ITPB2/415-193/10/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2010 r. (data wpływu 23 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty otrzymanego odszkodowania wypłaconego na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami - jest prawidłowe.

W dniu 23 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty otrzymanego odszkodowania wypłaconego na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 18 maja 2006 r. na podstawie aktu notarialnego - umowa darowizny - otrzymała Pani grunt o pow. 6.670 m^2. W zaświadczeniu wydanym przez Burmistrza stwierdzono, że obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego miasta dla obszaru, na którym usytuowane są 3 działki, z dniem 1 stycznia 2003 r. utracił moc prawną, natomiast jedna z działek na podstawie ustaleń wynikających z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów położonych w granicach administracyjnych miasta, przeznaczona jest pod teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, rezydencjonalnej, las oraz drogę publiczną. Działka ta została podzielona na 4 mniejsze działki. Powstała w wyniku podziału działka została wydzielona pod drogę publiczną i przeszła na własność gminy z dniem, którym decyzja wydana przez burmistrza stanie się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym w odrębnym postępowaniu. Decyzja została wydana na podstawie art. 93 ust. 1, art. 96 ust. 1 art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 46, poz. 543 z późn. zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).

W dniu 15 października 2009 r. spisano protokół na okoliczność przeprowadzonych negocjacji dotyczących ceny odszkodowania za grunt, wydzielony w wyniku podziału geodezyjnego pod drogę, która przeszła na własność gminy z dniem w którym decyzja zatwierdzająca projekt podziału stała się ostateczna.

Odszkodowanie za grunt Urząd Miasta przelał na konto bankowe w wysokości 64.880 zł.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowanie za grunt jest zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 lub pkt 32 i nie należy wykazywać go w żadnym zeznaniu podatkowym, a tym samym nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odszkodowanie jest wolne od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są: przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. wolne od podatku są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c):

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 18 maja 2006 r. nabyła Pani w drodze darowizny grunt o powierzchni 6.670 m^2. W zaświadczeniu wydanym przez Burmistrza Miasta stwierdzono, że obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru, na którym usytuowane są 3 działki z dniem 1 stycznia 2003 r. utracił moc prawną, natomiast jedna z działek przeznaczona została pod teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, rezydencjonalnej, las oraz drogę publiczną. Następnie działka ta została podzielona na 4 mniejsze działki. Powstała w wyniku podziału jedna działka została wydzielona pod drogę publiczną i przeszła na własność Gminy Miasta z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca projekt podziału stała się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym w odrębnym postępowaniu. Decyzja została wydana na podstawie przepisów art. 93 ust. 1, art. 96 ust. 1 oraz art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. W dniu 15 października 2009 r. spisano protokół na okoliczność przeprowadzenia negocjacji dotyczących wysokości odszkodowania. Odszkodowanie w kwocie 64.880 zł Urząd Miasta przelał na konto bankowe.

Zasady dotyczące ograniczenia lub pozbawienia praw do nieruchomości oraz związanych z tym odszkodowań, reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 98 ust. 1 cytowanej ustawy, działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

Natomiast w myśl ust. 3 art. 98 za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz cytowane uprzednio przepisy należy stwierdzić iż, odszkodowanie wypłacane przez Urząd Miasta za nieruchomość prywatną przeznaczoną pod drogę gminną wypłacone na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu. Tym samym wypłata odszkodowania nie rodzi skutków podatkowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.