ITPB2/415-244/13/IL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-244/13/IL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2013 r. (data wpływu 27 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania ulgi na cele rehabilitacyjne w odniesieniu do wydatków związanych z montażem paneli, w celu likwidacji progów, oraz zainstalowaniem brodzika prysznicowego jest prawidłowe, natomiast w odniesieniu do wydatków poniesionych na wymianę okien - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym (05R), po trzech operacjach kręgosłupa. Czasami w zależności od stopnia bólu porusza się Pani o lasce i/lub "pociąga lewa nogą". Aby ułatwić sobie egzystencję przeprowadziła Pani w 2012 r. remont mieszkania. Remont obejmował wymianę podłóg na panele w celu likwidacji nierówności i progów, remont łazienki, polegający na wyburzeniu ścian w celu wstawienia brodzika prysznicowego, oraz jej odnowienie, wymianę okien na plastikowe w celu zmniejszenia przeciągów powodujących ciągłe zapalenia miejsc po operacji. Podnosi Pani również, iż jedną z faktur uwzględniła we wniosku o zwrot VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Które wydatki poniesione na remont mieszkania można zaliczyć do wydatków na cele rehabilitacyjne i odliczyć w zeznaniu za 2012 rok.

Uważa Pani, iż remont mieszkania był konieczny ze względu na nierówności podłoża, brak prysznica i ciągłe przeciągi spowodowane niezamykającymi się oknami. Od 2007 r. leczy Pani (bezskutecznie) zapalenia, oraz mechaniczne zmiany w kręgosłupie. Zmiany, które przeprowadziła Pani w mieszkaniu wynikały z potrzeb związanych z Pani niepełnosprawnością. Zdaniem Pani poniesione wydatki zaliczają się do wydatków na adaptację i wyposażenie stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w odniesieniu do wydatków związanych z montażem paneli, w celu likwidacji progów, oraz zainstalowaniem brodzika prysznicowego, natomiast za nieprawidłowe, w odniesieniu do wydatków poniesionych na wymianę okien.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy stanowi, że wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1.

adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2.

przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

3.

zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

4.

zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

5.

odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;

6.

odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne;

7.

opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;

8.

utrzymanie przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;

9.

opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;

10.

opłacenie tłumacza języka migowego;

11.

kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia;

12.

leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo);

13.

odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

a.

osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b.

osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;

14.

używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł;

15.

odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a.

na turnusie rehabilitacyjnym,

b.

w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c.

na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Ponadto wydatki te, zgodnie z art. 26 ust. 7b tejże ustawy, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie natomiast do art. 26 ust. 7c w przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1.

wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;

2.

okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego;

3.

okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.

orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.

decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3.

orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że jest Pani osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym (05R), po trzech operacjach kręgosłupa. Czasami w zależności od stopnia bólu porusza się Pani o lasce i/lub "pociąga lewa nogą". Aby ułatwić sobie egzystencję przeprowadziła Pani w 2012 r. remont mieszkania. Remont obejmował wymianę podłóg na panele w celu likwidacji nierówności i progów, remont łazienki, polegający na wyburzeniu ścian w celu wstawienia brodzika prysznicowego, oraz jej odnowienie, wymianę okien na plastikowe w celu zmniejszenia przeciągów powodujących ciągłe zapalenia miejsc po operacji.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Rozpatrując czy wydatki poniesione na wymianę podłóg (zamontowanie paneli) w celu likwidacji progów, remont łazienki, polegający na wyburzeniu ścian w celu wstawienia brodzika, oraz jej odnowienie, wymianę okien na plastikowe mieszczą się w pojęciu wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkania stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenie użytych w przepisie pojęć "adaptacja" i wyposażenie".

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu "adaptacja" to "przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku" (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast "wyposażenie" to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś".

Adaptacją mieszkania jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania - to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, iż w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej.

Dokonanie adaptacji mieszkania do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma - dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne - znaczenie o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.

W związku z powyższym wydatki związane z montażem paneli w celu likwidacji progów, oraz remont łazienki polegający na wyburzeniu ścian i zainstalowaniu brodzika prysznicowego w lokalu mieszkalnym stanowią wydatki na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile faktycznie - jak to wynika z treści wniosku są to wydatki na przystosowanie mieszkania jak i jego wyposażenie odpowiadające potrzebom wynikającym z Pani niepełnosprawności (schorzenie narządu ruchu), które zapewniają warunki do samodzielnego i prawidłowego funkcjonowania Pani jako osoby niepełnosprawnej.

Odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej nie będą natomiast podlegały wydatki poniesione na wymianę okien, bowiem wobec okoliczności przedstawionych we wniosku nie stanowią one wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 w zw. z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli wydatków poniesionych na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z Pani niepełnosprawności.

Z całą pewnością wymiana okien poprawiła Pani osobisty komfort, jednak trudno doszukać się w tych wydatkach cech charakterystycznych dla Jej niepełnosprawności, które mogłyby pozwolić na zaliczenie ich do wydatków na cele rehabilitacyjne. Należy bowiem zauważyć, że nieszczelne okna są uciążliwe dla każdej osoby zamieszkującej w podobnych warunkach, a ich wymiana jest podyktowana w każdym przypadku potrzebą remontu i modernizacji domu (mieszkania) bez względu na to, kim są mieszkańcy budynku.

Zatem wydatki związane z wymianą podłóg (montażem paneli) w celu likwidacji progów, wyburzeniem ścian i zainstalowaniem brodzika prysznicowego, można uznać za wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostały spełnione pozostałe warunki (przytoczone wyżej), określone w art. 26 ust. 7b, 7c i 7d ww. ustawy. W szczególności zaś odliczeniu nie mogą podlegać wydatki, w części w której zostały zwrócone Pani w jakiejkolwiek formie tj. również na podstawie ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Natomiast wydatki poniesione na wymianę okien nie spełniają przesłanki określonej w art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy i nie mogą być odliczone od Pani dochodu.

Należy przy tym zaznaczyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego i nie może analizować dołączonych dokumentów, jest natomiast związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Panią i jej stanowiskiem.

Natomiast zastosowanie ulgi podatkowej leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, iż spełnia przesłanki do ww. ulgi podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl