ITPB2/415-134/09/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2009 r. (data wpływu 2 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, wezwano Wnioskodawcę pismem z dnia 20 marca 2009 r. Nr ITPB2/415-134/09-2/AD do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniony został przez Panią pismem z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 2 kwietnia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 13 stycznia 2008 r. urodziła Pani syna. W tym czasie była rozwiedziona. W dniu 24 maja 2008 r. wyszła Pani za mąż za ojca dziecka. Mąż pracował w miejscowości poza miejscem zamieszkania. Ponadto jego miejsce zameldowania na pobyt stały i czasowy również znajdowało się w odrębnych miejscowościach. Zameldowany na pobyt czasowy był pod adresem wspólnego Państwa zamieszkania. Zarówno w okresie od stycznia do maja 2008 r. jak i w pozostałej części roku 2008, mieszkali Państwo razem, ale każdy dokonywał własnych opłat. Pani kupowała rzeczy dla dziecka (jedzenie, ubranka, pieluchy), płaciła opłaty za mieszkanie, za prąd i wodę, natomiast mąż dokonywał innych opłat w tym za samochód. W okresie od stycznia do maja 2008 r. przebywała Pani na urlopie macierzyńskim. Opiekowała się i wychowywała dziecko głównie sama, ponieważ ówczesny partner a obecny mąż pracował w innej miejscowości po 16 godzin. Dodatkowo podała Pani, iż w 2008 r. nie osiągnęła dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej ani z działów specjalnych produkcji rolnej, które opodatkowane są na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak również nie uzyskała Pani przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Ponadto wskazała Pani, iż w stosunku do niej w 2008 r. nie miały zastosowania przepisy o podatku tonażowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zeznaniu rocznym za rok 2008 może Pani rozliczyć się jako matka samotnie wychowująca dziecko.

Zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia przesłanki określone w art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z faktu, iż w 2008 r. była rozwiedziona i wychowywała dziecko. W ocenie Pani w przepisach podatkowych nie zostało określone przez jaką część roku musi być rozwiedziona, żeby uznać ją za osobę samotną. W jej sytuacji jest to kilka miesięcy. Wskazuje Pani, iż zarówno sądy jaki i urzędy skarbowe wskazywały, iż wspólne prowadzenie gospodarstwa z konkubentem (późniejszym mężem) nie wyłącza prawa do skorzystania ze statusu matki samotnie wychowującej, zwłaszcza jeśli ponosiła Pani wydatki na wyżywienie i odzież dziecka. W związku z powyższym stoi Pani na stanowisku, iż ma prawo do rozliczenia się w zeznaniu rocznym PIT-36 jako matka samotnie wychowująca dziecko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

* podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Należy podkreślić, iż nowe brzmienie ww. artykułu ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2008 r. (art. 14 pkt 1 ustawy zmieniającej).

W myśl art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Ponadto zgodnie z art. 6 ust. 8 i 10 ww. ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz w przypadku, gdy podatnik wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w art. 6 ust. 4, złoży po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 tejże ustawy.

Jak wynika z powyższego ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4 ww. ustawy.

Należy zauważyć, że "wychowywać" kogoś to - jak wynika z definicji słownikowej - " zapewnić osobie niedorosłej osiągnięcie rozwoju fizycznego i psychicznego, zapewnić opiekę istocie niedorosłej i doprowadzić ją do samodzielności" (Słownik Języka Polskiego PWN 1992 r.).

Z kolei z istoty pojęcia "osoby samotnie wychowującej dziecko" wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama zajmuje się wychowywaniem dziecka.

Przepis art. 6 ust. 5 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilno-prawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. Warunek taki jest decydujący tylko i wyłącznie w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim. Natomiast w sytuacji, gdy żaden z rodziców nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, a oboje są stanu wolnego, zarówno jeden jak i drugi może samotnie wychowywać dziecko. Przy czym prawo do omawianej preferencji będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców (opiekunów prawnych), który faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywał dziecko, czyli sprawował nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim. Spełnienie tylko jednej przesłanki, tj. statusu cywilnego rodzica (opiekuna prawnego), o którym mowa w art. 6 ust. 5 ustawy, w sytuacji, gdy nie wiąże się z okolicznością samotnego wychowania dziecka, nie daje prawa do skorzystania z omawianego sposobu opodatkowania dochodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że:

* od dnia narodzin dziecka, tj. 13 stycznia 2008 r. do dnia ślubu z ojcem dziecka, tj. 24 maja 2008 r., była Pani rozwiedziona,

* w okresie od stycznia do maja 2008 r. jak przez pozostałą część roku 2008, mieszkali Państwo razem,

* w okresie od stycznia do maja 2008 r. przebywała Pani na urlopie macierzyńskim, opiekowała się i wychowywała dziecko głównie sama, ponieważ ówczesny partner a obecny mąż pracował w innej miejscowości po 16 godzin,

* Pani kupowała rzeczy dla dziecka (jedzenie, ubranka, pieluchy), płaciła opłaty za mieszkanie, za prąd i wodę, natomiast mąż dokonywał innych opłat w tym za samochód.

W wyniku analizy stanu faktycznego stwierdzić należy, iż jako osoba rozwiedziona przez okres od stycznia do maja 2008 r. spełniła Pani tylko jeden z warunków wynikający z definicji zawartej w art. 6 ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże warunek ten jest niewystarczający do skorzystania z możliwości rozliczenia się z podatku dochodowego od osób fizycznych w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci.

Nie można bowiem uznać Pani za osobę samotnie wychowującą dziecko, ponieważ jego wychowaniem zajmuje się Pani wspólnie z ojcem dziecka (we wspólnie prowadzonym gospodarstwie domowym). Bez znaczenia przy tym jest okoliczność, który z rodziców dokonuje opłat związanych z utrzymaniem dziecka, jak również pozostały podział ról rodziców. Ponadto, z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Tym samym oboje rodzice wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem i wspólnie je wychowują. W tym przypadku nie można twierdzić, iż jest Pani osobą samotnie wychowującą dziecko.

Reasumując, w tym stanie faktycznym i prawnym brak jest podstaw do skorzystania przez Panią z możliwości rozliczenia się z podatku dochodowego od osób fizycznych w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 19-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.