ITPB2/415-136a/10/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2010 r. (data wpływu 9 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia dochodu za rok 2009 w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia dochodów za rok 2009 w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest panną i dnia 3 września 2005 r. urodziła córkę. Córka cały czas zamieszkuje i jest zameldowana z matką. W roku 2009 Sąd przyznał Wnioskodawczyni alimenty i ustalił, że dziecko na stałe zamieszkuje przy matce. Wnioskodawczyni nie pozostaje w związku konkubenckim. Ojciec dziecka nigdy nie mieszkał z Wnioskodawczynią. Nie ma w stosunku do dziecka ograniczonych praw rodzicielskich. Sąd postanowił, że ojciec ma prawo co drugi weekend (od piątku do niedzieli) zabierać córkę do siebie. Może również spotykać się z dzieckiem co drugą środę w godzinach od 16.00 do 18.30 oraz w następnym tygodniu we wtorek i czwartek od 16.00 do 18.30. Ustalone przez Sąd wizyty w praktyce odbywają się sporadycznie - ojciec dziecka rzadko zabiera je do siebie i nie zawsze odwiedza dziecko w domu Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania pierwszego.

W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania pierwszego - za rok 2009 może rozliczyć się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci, ponieważ to Ona decyduje o tym, gdzie dziecko uczęszcza do przedszkola, ponosi wydatki z tego tytułu, chodzi na zebrania rodziców, zapisuje dziecko na kursy np. języka angielskiego, chodzi z dzieckiem do lekarza, dziecko mieszka z Nią i jest za dziecko odpowiedzialna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 ww. ustawy, od osób o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

* podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jak z powyższego wynika, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4 ww. ustawy.

Z istoty pojęcia "osoby samotnie wychowującej dziecko" wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama zajmuje się wychowywaniem dziecka.

Należy zauważyć, że "wychowywać" kogoś to - jak wynika z definicji słownikowej - " zapewnić osobie niedorosłej osiągnięcie rozwoju fizycznego i psychicznego, zapewnić opiekę istocie niedorosłej i doprowadzić ją do samodzielności" (Słownik Języka Polskiego PWN 1992 r.).

Przepis art. 6 ust. 5 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilno-prawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie samotnie wychowywać dzieci, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. Warunek taki jest decydujący tylko i wyłącznie w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim. Natomiast w sytuacji, gdy żaden z rodziców nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, a oboje są stanu wolnego, zarówno jeden jak i drugi może samotnie wychowywać dziecko. Przy czym prawo do omawianej preferencji będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców (opiekunów prawnych), który faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywał dziecko, czyli sprawował nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim.

Ponadto dla skorzystania z preferencyjnego opodatkowania - w odniesieniu do dzieci, jak i samotnych rodziców - nie mogą mieć zastosowania przepisy dotyczące podatku liniowego, zryczałtowanego podatku dochodowego i podatku tonażowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest panną, która faktycznie samotnie wychowuje niepełnoletnie dziecko (nie pozostaje w związku konkubenckim). Zgodnie z orzeczeniem Sądu dziecko na stałe zamieszkuje przy matce. Wnioskodawczyni sama podejmuje decyzje dotyczące wyboru przedszkola i ponosi za nie opłaty, chodzi na zebrania rodziców, zapisuje dziecko na kursy np. językowe, chodzi z dzieckiem do lekarza i ponosi odpowiedzialności za dziecko. Ojciec dziecka - na podstawie orzeczenia Sądu płaci Wnioskodawczyni alimenty i ma prawo widywania się z dzieckiem. Jednakże z powyższego prawa ojciec dziecka korzysta rzadko.

Wobec powyższego, jeżeli zostały spełnione pozostałe warunki uprawniające do preferencyjnego sposobu opodatkowania, tj. jeżeli w odniesieniu do dziecka, jak i Wnioskodawczyni - nie mają zastosowania przepisy dotyczące podatku liniowego, zryczałtowanego podatku dochodowego i podatku tonażowego, wówczas za rok 2009 Wnioskodawczyni może rozliczyć się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Natomiast nie ma żadnego wpływu na możliwość wyboru przez Wnioskodawczynię takiego sposobu opodatkowania fakt, że ojciec dziecka - na mocy orzeczenia Sądu - płaci alimenty oraz ma możliwość widywania się z dzieckiem.

Jednakże wskazać należy, że art. 6 ust. 10 ww. ustawy stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1. Zatem aby skorzystać z rozliczenia dochodów za rok 2009, przewidzianego dla osoby samotnie wychowującej dziecko, wyboru tego sposobu opodatkowania należy dokonać do dnia 30 kwietnia 2010 r.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.