ITPB2/415-198/08/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2008 r. (data wpływu dnia 15 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 5 września 2003 r. dokonała Pani wraz z mężem zbycia nieruchomości o powierzchni 1738 m ^2, a w dniu 6 lutego 2004 r. o powierzchni 1614 m ^2. Sprzedawane działki, objęte były wspólnością majątkową małżeńską i stanowiły grunty rolne przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczono na potrzeby gospodarstwa rolnego i domowego. Przedmiotową nieruchomość otrzymał Pani mąż mocą umowy darowizny od swojej matki i siostry w dniu 28 marca 2003 r. W tym samym dniu rozszerzyli Państwo wspólność ustawową, włączając nieruchomość będącą majątkiem odrębnym Pani męża do majątku wspólnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od mojej części sprzedanych działek rolnych przeznaczonych pod budownictwo jednorodzinne, przed upływem 5 lat od podpisania umowy rozszerzającej wspólność majątkową powinnam odprowadzić podatek dochodowy w wysokości 10%.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z tytułu sprzedaży działek nie będzie płaciła podatku dochodowego, ponieważ przekazana przez matkę i siostrę nieruchomość jej mężowi w formie darowizny jest również darowizną na jej rzecz, a ponadto w tym samym dniu zawarli Państwo umowę rozszerzającą wspólność majątkową, w wyniku której przedmiotowa nieruchomość została włączona do majątku wspólnego. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2002 r. nr III SA 2717/2000

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu - z zastrzeżeniem ust. 2 - jest odpłatne zbycie:

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, w warunkach określonych w przytoczonym wyżej przepisie, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy i praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 28 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu.

Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada ta nie ma zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) - lub lit. e) ww. ustawy.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r..

Dokonując analizy powołanego wyżej przepisu art. 10 ust. 1, pkt 8 ustawy, należy stwierdzić, iż dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotne będzie ustalenie, czy włączenie nieruchomości do majątku wspólnego małżonków stanowi jej nabycie w rozumieniu tegoż przepisu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa czynności prawnych, których skutkiem jest nabycie nieruchomości oraz związany z tym pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c), w szczególności nie reguluje odrębnie kwestii rozszerzenia wspólności ustawowej małżeńskiej. W związku z tym, uwzględniając zasadę autonomii pojęciowej prawa podatkowego, przyjąć należy, że pod pojęciem nabycia rozumieć należy przede wszystkim każde nabycie w sensie potocznym (językowym), niekoniecznie w ścisłym znaczeniu tego pojęcia nadawanym w przepisach prawa cywilnego.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest, co wymaga szczególnego podkreślenia, współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz to, że żaden z małżonków, w czasie jej trwania, nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Należy podkreślić, że cechą majątku wspólnego małżonków wynikającą z kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest jego bezudziałowy charakter. Oznacza to, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, każdy z małżonków zbywa całą nieruchomość a nie udziały w tej nieruchomości, a cały przychód ze sprzedaży wchodzi niepodzielnie do majątku wspólnego. Włączenie do majątku małżonków, w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową, nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka nie jest nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez drugiego małżonka.

Należy jednak mieć na uwadze, iż rozszerzenie wspólności ustawowej małżeńskiej stanowi odrębną od darowizny instytucję prawną, podlegającą odmiennej regulacji prawnej. Artykuł 33 pkt 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że przedmioty majątkowe nabyte w drodze darowizny stanowią majątek odrębny obdarowanego małżonka, chyba że darczyńca inaczej postanowił.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Pani mąż 28 marca 2003 r. nabył nieruchomość w drodze darowizny. W tym samym dniu, w drodze aktu notarialnego zawarła Pani z mężem umowę o rozszerzeniu wspólności majątkowej małżeńskiej, w następstwie czego nieruchomość, będąca dotychczas jego własnością (majątkiem odrębnym), stała się składnikiem majątku wspólnego małżonków. Następnie w dniu 5 września 2003 r. oraz 6 lutego 2004 r. dokonała Pani wraz z mężem sprzedaży działek wchodzących w skład przedmiotowej nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze uzasadnionym jest stanowisko, że przedmiot darowizny stał się współwłasnością Pani w wyniku zawarcia umowy majątkowej w rozumieniu art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, a nie na podstawie darowizny. Nie można bowiem utożsamiać nabycia w drodze umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską z nabyciem w drodze darowizny, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w ocenie tutejszego organu pięcioletni termin, przed upływem którego zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) powoduje powstanie zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych, winien być liczony od daty otrzymania przez małżonka w drodze darowizny przedmiotowej nieruchomości. Przy tym, dla Wnioskodawczyni nabycie nieruchomości nie było nabyciem w drodze darowizny, skoro stroną umowy darowizny (obdarowanym) był Jej małżonek.

W świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i prawnego, należy stwierdzić, iż uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży w 2003 r. i 2004 r. przedmiotowych działek, w części jej przypadającej, podlega opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ dokonana została przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości tj., od końca 2003 r.

Końcowo wskazuje się, że wyroki sądów administracyjnych co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego, jednakże niniejsza interpretacja jest zgodna ze stanowiskiem zajętym przez Naczelny Sąd Administracyjny we wskazanym przez Wnioskodawczynię wyroku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.