ITPB2/415-316/10/ENB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu 23 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 czerwca 2010 r. (data wpływu 18 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania "ulgi prorodzinnej" - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem w dniu 18 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania "ulgi prorodzinnej".

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wdowcem i ma na utrzymaniu pełnoletnie dziecko, które uczy się w szkole ponadgimnazjalnej, tj. technikum spełniającym kryteria zawarte w przepisach o systemie oświaty. Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek alimentacyjny względem pełnoletniego dziecka, określony ugodą sądową. Wobec podatnika w 2009 r. toczyły się dwa postępowania sądowe o podwyższenie alimentów i z nich wynika, że dziecko się uczy. Alimenty są płacone regularnie. Miejsce zamieszkania Wnioskodawcy jest inne, niż pełnoletniego dziecka. Dziecko w 2009 r. nie osiągnęło dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę 3.089 zł z wyjątkiem renty rodzinnej po zmarłej matce. W 2009 r. dziecko nie osiągnęło wieku 25 lat.

Wobec powyższego zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, może skorzystać z ulgi na pełnoletnie dziecko, ponieważ, zgodnie z treścią art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z ww. ulgi może korzystać podatnik utrzymujący pełnoletnie dzieci do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej (w 2009 r. 3.089 zł) z wyjątkiem renty rodzinnej w związku z wykonywaniem przez tego podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego.

Zdaniem Wnioskodawcy kwestię udokumentowania okresu uczęszczania dziecka do szkoły wyczerpuje ugoda i wyrok sądowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W myśl art. 27f ust. 4, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Jednakże w przypadku rodziców rozwiedzionych lub w odniesieniu, do których orzeczona została separacja, ulga przysługiwać będzie jedynie temu rodzicowi, z którym dziecko zamieszkuje.

Stosownie do art. 27f ust. 5, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Natomiast w ust. 6 ww. przepisu - rozszerzono zakres podmiotowy ulgi na podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 27f uprawnienie do ulgi związane jest z utrzymywaniem pełnoletnich dzieci o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc:

* dzieci, bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną;

* dzieci, do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 z wyjątkiem renty rodzinnej

* - pod warunkiem jednak, że dzieci te pozostawały na utrzymaniu podatników w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wdowcem i ma na utrzymaniu pełnoletnie dziecko, które uczy się w szkole ponadgimnazjalnej, tj. technikum spełniającym kryteria zawarte w przepisach o systemie oświaty. Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek alimentacyjny względem pełnoletniego dziecka, określony ugodą sądową. Wobec podatnika w 2009 r. toczyły się dwa postępowania sądowe o podwyższenie alimentów i z nich wynika, że dziecko się uczy. Alimenty są płacone regularnie. Miejsce zamieszkania Wnioskodawcy jest inne, niż pełnoletniego dziecka. Dziecko w 2009 r. nie osiągnęło dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę 3.089 zł z wyjątkiem renty rodzinnej po zmarłej matce. W 2009 r. dziecko nie osiągnęło wieku 25 lat.

Zatem, w przypadku Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż ponosi koszty utrzymania własnego uczącego się dziecka, które nie ukończyło 25 roku życia, wypełniając ciążący na Nim obowiązek alimentacyjny przysługuje prawo - przy spełnieniu pozostałych przesłanek nakreślonych w cytowanym przepisie - do odliczenia od podatku dochodowego za 2009 r. kwoty 1.112 zł 04 gr z tytułu ulgi prorodzinnej.

Jednakże, podkreślenia wymaga fakt, iż sposób dokumentowania prawa do odliczenia ulgi, reguluje art. 27f ust. 5, zgodnie z treścią którego, na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Z treści powyższego przepisu, jednoznacznie wynika, iż w przypadku odliczania ulgi na dziecko pełnoletnie, które nie ukończyło 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w tym przepisie, organ podatkowy może żądać zaświadczenia o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły, a podatnik w celu skorzystania z ulgi ma obowiązek na żądanie organu podatkowego takie zaświadczenie przedstawić.

W związku z powyższym za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym udokumentowania przed organem podatkowym faktu uczęszczania dziecka do szkoły, można dokonać wyłącznie poprzez przedłożenie ugody lub wyroku sądowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.