczestników, będących pracownikami Spółek powiązanych (niebędących pracownikami Spółki ani niepozostających ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym), których jednostkowa wartość nie przekracza 200 zł, korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 21 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną sygn. ITPB2/415-350/11/ENB stwierdzając, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r. jest nieprawidłowe. Uznał bowiem, że uczestnictwo w imprezie integracyjnej sfinansowanej przez Spółkę stanowi dla uczestników nieodpłatne świadczenie.

Wartość tego świadczenia to koszt jednostkowy udziału poszczególnych osób w imprezie, który należało obliczyć dzieląc łączną kwotę wynikającą z wystawionych faktur opłaconych przez Spółkę na ilość osób, dla których imprezę zorganizowano.

Natomiast z uwagi na fakt, iż zakupione przez Spółkę stroje piłkarskie nie zostały przekazane uczestnikom na własność, lecz pozostały własnością Spółki, ich wartość nie stanowi dla uczestników przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W oparciu o powyższe uznano, że łączna wartość kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę przypadająca na pracownika i członków rodziny podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, jako przychód ze stosunku pracy, i w konsekwencji wartość świadczeń przypadających na pracownika i członków jego rodziny, opłaconych przez pracodawcę należy doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w przypadku pozostałych osób, tj. pracowników spółek powiązanych i członków ich rodzin, świadczenie otrzymane od Spółki w postaci uczestnictwa w imprezie integracyjnej, jak też wartość wylosowanego bonu stanowi przychód z innych źródeł. W odniesieniu do pracowników spółek powiązanych i członków ich rodzin na Spółce nie ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, natomiast ciąży obowiązek sporządzenia informacji o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych wynikający z treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 5 lipca 2011 r. złożone zostało wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w przedmiotowej interpretacji. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. znak ITPB2/415W-58/11/RS. W dniu 11 września 2011 r. wpłynęła do tutejszego organu podatkowego skarga na ww. interpretację, w której Spółka wniosła o jej uchylenie.

Wyrokiem z dnia 30 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1053/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. W uzasadnieniu ww. orzeczenia Sąd stwierdził, iż wydana interpretacja narusza przepisy prawa materialnego w stopniu skutkującym jej uchylenie.

Zdaniem Sądu, jeśli nie jest możliwe obliczenie wartości świadczenia według metod określonych przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można pracownikowi przypisać przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Tymczasem z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zakupiła towary i usługi, jednak nie jest w stanie wskazać w jakim rozmiarze poszczególni uczestnicy imprezy z zakupionych usług i towarów korzystają; zatem, w istocie zakupione towary i usługi są postawione do dyspozycji pracowników i brak jest danych, czy dana osoba (pracownik) z tego świadczenia skorzystała i w jakim zakresie. W ocenie Sądu o przychodzie pracownika można mówić wyłącznie w takiej sytuacji gdy korzysta on z postawionych do dyspozycji świadczeń, a ponadto możliwe jest ustalenie wartości tego świadczenia według metod określonych w ustawi o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast gdy wartości świadczeń nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika (jak to ma miejsce w rozpoznawanej sprawie), gdzie wysokość ponoszonych wydatków nie może być przypisana do konkretnego pracownika bez względu na to, czy skorzystał on z poczęstunku czy też nie (ewentualnie w jakim zakresie to nastąpiło), brak jest podstaw do ustalenia przychodu z tytułu świadczeń nieodpłatnych w związku z organizacją przez pracodawcę imprez integracyjnych.

W przedstawionej sytuacji nie sposób ustalić, czy pracownik rzeczywiście otrzymał owe świadczenie i jaka jest jego wartość; a skoro art. 11 ust. 1 ustawy, warunkuje możliwość uznania za przychód wartości nieodpłatnego świadczenia otrzymaniem tego świadczenia, to należy przyjąć, że w przypadku świadczeń nieodpłatnych opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania (wartość otrzymanego świadczenia, a nie możliwość skorzystania ze świadczenia).

Reasumując zdaniem Sądu w przypadku, gdy wartości świadczeń nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika (jak to ma miejsce w rozpoznawanej sprawie), brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów organizowanej imprezy; nie sposób bowiem stwierdzić, czy pracownik rzeczywiście otrzymał owe świadczenie i jaka jest jego wartość. Pracodawca, w takiej sytuacji nie jest zobowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych przychodów.

W ocenie Sądu, z tych samych przyczyn brak podstaw do uznania, że Spółka zobowiązana będzie do rozpoznania przedmiotowych świadczeń jako przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy oraz sporządzania informacji odpowiednio do przepisu art. 42a ustawy.

Natomiast bony towarowe których jednostkowa wartość nie przekracza 200 zł rozlosowane w trakcie spotkania integracyjnego wśród jego uczestników, będących pracownikami spółek powiązanych (niebędących pracownikami spółki ani nie pozostających ze spółką w stosunku cywilnoprawnym), zdaniem Sądu zostały bez wątpienia przekazane w związku z promocją i reklamą, korzystają zatem ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie zgadzając się z wydanym przez WSA w Gdańsku wyrokiem pismem z dnia 15 lutego 2012 r. Nr ITPB2/4160-71/1/6/12, tutejszy organ złożył od powyższego orzeczenia skargę kasacyjną. Jednakże w dniu 14 stycznia 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem sygn. akt II FSK 2770/14 oddalił złożoną skargę kasacyjną.

W konsekwencji wyrok WSA w Gdańsku z 30 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Gd 1053/11 uprawomocnił się w dniu 14 stycznia 2015 r. (data wpływu wyroku z klauzulą prawomocności do tutejszego organu - 6 marca 2015 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1053/11 stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji, gdy świadczeniem objęty jest również członek rodziny pracownika - to wartość tegoż świadczenia stanowić będzie także przychód ze stosunku pracy, bowiem świadczenie to związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą. Należy zwrócić bowiem uwagę, że gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, członek rodziny nie otrzymałby tego świadczenia.

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2011 r. za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Spółka w momencie zaistnienia zdarzenia wchodziła w skład grupy kapitałowej, którą tworzyły również inne podmioty. Spółka oraz spółki powiązane planowały połączenie w trybie przejęcia spółek powiązanych przez Spółkę. Intencją Spółki oraz spółek powiązanych było, aby proces połączenia zakończył się na początku 2011 r. Spółka zorganizowała spotkanie integracyjne dla wszystkich pracowników Spółki oraz spółek powiązanych, jak również dla członków rodzin tych osób. Zasadniczym celem zorganizowania spotkania integracyjnego było zintegrowanie wszystkich pracowników ww. spółek w związku z planowanym procesem połączenia. W trakcie tego spotkania pracownicy spółek powiązanych zostali zapoznani z kulturą korporacyjną obowiązującą w Spółce, zasadami pracy, warunkami pracy itd. Jednocześnie pracownicy spółek powiązanych w trakcie spotkania integracyjnego mogli uzyskać dodatkowe informacje o warunkach pracy w trakcie rozmów z pracownikami Spółki.

Jednym z elementów spotkania integracyjnego był turniej piłki nożnej, w którym uczestniczyły drużyny złożone z pracowników Spółki i spółek powiązanych. Dodatkowo wśród uczestników spotkania integracyjnego będących pracownikami spółek powiązanych (niebędących pracownikami Spółki ani niepozostających ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym) zostały rozlosowane nagrody, tj. bony towarowe o różnym nominale. Koszt zorganizowania spotkania integracyjnego poniosła Spółka, która poniosła wydatki z tytułu:

Wydatki w powyższym zakresie zostały sfinansowane ze środków obrotowych i udokumentowane fakturami, z wyjątkiem bonów towarowych, których nabycie zostało udokumentowane notami księgowymi. Spółka nie zaliczyła ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów ani nie odliczyła podatku VAT z faktur dokumentujących ww. wydatki. Stroje piłkarskie, o których mowa powyżej, pozostały własnością Spółki i nie zostały wydane uczestnikom spotkania integracyjnego na własność.

W odniesieniu do tak przedstawionego stanu faktycznego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku stwierdził, iż w przedstawionej sytuacji nie sposób ustalić, czy pracownik rzeczywiście otrzymał owe świadczenie i jaka jest jego wartość; a skoro art. 11 ust. 1 ustawy, warunkuje możliwość uznania za przychód wartości nieodpłatnego świadczenia otrzymaniem tego świadczenia, to należy przyjąć, że w przypadku świadczeń nieodpłatnych opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania (wartość otrzymanego świadczenia, a nie możliwość skorzystania ze świadczenia).

W przypadku, gdy wartości świadczeń nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika (jak to ma miejsce w rozpoznawanej sprawie), brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów organizowanej imprezy; nie sposób bowiem stwierdzić, czy pracownik rzeczywiście otrzymał owe świadczenie i jaka jest jego wartość. Pracodawca, w takiej sytuacji nie jest zobowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych przychodów. W ocenie Sądu, z tych samych przyczyn brak podstaw do uznania, że Spółka zobowiązana będzie do rozpoznania przedmiotowych świadczeń jako przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy oraz sporządzania dla tych osób informacji odpowiednio do przepisu art. 42a ustawy.

Uwzględniając zatem stanowisko wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku sygn. akt I SA/Gd 1053/11 z dnia 30 listopada 2011 r. uznać należy, iż w opisanym stanie faktycznym uczestnictwo w imprezie integracyjnej nie skutkuje dla pracowników i członków ich rodzin powstaniem przychodu ze stosunku pracy, a w konsekwencji na Spółce nie ciąży obowiązek obliczania, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o którym mowa w art. 31,32 i 38 ustawy.

Analogicznie, również pracownicy spółek powiązanych w związku z uczestnictwem w opisanej imprezie nie uzyskują przychodu z innych źródeł, w związku z czym na Spółce w odniesieniu do tych osób nie ciąży obowiązek sporządzenia informacji o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych wynikający z treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu natomiast do bonów towarowych rozlosowanych w trakcie spotkania integracyjnego wśród jego uczestników, będących pracownikami spółek powiązanych (niebędących pracownikami spółki ani nie pozostających ze spółką w stosunku cywilnoprawnym), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku stwierdził, iż zostały one bez wątpienia przekazane przez Spółkę w związku z Jej promocją i reklamą.

Biorąc pod uwagę powyższe, uznać zatem należy, iż wartość bonów towarowych rozlosowanych w trakcie spotkania integracyjnego wśród jego uczestników, będących pracownikami spółek powiązanych (niebędących pracownikami spółki ani niepozostających ze spółką w stosunku cywilnoprawnym), których jednostkowa wartość nie przekracza 200 zł, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.