ITPB2/415-213/13/IB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-213/13/IB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2013 r. (data wpływu 28 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych.

Wezwaniem z dnia 8 maja 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz jednoznaczne przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 15 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania i ośrodek interesów życiowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Do 14 listopada 2012 r. jedynym źródłem dochodów Wnioskodawcy było wynagrodzenie otrzymywane z tytułu zatrudnienia w spółce z siedzibą w Polsce. Od 15 listopada 2012 r. zawarł umowę o pracę z firmą z siedzibą w D. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Został zatrudniony jako inżynier geofizyk wykonujący pracę na pokładzie badawczego statku morskiego pływającego pod banderą Wysp Bahama. Firma, która eksploatuje statek znajduje się także w D. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Co miesiąc otrzymuje wynagrodzenie zgodnie z podpisaną umową, które jest wypłacane przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy w Polsce. Od dnia 15 listopada 2012 r. nie uzyskuje dochodów w Polsce.

W przesłanym uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania do celów podatkowych (tzw. rezydencję podatkową i nieograniczony obowiązek podatkowy) w Polsce. Statek, na pokładzie którego wykonuje pracę jest eksploatowany w komunikacji międzynarodowej. Siedziba oraz faktyczny zarząd przedsiębiorstwa eksploatującego statek znajduje się w D. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Praca była wykonywana na wodach terytorialnych Australii. Pracodawca nie posiada stałej placówki ani zakładu w kraju, na terytorium którego była wykonywana praca. Pracodawca posiada stałą placówkę w D. i wynagrodzenia Wnioskodawcy były i będą ponoszone tyko przez placówkę w D.

W roku 2012 Wnioskodawca nie przebywał w Australii przez okres przekraczający 183 dni.

W roku 2013 okres pobytu poza Polską w celach zarobkowych prawdopodobnie nie przekroczy 183 dni. Statki badawcze przedsiębiorstwa, na pokładzie których Wnioskodawca wykonuje pracę pływają na terytorium krajów całego świata. To na jakich wodach będzie pływał statek, na którym będzie wykonywana praca Wnioskodawcy jest uzależnione od potrzeb pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzymuje z tytułu zatrudnienia na pokładzie badawczego statku morskiego podlega opodatkowaniu w Polsce.

2.

Czy otrzymane wynagrodzenie ma jedynie wpływ na ustalenie efektywnej stopy procentowej podatku dochodowego od osób fizycznych, według której zostaną opodatkowane jedynie dochody uzyskane w Polsce.

3.

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca będzie musiał składać zeznanie podatkowe w Polsce za 2013 r., jeśli w tym roku nie osiągnie w Polsce żadnych dochodów i nie będzie rozliczał się wspólnie z żoną.

4.

Czy w przypadku braku uzyskania przez Wnioskodawcę w 2013 r. dochodów w Polsce, ale wspólnego rozliczenia z żoną otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie będzie miało wpływ na ustalenie efektywnej stopy procentowej podatku dochodowego od osób fizycznych, według której zostaną opodatkowane jedynie dochody uzyskane w Polsce przez żonę Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym wynagrodzenie otrzymywane z tytułu wykonywania obowiązków inżyniera geofizyka na pokładzie badawczego statku morskiego eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej nie jest opodatkowane w Polsce. Otrzymane wynagrodzenie ma jedynie wpływ na ustalenie efektywnej stopy procentowej podatku dochodowego od osób fizycznych, według której zostaną opodatkowane jedynie dochody podlegające w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych (art. 27 ust. 1). Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wskazany przepis stosowany jest z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a powołanej wyżej ustawy).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 umowy z dnia 31 stycznia 1993 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1994 r. Nr 81, poz. 373) płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną-z zastrzeżeniem postanowień artykułów 19,20 i 21 niniejszej Konwencji - podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:

a.

odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w danym roku podatkowym, i

b.

wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Umawiającym się Państwie, oraz

c.

wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Umawiającym się Państwie.

Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu w myśl ust. 3, wynagrodzenia uzyskiwane z tytułu pracy najemnej, wykonywanej na pokładzie statku, barki, pojazdu drogowego lub statku powietrznego morskiego eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej mogą być opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Zgodnie z treścią art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, mający miejsce zamieszkania na terytorium Polski oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych będzie osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1.

Do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,

2.

Ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,

3.

Ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Powyżej wskazaną zasadę opodatkowania stosuje się wyłącznie w przypadku, kiedy oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągane są inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na zasadach ogólnych. W przeciwnym razie, nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego.

W związku z powyższym - zdaniem Wnioskodawcy - otrzymane przez Niego wynagrodzenie nie jest i nie będzie opodatkowane w Polsce. W odniesieniu do dochodów Wnioskodawcy z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku badawczego eksploatowanego przez przedsiębiorstwo mające miejsce faktycznego zarządu w D. mają zastosowanie postanowienia konwencji między RP a Zjednoczonym Emiratami Arabskimi w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Zatem, zakres obowiązku podatkowego polskich rezydentów podatkowych wykonujących pracę za granicą modyfikowany jest przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez Polskę z krajem, w którym praca będzie wykonywana. Zgodnie z zasadą wyrażoną również w polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskiwane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium drugiego państwa, mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym praca ta jest rzeczywiście wykonywana. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Pierwszeństwo w opodatkowaniu dochodów z pracy najemnej ma zawsze to państwo, w którym praca jest wykonywana.

Natomiast według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD do art. 15 ust. 3 do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym lub barek eksploatowanych w żegludze śródlądowej stosuje się zasadę, która w pewnym zakresie jest zgodna z zasadą odnoszącą się do dochodów z żeglugi morskiej, śródlądowej i transportu lotniczego; chodzi o to, że podlegają one opodatkowaniu w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa. W Komentarzu do art. 8 wskazano, że Umawiające się Państwa mogą uzgodnić między sobą zrzeczenie się prawa do opodatkowania dochodu na rzecz państwa, w którym mieści się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa eksploatującego statki morskie, statki powietrzne lub barki. Przyczyny wprowadzenia takiej możliwości w przypadku dochodu z żeglugi morskiej, powietrznej lub śródlądowej odnoszą się również do wynagrodzenia załóg. Umawiające się Państwa mogą oczywiście uzgodnić między sobą postanowienie przyznające prawo do opodatkowania państwu przedsiębiorstwa. Takie postanowienie jak również ust. 3 art. 15 zakładają, że ustawodawstwo wewnętrzne państwa, któremu przyznano prawo do opodatkowania, zezwala temu państwu opodatkować wynagrodzenie osoby zatrudnionej w danym przedsiębiorstwie, bez względu na jej miejsce zamieszkania.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie zatem z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 9) w zakresie art. 15 ust. 3, zasadę, w myśl której występuje opodatkowanie w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa stosuje się do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym.

Jak wynika z treści wniosku oraz jego uzupełnienia Wnioskodawca, który posiada rezydencję podatkową w Polsce, wykonuje pracę na pokładzie badawczego statku morskiego, na wodach terytorialnych Australii.

W konsekwencji, w niniejszej sprawie uznać należy, że w odniesieniu do dochodów osiągniętych przez Wnioskodawcę, tj. z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku, który nie był eksploatowany w transporcie międzynarodowym należy wziąć pod uwagę umowę zawartą z krajem, w którym wykonywał pracę, tj.: umowę z dnia 7 maja 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1992 r. Nr 41., poz. 177 z późn. zm.).

Jak stanowi art. 3 ust. 1 lit. b ww. umowy w rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej określenie "Australia" użyte w sensie geograficznym wyklucza wszystkie zewnętrzne terytoria inne niż:

1.

Terytorium Wyspy Norfolk;

2.

Terytorium Wyspy Bożego Narodzenia;

3.

Terytorium Wysp Kokosowych (Keelinga);

4.

Terytorium Wysp Ashmore i Cartiera;

5.

Terytorium Wysp Hearda i MacDonalda oraz

6.

Terytorium Wysp Morza Koralowego

i obejmuje każdy obszar przylegający do granic terytorialnych Australii (w tym terytoriów wymienionych w tym ustępie), w odniesieniu do których w danym okresie obowiązuje, zgodnie z prawem międzynarodowym, prawo Australii dotyczące eksploatacji wszelkich zasobów naturalnych dna morskiego i podglebia szelfu kontynentalnego.

Stosownie natomiast do art. 3 ust. 1 lit. j określenie "komunikacja międzynarodowa" oznacza wszelki transport wykonywany przez statek lub samolot, z wyjątkiem przypadku, gdy statek lub samolot jest eksploatowany jedynie w komunikacji między miejscami położonymi w jednym z Umawiających się Państw.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. umowy z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 21 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ww. umowy bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

a.

odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni odpowiednio w ciągu roku podatkowego w danym Państwie oraz

b.

wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w jego imieniu, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz

c.

wynagrodzenia nie podlegają potrąceniu przy ustalaniu zysków podlegających opodatkowaniu, osiąganych przez zakład lub placówkę, którą pracodawca ma w tym drugim Państwie.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż wynagrodzenia osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium innego państwa (tekst jedn.: w niniejszej sprawie na terytorium Australii).

Natomiast art. 15 ust. 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym takie wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie podatnika podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika.

W sytuacji natomiast, gdy warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 2 umowy zostaną spełnione łącznie, to otrzymywane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej w innym kraju podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

W przypadku zatem gdy wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku było (jest) wypłacane Wnioskodawcy przez pracodawcę mającego siedzibę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz nie podlegało (nie podlega) potrąceniu przy ustalaniu zysków podlegających opodatkowaniu, osiąganych przez zakład lub placówkę, którą pracodawca ten posiadał (posiada) w Australii, jak również Wnioskodawca przebywał (będzie przebywał) w Australii przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w ciągu roku podatkowego stwierdzić należy, iż zostały spełnione wszystkie warunki określone w art. 15 ust. 2 umowy i ww. wynagrodzenie uzyskane przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

W rezultacie, Wnioskodawca ma obowiązek złożenia zeznania podatkowego w Polsce również w sytuacji, gdy nie osiągnął (w 2013 r. nie osiągnie) innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i niezależnie od tego czy korzystał (będzie korzystał) z preferencyjnego rozliczenia rocznego łącznie z małżonką.

Wbrew stanowisku Wnioskodawcy nie znajduje w tym przypadku zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania tzw. metoda wyłączenia z progresją, jak również umowa z dnia 31 stycznia 1993 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1994 r. Nr 81, poz. 373).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl