ITPB2/415-347/08/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2008 r. (data wpływu 25 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu ubezpieczenia osobowego - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2008 r. (data wpływu) złożył Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu ubezpieczenia osobowego. Pismem z dnia 21 marca 2008 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego działając - w istocie - na podstawie art. 170 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego przekazał wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2005 r. pracując w polskiej firmie transportowej, otrzymał Pan polecenie wyjazdu służbowego z ładunkiem do Anglii. Na terenie tego kraju w dniu 28 października 2005 r. został Pan potrącony na ulicy przez angielskiego kierowcę. W angielskim szpitalu przeszedł Pan operację z uwagi na wystąpienie w wyniku ww. wypadku otwartego złamania obu nóg i jednej ręki, uszkodzenia kręgosłupa i wstrząsu mózgu. W szpitalu przebywał Pan do dnia 9 listopada 2005 r., a następnie został Pan przewieziony do szpitala w W., gdzie przeprowadzono wiele operacji, a jeszcze kilka czeka Pana w przyszłości. Utrzymuje się Pan z renty inwalidzkiej w wysokości 1013 zł wraz z dodatkiem opiekuńczym. Na terenie Anglii sprawę Pańskiego odszkodowania prowadzi adwokat, który otrzymał z firmy ubezpieczeniowej kwotę 10 000 funtów szterlingów. Jedna zaliczka w kwocie 5 000 funtów szterlingów została przelana na konto złotówkowe. Założył Pan konto dewizowe i druga zaliczka w kwocie 5 000 funtów szterlingów przelana została w funtach. Nie posiada Pan pokwitowania za otrzymane pieniądze. Zaliczka w całości została przeznaczona na koszty leczenia i transportu do W. i Anglii. Obecnie oczekuje Pan dalszych zaliczek. Podaje Pan, że nie zna terminu zakończenia sprawy. Porusza się Pan na wózku inwalidzkim i o kulach łokciowych. Wszystkie rachunki za leki i poniesie koszty leczenia wysyła Pan do adwokata w zamieszkałego w Anglii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymaną zaliczkę z tytułu odszkodowania powinien Pan ująć w zeznaniu podatkowym za 2007 rok.

Zdaniem Wnioskodawcy i według Jego wiedzy, a także opinii prawników, nie musi otrzymanej zaliczki z tytułu odszkodowania ujmować w rozliczeniu rocznym podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie jest jednak Pan tego całkowicie pewny. Nie składał Pan zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2007. Rocznego obliczenia podatku dochodowego dokonał Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeżeli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w 2007 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Polsko-brytyjska konwencja w sprawie unikania podwójnego opodatkowania nie zawiera przepisu, odnoszącego się wprost do odszkodowań, zatem w myśl tej umowy odszkodowanie należy zakwalifikować jako tzw. "inny dochód". Zgodnie z art. 21 ust. 1 konwencji, części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Powyższe oznacza, że odszkodowania - jako nie wymienione w artykułach poprzedzających - mogą być opodatkowane tylko w państwie miejsca zamieszkania osoby uzyskującej dochody z tego tytułu. W konsekwencji uznać trzeba, że świadczenia otrzymywane przez Wnioskodawcę z Wielkiej Brytanii podlegają - co do zasady opodatkowaniu w Polsce. Oznacza to, że do ich opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłami przychodów są inne źródła. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkami wymienionymi w lit. a) i b).

Należy podkreślić, iż zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym przypadku zastosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca po odniesieniu obrażeń spowodowanych przez angielskiego kierowcę, obywatela Wielkiej Brytanii, jako beneficjent - osoba pokrzywdzona w wypadku samochodowym - otrzymał przelewem bankowym na swoje konta kwoty zaliczek tytułem ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków.

Z uwagi na fakt, że podstawą wypłaty przez ubezpieczyciela zagranicznego kwot pieniężnych dla Wnioskodawcy było ww. ubezpieczenie angielskiego kierowcy należy stwierdzić, iż otrzymane przez Pana z tego tytułu w 2007 r. kwoty, korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie podlegają wykazaniu w rocznym zeznaniu podatkowym za ten rok.

Reasumując, z przedstawionego stanu faktycznego oraz podatkowych unormowań prawnych w tym zakresie wynika, że otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie jest odszkodowaniem, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym stanie rzeczy kwota tego odszkodowania (w tym również zaliczek z tytułu odszkodowania), jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.