ITPB2/415-337/14/RS - Możliwość dokonania odliczeń od dochodu w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach tzw. ulgi prorodzinnej, przez rozwiedzionego rodzica sprawującego władzę rodzicielską w stosunku do czworga dzieci, którego roczny dochód przekroczył kwotę 112.000 zł.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2014 r. (data wpływu 24 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 24 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W kwietniu 2013 r. Wnioskodawca rozwiódł się z małżonką, z którą ma trójkę dzieci (dwie córki pełnoletnie, poniżej 25-go roku życia - uczące się oraz jedną małoletnią). W orzeczeniu o rozwodzie władza rodzicielska została powierzona obojgu rodzicom z ustaleniem miejsca zamieszkania dzieci z matką (Wnioskodawca nie ma ani ograniczonych ani odebranych praw rodzicielskich). Była małżonka rozliczyła się za 2013 r. jako osoba samotnie wychowująca dzieci i skorzystała z ulgi na troje dzieci.

Ponadto Wnioskodawca posiada małoletnie dziecko (syna) z innego związku, które przez część 2013 r. wychowywał samotnie. W rozliczeniu za 2013 r. wskazał, że jest osobą samotnie wychowującą dziecko i chciał skorzystać z ulgi na nie. Roczny dochód Wnioskodawcy przekroczył 112.000 zł i w związku z tym urząd skarbowy uznał, że taka ulga nie przysługiwała, gdyż samotnie wychowuje tylko jedno dziecko i po przekroczeniu progu dochodowego 112.000 zł (dla osoby samotnie wychowującej dziecko) ulga nie przysługuje.

Wnioskodawca aktywnie uczestniczy w wychowywaniu córek z pierwszego małżeństwa pomimo faktu nie zamieszkiwania z nimi. Matka syna Wnioskodawcy, na którego chciałby skorzystać z ulgi, nie korzysta z odliczenia na niego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca może skorzystać z odliczenia na jedno dziecko przy przekroczeniu progu dochodowego 112.000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiada czworo dzieci, na które przysługuje prawo do skorzystania z ulgi i mimo, że w swoim zeznaniu rocznym wskazuje tylko jedno dziecko a pozostałe wskazała była małżonka jako osoba samotnie wychowująca dzieci, to ma prawo do odliczenia ulgi na dziecko, pomimo przekroczenia progu 112.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 2c ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

W świetle art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

* bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

* do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,

- w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z przytoczonych regulacji wynika zatem, że w sytuacji, gdy oboje rodzice dysponują prawem wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do małoletniego dziecka są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z omawianej ulgi można skorzystać także na pełnoletnie dzieci własne lub przysposobione do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, które w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej, jednakże względem których jest wykonywany obowiązek alimentacyjny.

Natomiast ograniczenie omawianej ulgi polegające na wprowadzeniu limitu dochodów, stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje rodziców posiadających jedno dziecko. Przy czym wskazać należy, że przy określaniu na potrzeby ulgi prorodzinnej liczby dzieci (niezależnie od liczby posiadanych dzieci) należy brać pod uwagę - ze wszystkimi tego konsekwencjami wynikającymi z ww. przepisów ustawy - tylko te dzieci, które spełniają wyżej określone kryteria, tj. dzieci małoletnie, w stosunku do których rodzic dysponuje prawem wykonywania władzy rodzicielskiej oraz wymienione w art. 6 ust. 4 pkt 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które rodzic utrzymuje w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w kwietniu 2013 r. Wnioskodawca rozwiódł się z małżonką, z którą ma trójkę dzieci (dwie córki pełnoletnie, poniżej 25-go roku życia - uczące się oraz jedną małoletnią). W orzeczeniu o rozwodzie władza rodzicielska została powierzona obojgu rodzicom z ustaleniem miejsca zamieszkania dzieci z matką (Wnioskodawca nie ma ani ograniczonych ani odebranych praw rodzicielskich). Była małżonka rozliczyła się za 2013 r. jako osoba samotnie wychowująca dzieci i skorzystała z ulgi na troje dzieci.

Ponadto Wnioskodawca posiada małoletnie dziecko (syna) z innego związku, które przez część 2013 r. wychowywał samotnie. W rozliczeniu za 2013 r. wskazał, że jest osobą samotnie wychowującą dziecko i chciał skorzystać z ulgi na nie. Roczny dochód Wnioskodawcy przekroczył 112.000 zł i w związku z tym urząd skarbowy uznał, że taka ulga nie przysługiwała, gdyż samotnie wychowuje tylko jedno dziecko i po przekroczeniu progu dochodowego 112.000 zł (dla osoby samotnie wychowującej dziecko) ulga nie przysługuje.

Wnioskodawca aktywnie uczestniczy w wychowywaniu córek z pierwszego małżeństwa pomimo faktu nie zamieszkiwania z nimi. Matka syna Wnioskodawcy, na którego chciałby skorzystać z ulgi, nie korzysta z odliczenia na niego.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego uznać zatem należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania odliczeń od podatku w ramach tzw. ulgi prorodzinnej w stosunku do więcej niż jednego dziecka nie zachodzi konieczność zastosowania limitu dochodów, zawartego w art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym znaczenia, że skorzystał z ulgi prorodzinnej tylko na jedno z nich.

W konsekwencji, pomimo, że Wnioskodawca osiągnął dochód w roku podatkowym 2013 w kwocie przekraczającej 112.000 zł, może dokonać odliczenia od podatku w ramach ulgi prorodzinnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.