ITPB2/415-289/14/MU - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odszkodowania wypłaconego na podstawie ugody sądowej, dotyczącego uznania za bezskuteczne wypowiedzenia warunków pracy i płacy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-289/14/MU Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odszkodowania wypłaconego na podstawie ugody sądowej, dotyczącego uznania za bezskuteczne wypowiedzenia warunków pracy i płacy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2012 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę o pracę na czas nieokreślony. W dniu 30 stycznia 2013 r. pracodawca wręczył Wnioskodawczyni wypowiedzenie warunków pracy i płacy. Niestety wypowiedzenie to zawierało błędy m.in. brak uzasadnienia wypowiedzenia, błędne daty zawarcia umowy o pracę. W związku z zaistniałą sytuacją, jako pracownik Wnioskodawczyni złożyła do sądu pozew o uznanie wypowiedzenia warunków pracy i płacy za bezskuteczne, zgodnie z art. 44 Kodeksu pracy. W dniu 14 marca 2013 r. zawarto ugodę sądową o treści: - pracodawca (pozwany) zobowiązuje się zapłacić na rzecz powódki kwotę (wynikającą z wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia za pracę - zgodnie z art. 45, 47 Kodeksu pracy) tytułem odszkodowania, w związku z uznaniem za bezskuteczne wypowiedzenie warunków pracy i płacy. Pracodawca wypłacił powyższą kwotę, jednak od wypłaconego odszkodowania potrącił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy słusznie od wypłaconego odszkodowania na podstawie ugody sądowej, a dotyczącego uznania za bezskuteczne wypowiedzenia warunków pracy i płacy pracodawca potracił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, że wolne od podatku są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odszkodowanie, które zostało jej wypłacone na podstawie ugody sądowej było wynikiem stosowania przepisów Kodeksu pracy, dotyczących uprawnień pracowników w razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę. W związku z tym uważa, że niesłusznie został potracony podatek od wypłaconego jej odszkodowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

a.

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b.

odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c.

odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d.

odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g.

odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2012 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę o pracę na czas nieokreślony. W dniu 30 stycznia 2013 r. pracodawca wręczył Wnioskodawczyni wypowiedzenie warunków pracy i płacy. Niestety wypowiedzenie to zawierało błędy m.in. brak uzasadnienia wypowiedzenia, błędne daty zawarcia umowy o pracę. W związku z zaistniałą sytuacją, jako pracownik Wnioskodawczyni złożyła do sądu pozew o uznanie wypowiedzenia warunków pracy i płacy za bezskuteczne, zgodnie z art. 44 Kodeksu pracy. W dniu 14 marca 2013 r. zawarto ugodę sądową o treści: - pracodawca (pozwany) zobowiązuje się zapłacić na rzecz powódki kwotę (wynikającą z wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia za pracę - zgodnie z art. 45, 47 Kodeksu pracy) tytułem odszkodowania, w związku z uznaniem za bezskuteczne wypowiedzenie warunków pracy i płacy. Pracodawca wypłacił powyższą kwotę, jednak od wypłaconego odszkodowania potrącił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 42 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy.

Na podstawie art. 45 § 1 Kodeksu pracy w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Odszkodowanie, o którym mowa w art. 45, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia (art. 471 Kodeksu pracy).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż odszkodowanie, o którym mowa we wniosku korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jego wysokość oraz zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, tj. Kodeksu pracy. Zatem na pracodawcy Wnioskodawczyni nie ciążył obowiązek potrącenia zaliczki na podatek dochodowy od jego wypłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl