ITPB2/415-257/10/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania.

Wezwaniem z dnia 4 maja 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o uzupełnienie wniosku w zakresie wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego.

Pismem z dnia 10 maja 2010 r. (data wpływu 11 maja 2010 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W Niemczech, po 20 latach pracy, została Pani osobą bezrobotną. Postanowiła wrócić do Polski i skorzystać z prawa transferu zasiłku dla bezrobotnych z Niemiec do Polski. Urząd Pracy orzekł w drodze decyzji o wypłacie zasiłku dla bezrobotnych na podstawie formularza E 303. Zasiłek został wypłacony przez Urząd Pracy w okresie od dnia 12 stycznia 2009 r. do dnia 11 kwietnia 2009 r. w kwocie netto 5.581 zł 80 gr - otrzymała Pani na tę okoliczność informację pisemną, do dnia 28 lutego 2010 r. nie otrzymała natomiast informacji PIT-11. W Niemczech zasiłek dla bezrobotnych jest zwolniony z opodatkowania. W 2009 r. pracowała Pani w Polsce i z tego tytułu otrzymała PIT-11.

W przesłanym uzupełnieniu wskazano, iż w dniu 16 czerwca 1989 r. wraz z małżonkiem wyemigrowała Pani do Niemiec. W okresie od dnia 16 czerwca 1989 r. do dnia 11 stycznia 2009 r. Państwa ośrodek interesów życiowych znajdował się na terenie Niemiec. Tam była Pani wraz z małżonkiem zameldowana na stałe, przez ten okres pracowała i była ubezpieczona w Niemczech. W Polsce nie posiadała żadnych nieruchomości i inwestycji, do Polski przyjeżdżała w okresie urlopu i w celach turystycznych. W dniu 12 stycznia 2009 r. postanowiła Pani wraz z małżonkiem wrócić do Polski w celu poszukiwania pracy i osiedlenia się na stałe w Polsce. Od dnia 12 stycznia 2009 r. miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Posiada Pani obywatelstwo polskie i niemieckie. Zasiłek dla bezrobotnych stanowi płatność z obowiązkowego ubezpieczenia socjalnego w Niemczech.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powinna Pani ująć w zeznaniu rocznym otrzymany zasiłek dla bezrobotnych i opodatkować łącznie z dochodami uzyskanymi w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymany zasiłek powinien korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Na podstawie art. 18 ust. 2 ww. umowy bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz w jego uzupełnieniu wynika, iż w okresie od dnia 12 stycznia 2009 r. do dnia 11 kwietnia 2009 r. otrzymywała Pani z Urzędu Pracy w Polsce zasiłek dla bezrobotnych, do którego prawo nabyła Pani w Niemczech. Zasiłek ten stanowił płatność z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec. W związku z przyjazdem do Polski skorzystała Pani natomiast z prawa transferu tego zasiłku z Niemiec do Polski.

Mając na względzie powyższe należy zatem stwierdzić, iż wypłacony Pani ww. zasiłek podlega opodatkowaniu, zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech, tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Ponadto nie będzie miała zastosowania w tym przypadku metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem przedmiotowe dochody zgodnie z cytowaną umową podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie występuje podwójne opodatkowanie.

Reasumując, osiągnięte przez Panią dochody z tytułu zasiłku dla bezrobotnych stanowiącego płatność z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech nie podlegają uwzględnieniu w zeznaniu podatkowym za 2009 r., w tym dla celów ustalenia stopy procentowej mającej zastosowanie do dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.