ITPB2/415-134/11/MM - Sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, przyznanego podatnikowi, w wyniku podziału majątku wspólnego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2011 r. (data wpływu 1 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 8 października 1998 r. w drodze umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W wyniku rozwiązania małżeństwa przez rozwód i ugody sądowej zawartej dnia 14 września 2010 r. przed Sądem Rejonowym Wydział II Cywilny, objętej protokołem rozprawy. Wnioskodawczyni przyznano spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, natomiast Jej były małżonek otrzymał prawo najmu nieruchomości, nakład w postaci garażu murowanego oraz samochód osobowy Ford Mondeo Kombi 1.8 TDI rocznik 1996.

Nadto Wnioskodawczyni zobowiązała się do spłaty na rzecz małżonka w kwocie 75.000 zł. Powyższa spłata przeznaczona została na pokrycie kosztów alimentów na dzieci Wnioskodawczyni.

Powyższy podział majątku wspólnego obejmował wszystkie składniki majątku wspólnego małżonków i w ocenie Wnioskodawczyni został dokonany w sposób ekwiwalentny, to znaczy, że każdy z małżonków otrzymał składniki równej wartości.

Dnia 9 listopada 2010 r. Wnioskodawczyni w drodze umowy sprzedaży zbyła spółdzielcze własnościowe prawo do przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przyznanego Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni decydujące znaczenie w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaży nieruchomości ma moment jej nabycia. Zatem pięcioletni okres należy liczyć od momentu nabycia nieruchomości, a nie od daty podziału majątku. Stanowisko takie zajął również Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku w postanowieniu z dnia 21 czerwca 2007 r.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości (...) przed upływem 5 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie. W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, nie stanowi nabycia rzeczy przyznanie jej na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego.

W przedmiotowej sprawie istotnym jest ustalenie momentu, od którego należy liczyć bieg pięcioletniego okresu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Wnioskodawczyni powołując się na utrwaloną linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego uważa, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, która przypadła osobie w wyniku podziału majątku wspólnego należy przyjąć datę jej nabycia do majątku wspólnego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału mieściła się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku dorobkowym małżeńskim. W ocenie Wnioskodawczyni wartość majątku przez Nią otrzymanego w wyniku podziału majątku wspólnego nie przekraczała udziału, jaki Jej przysługiwał w majątku wspólnym małżonków. W związku z powyższym za datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, od której liczy się pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy przyjąć 1998 r., w którym ww. prawo zostało zakupione przez małżonków.

W ocenie Wnioskodawczyni sprzedaż przedmiotowego prawa do lokalu została dokonana po upływie pięcioletniego terminu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, zatem środki pochodzące z jego sprzedaży nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, że nie ma obowiązku zapłaty 10 % zryczałtowanego podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast, zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast odpłatne zbycie nieruchomości następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dnia 8 października 1998 r. w drodze umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W wyniku rozwiązania małżeństwa przez rozwód i ugody sądowej zawartej dnia 14 września 2010 r. przed Sądem Rejonowym Wydział II Cywilny, objętej protokołem rozprawy sygn. Akt II Ns 2828/09 Wnioskodawczyni przyznano spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, natomiast Jej były małżonek otrzymał prawo najmu nieruchomości, nakład w postaci garażu murowanego oraz samochód osobowy Ford Mondeo Kombi 1.8 TDI rocznik 1996.

Powyższy podział majątku wspólnego obejmował wszystkie składniki majątku wspólnego małżonków i w ocenie Wnioskodawczyni został dokonany w sposób ekwiwalentny, to znaczy, że każdy z małżonków otrzymał składniki równej wartości.

Nadto Wnioskodawczyni zobowiązała się do spłaty na rzecz małżonka w kwocie 75.000 zł. Powyższa spłata przeznaczona została na pokrycie kosztów alimentów na dzieci Wnioskodawczyni.

Dnia 9 listopada 2010 r. Wnioskodawczyni w drodze umowy sprzedaży zbyła spółdzielcze własnościowe prawo do przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). W myśl art. 31 § 1 powołanej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu i wówczas małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, aby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku (art. 43 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, działu spadku, podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę stanowisko judykatury, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie nieruchomości na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nabyła w następujący sposób:

* dnia 8 października 1998 r., kiedy to przedmiotowe prawo zostało nabyte do majątku wspólnego małżonków - w części, która odpowiadała Jej udziałowi w majątku wspólnym,

* dnia 14 września 2010 r., tj. w dniu sporządzenia ugody sądowej pomiędzy małżonkami - w części, przekraczającej Jej udział w majątku wspólnym.

Nie można zgodzić się bowiem z twierdzeniem Wnioskodawczyni, że na skutek podziału majątku wspólnego nabyła składniki majątku mieszczące się w udziale, jaki Jej przysługiwał w majątku wspólnym małżonków. Fakt, że została zobowiązana do spłaty na rzecz małżonka kwoty 75.000 zł przesądza, że nabyła składniki majątku o wartości przekraczającej Jej udział w majątku wspólnym.

Z uwagi, że udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego został przez Wnioskodawcę nabyty w roku 1998 pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie w ramach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, upłynął z końcem 2003 r. Wobec powyższego odpłatne zbycie ww. prawa, proporcjonalnie do udziału, który Wnioskodawczyni nabyła w roku 1998 nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) cytowanej ustawy, a co za tym idzie nie będzie skutkowało obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Natomiast do opodatkowania przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - w części odpowiadającej udziałowi, który Wnioskodawczyni nabyła w roku 2010 - będą miały zastosowanie przepisy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2009 r.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

* koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,

* prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,

* koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,

* wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,

* koszty i opłaty sądowe.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Artykuł 22 ust. 6e tej ustawy stanowi, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Dochód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego może jednak - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Zgodnie z powołanym przepisem wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl natomiast art. 21 ust. 25 za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się:

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Stosownie do art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

W myśl natomiast art. 21 ust. 30 tej ustawy, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Mając na uwadze ww. przepisy stwierdzić należy, że dochód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego odpowiadający udziałowi nabytemu przez Wnioskodawczynię w dniu 14 września 2010 r. na skutek podziału majątku wspólnego podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, chyba że zostanie objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. gdy Wnioskodawczyni poniesie wydatki wymienione w art. 21 ust. 25 tej ustawy.

W zeznaniu podatkowym, za 2010 rok, tj. za rok w którym nastąpiło zbycie lokalu mieszkalnego

Wnioskodawczyni jest zatem zobowiązana wykazać dochody uzyskane z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2010 r. i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, a w przypadku gdy zamierza środki z tej sprzedaży przeznaczyć na cele mieszkaniowe objęte przedmiotowym zwolnieniem, kwotę tych wydatków.

Reasumując sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części odpowiadająca udziałowi nabytemu w 1998 r., nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie i tym samym nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży tego prawa odpowiadający udziałowi nabytemu przez Wnioskodawczynię w 2010 r. w drodze podziału majątku wspólnego małżonków podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, chyba że zostanie objęty zwolnieniem przedmiotowym.

Końcowo wyjaśnić należy, że powołane przez Wnioskodawczynię postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku z dnia 21 czerwca 2007 r. wydane zostało w indywidualnej sprawie i nie wiąże tutejszego organu przy dokonywaniu przedmiotowej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.