ITPB2/415-277/11/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z tytułu utraty żywiciela rodziny otrzymywanych z Danii - jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z tytułu utraty żywiciela rodziny otrzymywanych z Danii.

Wezwaniem z dnia 25 maja 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o uzupełnienie wniosku poprzez m.in. wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 7 czerwca 2011 r. (data wpływu) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od maja 2010 r. dwoje małoletnich dzieci Wnioskodawczyni otrzymuje odszkodowanie z Danii (wypłacane co miesiąc w koronach duńskich). Odszkodowanie to zostało im przyznane w związku ze śmiercią ich ojca, który zginął podczas wykonywania pracy. Zgodnie z dokumentacją otrzymaną w tej sprawie jest to odszkodowanie w związku z utratą żywiciela rodziny, które w Polsce nie powinno podlegać opodatkowaniu. Według wiedzy Wnioskodawczyni nie powinna składać zeznania podatkowego.

W przesłanym uzupełnieniu wskazano, iż stałym miejscem zamieszkania i przebywania Wnioskodawczyni oraz Jej córek jest Polska. Posiadają obywatelstwo polskie. Po śmierci męża, do której doszło na skutek wypadku przy pracy w Danii dzieci otrzymują (a Wnioskodawczyni tylko w ich imieniu pobiera) odszkodowanie z tytułu utraty żywiciela rodziny z towarzystwa ubezpieczeniowego z siedzibą w Kopenhadze na podstawie polisy ubezpieczeniowej, świadczenia te nie są wypłacane w ramach systemu ubezpieczeń społecznych.

Jako matce przysługuje Wnioskodawczyni prawo pobierania ww. przychodów w ich imieniu.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w związku z ww. dochodami małoletnich dzieci Wnioskodawczyni powinna składać zeznania podatkowe i płacić podatek.

Zdaniem Wnioskodawczyni na podstawie konwencji między RP a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 6 grudnia 2001 r. oraz ogólnie obowiązujących przepisów podatkowych małoletnie dzieci Wnioskodawczyni nie powinny w Polsce płacić podatku od przyznanego im odszkodowania. W załączeniu przesłano dokumentację w tej sprawie t.j. decyzję w sprawie odszkodowania dla jednej z córek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 20 ust. 1 konwencji z dnia 6 grudnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2003 r. Nr 43, poz. 368) dochody osoby mającej miejsca zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

W sytuacji przedstawionej we wniosku małoletnie dzieci Wnioskodawczyni od maja 2010 r. otrzymują odszkodowanie z tytułu utraty żywiciela rodziny, przyznane w związku ze śmiercią ich ojca, który zginął podczas wykonywania pracy. Ww. odszkodowania są wypłacane przez towarzystwo ubezpieczeniowe z Danii na podstawie polisy ubezpieczeniowej, świadczenia te nie są wypłacane w ramach systemu ubezpieczeń społecznych.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii świadczenia otrzymywane w związku z utratą żywiciela rodziny z tytułu ubezpieczenia w towarzystwie ubezpieczeniowym w Danii wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Jednocześnie jednak, przedmiotowe świadczenia są zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, ww. dochodów nie należy wykazywać w zeznaniach podatkowych składanych w Polsce.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.