ITPB2/415-301/08/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2008 r. (data wpływu 12 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego na podstawie art. 160 Kodeksu postępowania administracyjnego z tytułu utraconego mienia - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego na podstawie art. 160 Kodeksu postępowania administracyjnego z tytułu utraconego mienia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 października 2007 r., ostateczną decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, przyznano Panu odszkodowanie za poniesioną szkodę z tytułu utraconego mienia. Decyzja ta została wydana na podstawie art. 160 Kodeksu postępowania administracyjnego, a jej podstawą było przejęcie na rzecz Skarbu Państwa z rażącym naruszeniem prawa nieruchomości gruntowej. Odszkodowanie to dotyczy rzeczywistej szkody oraz utraconych korzyści. Zostało ono już wpłacone na konta bankowe osób uprawnionych do jego otrzymania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowe odszkodowanie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli tak, to jaka jest wysokość podatku, w jaki sposób należy wykazać ten przychód oraz jaka jest podstawa prawna jego opodatkowania lub ewentualnego zwolnienia z opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy od otrzymanego odszkodowania nie powinien być naliczany. Nie jest to bowiem spadek, ani należność wypłacona z tytułu zakończonego postępowania spadkowego. Zgodnie wiec z przepisami prawa podatkowego nie powinien być naliczany podatek dochodowy od otrzymanego odszkodowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane we wniosku.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Zgodnie z art. 160 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 września 2004 r., stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem przepisu art. 156 § 1 albo stwierdzenia nieważności takiej decyzji, służy roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę, chyba że ponosi ona winę za powstanie okoliczności wymienionych w tym przepisie. Do odszkodowań tych, stosownie do § 2 wskazanego przepisu, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, z wyłączeniem art. 418 tegoż Kodeksu. Odszkodowanie to przysługuje od organu, który wydał decyzję z naruszeniem przepisu art. 156 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że winę za powstanie okoliczności wymienionych w tym przepisie ponosi inna strona postępowania dotyczącego tej decyzji.

O przysługującym odszkodowaniu orzeka organ administracji publicznej, który stwierdził nieważność decyzji z powodu naruszenia przepisu art. 156 § 1 Kodeksu albo stwierdził, w myśl art. 158 § 2 Kodeksu, że została ona wydana z naruszeniem przepisu art. 156 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego.

Przepis art. 160 Kodeksu postępowania administracyjnego uchylony został ustawą z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1692). Jednocześnie, na mocy art. 5 ww. nowelizacji przepis ten stosuje się w tych sprawach, w których decyzja nieważnościowa (art. 156 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego) stała się ostateczna przed dniem 1 września 2004 r.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż przepis art. 160 Kodeksu postępowania administracyjnego określa zasady ustalania odszkodowania. Tym samym, o ile nie zachodzą przesłanki negatywne wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a)-g), odszkodowanie przyznane na jego podstawie zwolnione będzie z jego opodatkowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowe odszkodowanie otrzymał Pan na podstawie decyzji właściwego dla sprawy organu administracji, na podstawie zasad wynikających wprost z art. 160 Kodeksu postępowania administracyjnego. Z wniosku nie wynika również, że zachodzi jakakolwiek przesłanka negatywna, określona w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a)-g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego spełnione są przesłanki do zakwalifikowania otrzymanego odszkodowania do odszkodowań mieszczących się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym stanowić ono będzie przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.

Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.