ITPB2/415-28/08/TJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 marca 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-28/08/TJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2008 r. (data wpływu 10 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z zamiany odrębnej własności lokalu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z zamiany odrębnej własności lokalu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 23 stycznia 1971 r. zamieszkiwała Pani wraz z rodzicami w lokalu mieszkalnym, do którego rodzice posiadali prawo spółdzielcze lokatorskie. W 1999 r. wyszła Pani za mąż i od tego dnia prowadziła Pani wspólnie z mężem i rodzicami gospodarstwo domowe. Zarówno Pani, jak i Pani mąż jesteście inwalidami pierwszej grupy. W Pani przypadku inwalidztwo spowodowane jest stanem narządu wzroku i ruchu. Jest ono nieodwracalne. W przypadku męża inwalidztwo spowodowane jest stanem narządu wzroku. Wspólne zamieszkiwanie z rodzicami ułatwiało więc Państwu egzystencję, gdyż rodzice, a po śmierci ojca jedynie Pani matka, pomagali Państwu w załatwianiu różnych spraw, których ze względu na inwalidztwo nie byli Państwo w stanie załatwić samodzielnie. W styczniu 2006 r. zmarła Pani matka. Jako osoba uprawniona zamieszkiwała Pani nadal w posiadanym mieszkaniu. Na mocy postanowienia sądu zobowiązana została Pani do spłaty zachowku na rzecz pozostałego rodzeństwa, dlatego też zmuszona była Pani do zaciągnięcia kredytu w banku. Ponieważ stan zdrowia Pani stale się pogarszał postanowiła Pani zamienić posiadany lokal na inny, metrażowo mniejszy, usytuowany na parterze. Z uwagi na brak osób zainteresowanych, w dniu 18 października 2007 r. ustanowiona została na rzecz Pani i Pani małżonka odrębna własność posiadanego lokalu. Krótko po tym zdarzeniu udało się Państwu znaleźć osoby zainteresowane zamianą, czego konsekwencją było zawarcie w dniu 9 listopada 2007 r. umowy zamiany. Jednocześnie nadmienia Pani, iż ani w chwili zawarcia umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu ani w chwili zawarcia umowy zamiany nikt nie poinformował Państwa o konieczności zapłacenia 19% podatku dochodowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec tak trudnej sytuacji muszą Państwo ponieść wysokie koszty i zapłacić podatek od całej wartości lokalu mieszkalnego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, trudna sytuacja w jakiej się znalazła powinna mieć wpływ na pozytywne rozpatrzenie wniosku. Dodatkowo nadmienia, iż przy wykupie i zamianie lokali brały udział kompetentne osoby i nie udzieliły one informacji o konsekwencjach zamiany wykupionego lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek zapłaty podatku jest powinnością wynikającą z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie do jej art. 84, każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz wynikającego z przydziału spółdzielni mieszkaniowych prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. W przypadku zamiany okres ten odnosi się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Użyte w cytowanym przepisie "odpłatne zbycie" oznacza przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Aby dana czynność miała charakter odpłatnej nie musi jej jednak towarzyszyć świadczenie pieniężne i przepływ gotówkowy. Forma bezpośredniej wymiany towarów, jaką jest uregulowana w art. 603 ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowa zamiany, w wyniku której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy, również stanowi odpłatne zbycie rzeczy. Ekwiwalentem w tym wypadku jest inna rzecz, a nie wartości pieniężne. Innym argumentem przemawiającym za tym, iż umowa zamiany jest odpłatną czynnością prawną jest art. 604 Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca do umowy zamiany nakazuje stosować przepisy dotyczące sprzedaży. Fakt ten ukazuje liczne podobieństwa między wskazanymi umowami, ograniczając różnicę między nimi jedynie do formy zapłaty, którą w przypadku umowy sprzedaży stanowi wartość pieniężna, a w przypadku umowy zamiany - inna rzecz.

Przychodem podatkowym z tytułu umowy zamiany, stosownie do art. 19 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest u każdej ze stron umowy przenoszącej własność, wartość nieruchomości, rzeczy lub prawa zbywanego w drodze zamiany. Zaznaczyć należy, że wartość ta nie może być niższa od wartości rynkowej, dla ustalenia której stosować należy odpowiednio przepisy art. 19 ust. 1, 3 i 4 ww. ustawy.

Jak wynika z powyższego dokonana przez Panią zamiana posiadanego lokalu mieszkalnego na inny skutkuje powstaniem przychodu. Zauważyć należy, iż ustawodawca nie przewidział w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwości zwolnienia z zapłaty podatku w szczególnie trudnej sytuacji osobistej podatnika. Istnieje jednak inna możliwości zwolnienia osiągniętego z tego tytułu przychodu z opodatkowania.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Zwolnienie to, stosownie do art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie powoduje brak prawa do zwolnienia. Tak więc jeżeli spełnia Pani warunki wymienione wyżej, przychód uzyskany z zamiany lokalu mieszkalnego zwolniony będzie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do ust. 22 omawianego przepisu zwolnienie to ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Jeżeli natomiast nie spełnia Pani warunków przewidzianych ww. artykule, istnieje również możliwość ubiegania się o umorzenie lub o rozłożenie zobowiązania podatkowego na raty. Zgodnie bowiem z art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej organ podatkowy, na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

1.

odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;

2.

odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki określone w decyzji, o której mowa w art. 53a;

3.

umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

Organem właściwym do złożenia wskazanego wniosku jest Naczelnik Urzędu Skarbowego właściwy wg. miejsca zamieszkania podatnika. Należy jednak pamiętać, że decyzja wydawana na podstawie wskazanego przepisu jest decyzją uznaniową, co oznacza, że organ ją podejmujący może wydać takie rozstrzygnięcie, ale może również odmówić udzielenia ulgi.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie mając na uwadze, iż ww. nieruchomość była wspólną własnością Pani i małżonka, zaznacza się, że niniejsza interpretacja dotyczy również małżonka, z tym, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zastosowanie się do niej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - tylko Wnioskodawcy.

Pani małżonek, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z wnioskiem o jej wydanie.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl