ITPB2/415-305/11/MU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczki - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczki. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W marcu 2011 r. zmarła była pracownica, z którą wcześniej Wnioskodawca rozwiązał umowę o pracę i w chwili zgonu nie była pracownikiem, emerytem ani rencistą. Mąż byłej pracownicy (z którym pozostawała we wspólności majątkowej małżeńskiej) ukończył 50 lat i przebywa na rencie chorobowej, córka natomiast ukończyła 25 lat, nie uczy się i nie pracuje. Była pracownica miała wobec Wnioskodawcy niespłaconą pożyczkę mieszkaniową z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. W regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych brak jest wpisu, że zobowiązanie spłaty pożyczki z chwilą śmierci pracownika przechodzi na spadkobiercę. Umowa zawarta z pożyczkobiorcą również nie odnosi się do przypadku, gdy zmarł on przed spłatą całego zobowiązania. Komisja Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych podjęła decyzję o umorzeniu pożyczki. W związku z tym, udzielona pracownikowi pożyczka podlega umorzeniu, a zobowiązanie spłaty wygasa.

Wobec powyższego zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzona pożyczka mieszkaniowa z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, po byłym zmarłym pracowniku, nie jest dziedzicznym prawem majątkowym. Nie przechodzi ona na małżonka, czy innych spadkobierców zmarłego. Wobec tego nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym płatnik nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono inne źródła.

Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W myśl art. 720 § 1 stawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W konsekwencji otrzymanie pożyczki jest obojętne podatkowo. Przychód po stronie pożyczkobiorcy pojawia się dopiero w momencie, kiedy dochodzi do umorzenia pożyczki lub jej części.

Natomiast w przypadku umorzenia pożyczki po śmierci pożyczkobiorcy, wartość umorzonej pożyczki stanowi podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychód spadkobierców, którzy przejęli obowiązki dłużnika. Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą śmierci na spadkobierców. Niespłacone świadczenie zaciągnięte przez spadkodawcę stanowi zatem dług spadkowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w marcu 2011 r. zmarła była pracownica, z którą wcześniej Wnioskodawca rozwiązał umowę o pracę i w chwili zgonu nie była pracownikiem, emerytem ani Jego rencistą. Mąż byłej pracownicy ukończył 50 lat i przebywa na rencie chorobowej, córka natomiast ukończyła 25 lat, nie uczy się i nie pracuje. Była pracownica miała wobec Wnioskodawcy niespłaconą pożyczkę mieszkaniową z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. W regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych brak jest wpisu, że zobowiązanie spłaty pożyczki z chwilą śmierci pracownika przechodzi na spadkobiercę. Umowa zawarta z pożyczkobiorcą również nie odnosi się do przypadku, gdy zmarł on przed spłatą całego zobowiązania. Komisja Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych podjęła decyzję o umorzeniu pożyczki.

Wobec powyższego w przypadku, gdy po śmierci pożyczkobiorcy, dochodzi do umorzenia pożyczki spadkobiercy, który przejął obowiązki dłużnika, u tego spadkobiercy powstaje przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten odpowiada wartości umorzonej pożyczki. W tej sytuacji przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskuje spadkobierca, przejmujący obowiązki dłużnika, a pożyczkodawca ma obowiązek wystawić informację PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zatem, od wartości umorzonej pożyczki, po byłym zmarłym pracowniku, Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, natomiast będzie zobowiązany wystawić i przekazać spadkobiercom oraz właściwemu urzędowi skarbowemu we wskazanym terminie informację PIT-8C o wysokości uzyskanego przez nich przychodu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.