ITPB2/415-2/11/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-2/11/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2010 r. (data wpływu - 5 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 11 kwietnia 2007 r. nabył Pan w spadku po zmarłej babci 1/2 nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym o powierzchni 110 m 2. Uprawomocnienie się postanowienia sądu w sprawie nabycia spadku nastąpiło ok. 17 grudnia 2008 r. Na Pana prośbę miało ono zostać wysłane na wskazany adres, jednak osoby pracujące w sądzie zwlekały z tym do stycznia 2009 r. Osobiście nie mógł Pan odebrać ww. dokumentu, ponieważ żona spodziewała się dziecka (które urodziło się 23 grudnia 2008 r.) i była na zwolnieniu chorobowym z powodu złego stanu zdrowia. Kiedy w styczniu 2009 r. odebrał Pan ww. orzeczenie, było już za późno na złożenie zgłoszenia o nabyciu spadku w tutejszym organie podatkowym, jednak w sądzie powiedziano, iż na złożenie dokumentów ma Pan 6 miesięcy (dotyczy to wyłącznie postanowień uprawomocnionych w 2009 r. a nie w grudniu 2008 r.). Z powodu wprowadzenia Pana w błąd został naliczony podatek od spadku w wysokości 12 698 zł. Ze względu na trudną sytuację rodzinną i finansową składał Pan pisma z prośbą o umorzenie podatku, jednak wszystkie decyzje były odmowne. W końcu za radą pracowników urzędu miasta wystosował Pan pismo w sprawie odroczenia terminu spłaty należności wraz z odsetkami, które już zostały naliczone, mając nadzieję, iż uzyska kredyt bądź poprawi się sytuacja materialna. Jednak nie otrzymał Pan kredytu, ani jakiejkolwiek pożyczki.

Pana dochody wynoszą 1 180 zł netto, natomiast brat do którego należy udział wynoszący #189; części w nieruchomości nie pracuje, utrzymywał się jednak z renty po zmarłym ojcu, która wynosiła ok. 550 zł. Ponadto liczył, że większość opłat pokryje Pan. Praktycznie całe utrzymanie domu spoczęło na Panu. W związku ze skomplikowaną ze względu na zachowanie brata sytuacją, nie mając wyboru, musiał Pan podjąć decyzję o sprzedaży nieruchomości, bowiem w takich warunkach i przy ograniczonym budżecie nie był w stanie utrzymać dalej domu, a tym bardziej nie było Pana stać na zapłacenie 12 698 zł podatku. W dniu 16 października 2009 r. otrzymał Pan decyzję właściwego naczelnika urzędu skarbowego, na podstawie której - za zgodą Prezydenta Miasta - odroczono termin płatności zaległego podatku od spadku do dnia 21 września 2010 r. Zobowiązał się Pan jednocześnie do sprzedaży odziedziczonej nieruchomości, a uzyskane z tego tytułu środki przeznaczyć miał na uregulowanie należności.

Nieruchomość została sprzedana w dniu 25 sierpnia 2009 r. za kwotę 620 000 zł, z czego Panu przysługiwała kwota 310 000 zł, czyli równowartość przysługującego mu udziału w ww. nieruchomości. Zaległy podatek opłacił Pan niezwłocznie po otrzymaniu gotówki. Chcąc złożyć wniosek o zbyciu nieruchomości dowiedział się Pan, że musi zapłacić podatek dochodowy od sprzedaży działki. Jednak przedmiotem sprzedaży był dom z działką, przy czym przychód z tego tytułu podlegał uldze meldunkowej, ponieważ zameldowany był Pan w nim od 1984 r. Jeszcze w trakcie sprzedaży nieruchomości poinformowano Pana, że jeśli sprzeda dom (nieruchomość) może w zamian kupić mieszkanie, a rozliczyć się tylko z różnicy ceny zakupu nowego lokalu. Jednak przepis ten został zniesiony i nie obejmował nieruchomości nabytych w latach 2007-2008 r. Teraz przepis znów obowiązuje. We właściwym organie podatkowym proponowano Panu wydzielenie domu od gruntu, jednak dla Pana jest to niemożliwe, bowiem jak można sprzedać dom bez działki, na której został postawiony. Była to jedna transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem, z której przychód podlegał uldze meldunkowej. Chcąc spełnić zobowiązanie z tytułu podatku od spadku, sprzedał Pan nieruchomość, a urząd skarbowy chce doliczyć Panu kolejny podatek z tytułu dochodu, którego tym bardziej nie będzie w stanie spłacić, mimo iż Pana sytuacja nieco się poprawiła. Z kwoty 310 000 zł spłacił Pan zaległość wraz z odsetkami 13 542 zł i kupił mieszkanie za kwotę 273 000 zł (z 22% VAT). Według Pana, nie wzbogacił się w ten sposób, lecz w zamian kupił lokal. W Pana rozumieniu przepisów nie do przyjęcia jest wyodrębnianie wartości gruntu od wartości domu, ponieważ stanowi to całość, a ulga meldunkowa powinna obejmować całą nieruchomość. Ponadto istotnym wydaje się Panu niewielka powierzchnia gruntu, który wynosiła ok. 511 m 2.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym ulga meldunkowa obejmuje jedynie wartość budynku czy również grunt, na którym został wzniesiony, jeśli według prawa są to nierozerwalne części składowe nieruchomości.

Zdaniem Pana, ulga meldunkowa obejmuje zarówno przychód z tytułu zbycia budynku, jak i gruntu. Przepisy ustawy mówią o nieruchomości, natomiast nie precyzują pojęcia gruntu, na którym znajduje się budynek. Urząd skarbowy nie miał wątpliwości, że przysługuje Panu ulga meldunkowa, jeśli w ciągu 2 lat udokumentuje, że kupił zamiennie inny lokal mieszkalny. W Pana opinii prawo i ustawy powinny jasno i czytelnie precyzować obowiązki podatnika, a nie zastawiać na niego pułapki. Nie powinno się mieć żadnych wątpliwości dokonując czynności cywilnoprawnej jakie ona wywoła skutki. W nawiązaniu do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat, w którym nastąpiło nabycie, jednak według Pana nie stanowi ona źródła przychodu, gdyż zamiennie kupił mieszkanie.

Artykuł 48 Kodeksu cywilnego wprowadza zasadę, iż budynki są częściami składowymi gruntu. Budynek dzieli los prawny gruntu, na którym został wybudowany. W takim przypadku należy mówić o nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym (który nie stanowi jednak odrębnej nieruchomości), w konsekwencji przedmiotem obrotu nie jest w tym wypadku budynek mieszkalny lecz nieruchomość gruntowa zabudowana takim budynkiem. Pana zdaniem zamiarem ustawodawcy nie było, aby zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy pojęcie budynku mieszkalnego rozumieć w oderwaniu od gruntu, z którym budynek jest na stałe związany. Posłużenie się przez ustawodawcę pojęciem "budynku mieszkalnego" wynikało wyłącznie ze względów związanych z konstrukcją ulgi meldunkowej, t.j. uzależnienie prawa do ulgi od zameldowania trwającego określony czas.

Jak wynika z przepisów administracyjnych meldunku można dokonać jedynie w lokalu (budynku), a nie na gruncie (niezależnie od tego czy jest zabudowany czy też nie). Wskazując na zameldowanie jako warunek skorzystania z ulgi można posłużyć się pojęciem "budynek mieszkalny".

Według Pana pojęcie budynku mieszkalnego ma dwa znaczenia, t.j. oznacza budynek stanowiący odrębną własność oraz grunt zabudowany budynkiem. Zatem zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 126 podlega cały przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości (t.j. działki zabudowanej budynkiem). Ulga meldunkowa dotyczy całości sprzedanej nieruchomości - gruntu i wybudowanego na nim budynku, bowiem stanowią one całość nieruchomości i nie mogą być przedmiotem odrębnej sprzedaży. Prawo cywilne nie pozwala na sprzedanie domu bez działki. Jest to jedna transakcja, której nie można dzielić. Fakt, że w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mowa jest tylko o budynku wynika stąd, że przepis określa przede wszystkim kiedy można skorzystać ze zwolnienia. Skoro warunkiem jest zameldowanie to w przepisie nie może być mowy o gruncie. To dlatego, że prawo nie pozwala na zameldowanie na niezabudowanej działce. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy jest nieprecyzyjny. Nie można jednak do celów podatkowych sztucznie oddzielić sprzedaży domu od zbycia gruntu.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w najnowszym orzecznictwie sądów administracyjnych np. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2040/09.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. prawa następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku nabycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej, winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku czyli śmierć spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia przez Wnioskodawcę spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie Sądu potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 11 kwietnia 2007 r. nabył Pan w drodze dziedziczenia po zmarłej babci udział wynoszący #189; części w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Natomiast w dniu 25 sierpnia 2009 r. dokonał Pan sprzedaży ww. udziału w przedmiotowej nieruchomości.

Zatem do opodatkowania przychodu (dochodu) ze sprzedaży udziału w przedmiotowej nieruchomości nabytej przez Pana w 2007 r. będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. - podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Podstawą obliczenia podatku jest, co wynika z treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Z kolei, stosownie do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednocześnie wskazać należy, iż stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

a.

budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

b.

lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,

c.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,

d.

prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Ponadto, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

Należy zaznaczyć, iż na mocy art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* zameldowania podatnika na pobyt stały przez okres nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

"Ulga meldunkowa" uregulowana w zacytowanym wyżej przepisie podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Ustawodawca, konstruując przesłanki uprawniające do skorzystania z omawianej ulgi, nie użył w ww. przepisie sformułowania "nieruchomość", a posłużył się katalogiem rzeczy (ich części składowych) i praw (posiadającym walor katalogu zamkniętego), których sprzedaż objęta jest przedmiotowym zwolnieniem. W związku z tym uznać należy, że ulga meldunkowa nie obejmuje przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, zarówno tych, które stanowią odrębny przedmiot własności (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak i gruntów trwale związanych z budynkami, stanowiących część składową nieruchomości oraz budynków niemieszkalnych. Oznacza to, iż w przypadku odpłatnego zbycia zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki gruntu, zwolnienie może dotyczyć po spełnieniu warunków, wyłącznie przychodu ze zbycia tego budynku.

Tutejszy organ podatkowy nie kwestionuje faktu, iż na gruncie prawa cywilnego zbycia budynku nie można dokonać w oderwaniu od prawa własności gruntu. Jednakże autonomia prawa podatkowego pozwala na przypisanie temu zdarzeniu odmiennych skutków prawnych, a w konsekwencji na objęcie przedmiotowym zwolnieniem wyłącznie tej części przychodu, która przypada na budynek mieszkalny.

W związku z powyższym, winien Pan sam określić wartość udziału w gruncie związanym z budynkiem mieszkalnym, stosownie do obowiązujących cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Nie ma również przeszkód aby wyceny dokonał powołany przez Pana rzeczoznawca. Istotne jest bowiem by ustalona wartość udziału w gruncie była zgodna z wartością, o której mowa w ww. art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, prawo do zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu określonych przez ustawodawcę warunków przysługuje wyłącznie w stosunku do przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w budynku mieszkalnym. Natomiast dochód z odpłatnego zbycia udziału w gruncie związanym z tym budynkiem podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ten stanowi różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia udziału w ww. gruncie związanym z budynkiem mieszkalnym (t.j. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia w części przypadającej na opisany we wniosku udział w gruncie) a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi przy uwzględnieniu zapisu art. 22 ust. 6d ustawy.

Natomiast dla oceny możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego nie ma znaczenia fakt, iż pieniądze ze sprzedaży przeznaczył Pan na zakup lokalu mieszkalnego, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. t.j., mającym zastosowanie do zbycia nieruchomości nabytych w tym okresie, nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wydatkowanych na cele mieszkaniowe. Dla niniejszego rozstrzygnięcia nie ma również znaczenia podnoszona przez Pana przesłanka niewielkiej powierzchni zbytego gruntu (ok. 511 m 2).

W odniesieniu do wskazanego przez Wnioskodawcę wyroku WSA w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2040/09 należy stwierdzić, że został on wydany w indywidualnej sprawie i nie jest wiążący dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że wspomniane orzeczenie jest nieprawomocne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl