ITPB2/415-234/11/MU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2011 r. (data wpływu 3 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych biegłym, tłumaczom, mediatorom, kuratorom i adwokatom występującym w postępowaniu przygotowawczym - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych biegłym, tłumaczom, mediatorom, kuratorom i adwokatom występującym w postępowaniu przygotowawczym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wykonując obowiązki płatnika rozlicza należności biegłych, tłumaczy, mediatorów, kuratorów i adwokatów powoływanych przez prokuratorów w postępowaniach przygotowawczych. Prokurator, w ramach czynności procesowych powołuje ww. osoby stosownymi decyzjami procesowymi (t.j. postanowieniami, zarządzeniami) w celu wykonania określonych w decyzjach czynności. Decyzje te nie określają kwoty należnego wynagrodzenia za wykonane czynności, a płatności dokonywane są na podstawie zatwierdzanych przez prokuratorów do wypłaty rachunków i faktur przedkładanych przez ww. osoby.

Należności ww. osób za zlecone przez prokuratora czynności regulują niżej wymienione akty prawne:

Biegli - dekret z dnia 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. z 1950 r. Nr 49, poz. 445 z późn. zm.) oraz Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. z 1975 r. Nr 46, poz. 254 z późn. zm.)

Tłumacze przysięgli - ustawa z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2702 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (Dz. U. z 2005 r. Nr 15, poz. 131 z późn. zm.);

Mediatorzy - rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2003 r. Nr 108, poz. 1026 z późn. zm.);

Kuratorzy - ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.);

Adwokaci - Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).

Pomiędzy prokuratorem a ww. osobą (tj. biegłym, tłumaczem, mediatorem, kuratorem czy adwokatem) nie jest nawiązywana umowa, zaś dokumentem zobowiązującym ww. osoby do wykonania określonych czynności jest postanowienie bądź zarządzenie. Prokuratura, jako płatnik podatku, zobowiązana jest pobrać od podatnika należny podatek dochodowy od osób fizycznych.

Na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), prokuratura kwalifikuje przychody ww. osób do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, a wypłat ww. należności dokonuje z uwzględnieniem art. 41 ust. 1 ww. ustawy, t.j. poprzez pobieranie zaliczki na podatek dochodowy. Prokuratura nie pobiera od ww. przychodów podatku zryczałtowanego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Jakie przepisy prawne, należy stosować w przypadku pobierania podatku od wynagrodzeń wypłacanych biegłym, tłumaczom, mediatorom, kuratorom i adwokatom: czy przepisy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powinien mieć zastosowania do wypłat dokonywanych na rzecz biegłych, tłumaczy, mediatorów, kuratorów i adwokatów z tego względu, że pomiędzy prokuratorem a ww. osobami nie jest zawierana umowa, a decyzje procesowe stanowiące podstawę powołania ww. osób nie określają kwoty należności jaka przysługuje za wykonanie zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście stosownie do treści art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy powoduje, iż na sądach, prokuraturach, czy też organach władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Prokuratura jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu należności wypłacanych biegłym, tłumaczom, mediatorom, kuratorom i adwokatom występującym w postępowaniach przygotowawczych.

Prokurator, w ramach czynności procesowych powołuje ww. osoby stosownymi decyzjami procesowymi (t.j. postanowieniami, zarządzeniami) w celu wykonania określonych w decyzjach czynności. Decyzje te nie określają kwoty należnego wynagrodzenia za wykonane czynności, a płatności dokonywane są na podstawie zatwierdzanych przez prokuratorów do wypłaty rachunków i faktur przedkładanych przez ww. osoby.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,

* kwota należności z tytułu umowy nie przekracza 200 zł oraz

* wysokość należności wynika z umowy.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że obecnie znaczenie ma zatem kwota wynikająca z umowy (tzn. z danego tytułu prawnego). Nie jest istotne, czy takich przychodów w miesiącu od tego samego płatnika jest więcej, czy nie. Decyduje tylko i wyłącznie kwota wynikająca z pojedynczej umowy (pojedynczego tytułu prawnego).

Jednocześnie wskazać należy, iż przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, zatem przy spełnieniu wskazanych warunków mógłby obejmować również dochody o których mowa w pkt 6 art. 13 ustawy. Ponadto, mimo iż Wnioskodawca nie zawiera umowy z biegłymi, tłumaczami, mediatorami, kuratorami i adwokatami, to jednak zleca im wykonanie określonych czynności w postępowaniu przygotowawczym. Niemniej jednak, skoro z tego zlecenia nie wynika wysokość należności za wykonane czynności (usługi), to nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie tego przepisu.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oznacza to, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania do wypłat dokonywanych na rzecz biegłych, tłumaczy, mediatorów kuratorów i adwokatów.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.