ITPB2/415-228/11/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-228/11/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 25 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Włoch - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Włoch.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni świadczyła pracę na terenie Włoch w systemie sezonowym, ogółem przepracowała 57 miesięcy. Z wynagrodzenia były potrącane składki emerytalne oraz podatek. W związku z osiągnięciem wieku 60 lat została Jej przyznana renta w wysokości 147 Euro wypłacana przez Państwowy Instytut Ubezpieczeń Społecznych. Ww. kwota jest przesyłana na konto w Polsce, przeliczana na złotówki a bank potrąca od niej podatek.

Otrzymywane świadczenie nie ma charakteru dodatku rodzinnego. Ponadto jest wypłacane z tytułu zatrudnienia w przeszłości, bezpośrednio z funduszy Włoch.

Wnioskodawczyni posiada stałe miejsce zamieszkania w Polsce i polskie obywatelstwo. Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych ma również w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek jest słusznie potrącany.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek nie powinien być potrącany w Polsce. Gdyby świadczenie, które otrzymuje przekroczyło kwotę 7.000 Euro rocznie zmuszona byłaby do płacenia podatku we Włoszech. W związku z tym, że emerytura jest niska i nie przekracza ww. kwoty Wnioskodawczyni uważa, że automatycznie jest zwolniona od podatku, co jest jednoznaczne z tym, jakby płaciła podatek we Włoszech.

Według Wnioskodawczyni, umowa zawarta między Polską i Włochami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, dotyczy przepisów przed wejściem Polski do Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 18 umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374) z zastrzeżeniem artykułu 19 ustęp 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania.

Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. a) ww. umowy każda emerytura wypłacana bezpośrednio bądź z funduszy Umawiającego się Państwa lub jego jednostki politycznej, administracyjnej bądź władzy lokalnej każdej osobie fizycznej z tytułu usług, świadczonych na rzecz tego Państwa lub jednostki, lub władzy, będzie opodatkowana wyłącznie w tym Państwie.

Jednakże taka emerytura będzie opodatkowana tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem oraz ma stałe miejsce zamieszkania w tym Państwie (art. 19 ust. 2 lit. b)).

Jak wynika z treści wniosku, ma Pani rezydencję podatkową (miejsce zamieszkania dla celów podatkowych) w Polsce. Ponadto posiada Pani stałe miejsce zamieszkania w Polsce oraz polskie obywatelstwo. Emerytura jest wypłacana z Państwowego Instytutu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu pracy sezonowej, świadczonej w przeszłości we Włoszech.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż w sytuacji gdy jest Pani obywatelką Polski i ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce, emerytura wypłacana Pani z tytułu zatrudnienia w przeszłości we Włoszech, jest opodatkowana wyłącznie w Polsce.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl