ITPB2/415-212/11/ENB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy darowizny z dnia 22 grudnia 2008 r. (sporządzonej w formie aktu notarialnego) Wnioskodawczyni nabyła od swojej babci udział wynoszący 2/6 części w nieruchomości o powierzchni 0,0187 ha z domem mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie szeregowej. Nabycie darowizny nie wiązało się z koniecznością zapłaty podatku od spadku i darowizn, w związku z zastosowaniem zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Kuzynka, będąca współwłaścicielką postanowiła spłacić udział Wnioskodawczyni w przedmiotowej nieruchomości. W dniu 8 lutego 2011 r. została zawarta ugoda przed sądem, której przedmiotem było ustalenie, że nieruchomość będzie stanowiła własność kuzynki Wnioskodawczyni w całości. Kuzynka zobowiązała się do dokonania jednorazowej zapłaty na rzecz Wnioskodawczyni kwoty 250.000 zł tytułem spłaty udziału 2/6 w tej nieruchomości.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy zniesienie współwłasności nieruchomości poprzez przekazanie nieruchomości kuzynce Wnioskodawczyni w zamian za spłatę udziału, wywołuje po stronie Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zniesienie współwłasności polegające na przekazaniu nieruchomości kuzynce Wnioskodawczyni w zamian za spłatę nie wywołuje po stronie Wnioskodawczyni obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Podstawę opodatkowania przy umowie zniesienia współwłasności w myśl ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału we współwłasności (art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy). Zgodnie z art. 4 pkt 5 ustawy obowiązek podatkowy przy umowie zniesienia współwłasności ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział we współwłasności. W przedstawionym stanie faktycznym osobą, które nabyła nieruchomość ponad dotychczas posiadany udział we współwłasności nie jest Wnioskodawczyni, zatem nie ciąży na niej obowiązek podatkowy w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2 (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej lub, stosownie do pkt 3 z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, doręczenia wyroku sądu polubownego lub zawarcia ugody - od przedmiotów opodatkowania określonych w art. 1 ust. 1 pkt 3.

Z treści wniosku wynika, iż na podstawie umowy darowizny z dnia 22 grudnia 2008 r. (sporządzonej w formie aktu notarialnego) Wnioskodawczyni nabyła od swojej babci udział wynoszący 2/6 części w nieruchomości o powierzchni 0,0187 ha z domem mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie szeregowej. Nabycie darowizny nie wiązało się z koniecznością zapłaty podatku od spadku i darowizn, w związku z zastosowaniem zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Kuzynka, będąca współwłaścicielką postanowiła spłacić udział Wnioskodawczyni w przedmiotowej nieruchomości. W dniu 8 lutego 2011 r. została zawarta ugoda przed sądem, której przedmiotem było ustalenie, że nieruchomość będzie stanowiła własność kuzynki Wnioskodawczyni w całości. Kuzynka zobowiązała się do dokonania jednorazowej zapłaty na rzecz Wnioskodawczyni kwoty 250.000 zł tytułem spłaty udziału 2/6 w tej nieruchomości.

Wskazać zatem należy, iż dokonane zniesienie współwłasności, w części dotyczącej spłaty, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przypadku umowy o zniesienie współwłasności obowiązek podatkowy, zgodnie z treścią art. 4 pkt 5 ww. ustawy, ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności.

Uwzględniając zatem powyższe uregulowania prawne uznać należy, iż obowiązek ten w przedstawionym stanie faktycznym nie ciąży na Wnioskodawczyni, jako, że w wyniku zniesienia współwłasności nie nabyła nieruchomości ponad posiadany przed dokonaniem tej czynności udział.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.