ITPB2/415-233/11/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem w dniu 25 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 5 stycznia 1998 r. mąż Wnioskodawczyni nabył w drodze darowizny od swoich rodziców działkę budowlaną. W dniu 16 września 1999 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż ustanowili ustrój rozdzielności majątkowej.

W dniu 29 marca 2001 r. mąż Wnioskodawczyni zawarł z bankiem umowę o kredyt budowlany i na ww. nieruchomości została ustanowiona hipoteka umowna w kwocie 75.666 CHF.

W dniu 18 października 2002 r. Wnioskodawczyni kupiła od męża ww. nieruchomość ze świadomością, że w dziale IV księgi wieczystej wpisana jest hipoteka umowna na rzecz banku. Wnioskodawczyni zakupiła ww. nieruchomość za cenę 100.000 zł i od dnia sprzedaży przeszły na Nią wszelkie korzyści i ciężary związane z własnością tej nieruchomości oraz obsługą rat kredytu. Następnie Wnioskodawczyni została wpisana w księdze wieczystej jako właścicielka ww. nieruchomości.

Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawczyni sprzedała na podstawie umowy sprzedaży z dnia 14 stycznia 2005 r., a uzyskana z jej sprzedaży cena - 200.000 zł - w całości została przejęta przez przedstawicieli banku obecnych w chwili podpisywania aktu notarialnego, na zaspokojenie wierzytelności zabezpieczonych hipoteką.

Wnioskodawczyni nie uzyskała z tej transakcji żadnych korzyści finansowych, nie otrzymała ani złotówki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatek na spłatę kredytu budowlanego-hipotecznego, który obciążał hipotekę nieruchomości, a zaciągniętego przez byłego małżonka Wnioskodawczyni jest wydatkiem na Jej własny cel mieszkaniowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinno przysługiwać Jej zwolnienie przedmiotowe, gdyż wszystkie środki ze sprzedaży ww. nieruchomości nabywca przekazał na rzecz banku dla zaspokojenia hipoteki ustanowionej na tej nieruchomości w związku z zaciągnięciem kredytu budowlanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w treści w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.). W myśl tego przepisu opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu - z zastrzeżeniem ust. 2 - jest odpłatne zbycie:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym.

Jak podano w treści wniosku w dniu 5 stycznia 1998 r. mąż Wnioskodawczyni nabył w drodze darowizny od swoich rodziców działkę budowlaną. W dniu 16 września 1999 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż ustanowili ustrój rozdzielności majątkowej.

W dniu 29 marca 2001 r. mąż Wnioskodawczyni zawarł z bankiem umowę o kredyt budowlany i na ww. nieruchomości została ustanowiona hipoteka umowna w kwocie 75.666 CHF.

W dniu 18 października 2002 r. Wnioskodawczyni kupiła od męża ww. nieruchomość ze świadomością, że w dziale IV księgi wieczystej wpisana jest hipoteka umowna na rzecz banku. Wnioskodawczyni zakupiła ww. nieruchomość za cenę 100.000 zł i od dnia sprzedaży przeszły na Nią wszelkie korzyści i ciężary związane z własnością tej nieruchomości oraz obsługą rat kredytu.

Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawczyni sprzedała na podstawie umowy sprzedaży z dnia 14 stycznia 2005 r., a uzyskana z tej sprzedaży cena - 200.000 zł - w całości została przejęta przez przedstawicieli banku obecnych w chwili podpisywania aktu notarialnego, na zaspokojenie wierzytelności zabezpieczonych hipoteką. W dniu sprzedaży wartość franka szwajcarskiego wynosiła 2,6851 zł, a zatem cena 200.000 zł odpowiadała kwocie wierzytelności - 74.827 CHF.

Mając na uwadze, iż w przedstawionym stanie faktycznym, sprzedaż nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano jej nabycia to stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy.

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Natomiast w myśl art. 28 ust. 2 i 2a ww. ustawy podatek od przychodu, o którym mowa w ust. 1, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika, chyba że podatnik w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złoży oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczy na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Artykuł 28 ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) - podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ww. - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a:

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą, co oznacza, że wykładnia tych przepisów nie może być ani rozszerzająca, ani też zawężająca.

W związku z tym, tylko wydatkowanie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości - na cele wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ww. ustawy (nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży) stanowi przesłankę do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Zwolnienie, o którym mowa w treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje przychody wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 wydatkowane m.in. na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację potrzeb mieszkaniowych, o których mowa w \) osoby, która uzyskała przychód z tej sprzedaży. Z powołanego przepisu wynika zatem, że kredyt, na spłatę którego przeznaczony został przychód ze sprzedaży nieruchomości powinien zostać udzielony tej osobie która przychód uzyskała.

Tymczasem w przedstawionym stanie faktycznym to małżonek Wnioskodawczyni zaciągnął kredyt budowlany i ustanowił hipotekę na nieruchomości wchodzącej w skład jego majątku odrębnego. Wnioskodawczyni kupiła od małżonka nieruchomość obciążoną hipoteką, a zatem nie można uznać, że to Ona zaciągnęła kredyt na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sam zaś fakt wydatkowania środków pieniężnych na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego przez byłego małżonka Wnioskodawczyni na budowę, nie daje Jej podstaw prawnych do skorzystania z ww. zwolnienia przedmiotowego.

Skoro zatem - w sytuacji opisanej we wniosku - przychód ze sprzedaży nieruchomości, nie został przez Wnioskodawczynię wydatkowany na cele uzasadniające zastosowanie zwolnienia, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad określonych w art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.