ITPB2/415-117/14/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku ze zbyciem udziałów w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku ze zbyciem udziałów w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Małżonkowie B... i J... G... w trakcie trwania małżeństwa nabyli do ustawowej wspólności małżeńskiej nieruchomość składającą się z działek gruntu nr 15/11 i 15/38 o łącznej powierzchni 1.749 m. kw. oraz budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej 53,83 m. kw. Innego majątku nie mieli. B... G... zmarła dnia 1 czerwca 2003 r., a J... G... dnia 11 lipca 2010 r.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 21 listopada 2011 r. w sprawie sygn. akt I Ns 583/11 Wnioskodawca nabył spadek po zmarłym dnia 11 lipca 2010 r. J... G... w całości. W tej samej sprawie Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po zmarłej dnia 1 czerwca 2003 r. B... G... nabyli jej mąż J... G... oraz córka B... M..., każdy z nich w #189; części.

Przedmiotem spadku dla Wnioskodawcy był wyłącznie udział wynoszący #190; części w ww. nieruchomości (B... i J... G... nabyli bowiem przedmiotową nieruchomość w trakcie trwania małżeństwa). Wartość masy spadkowej przypadającej Wnioskodawcy została ustalona na kwotę 52.030 zł. Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 28 czerwca 2012 r. ustalił z tego tytułu Wnioskodawcy podatek od spadków i darowizn w kwocie 8.192 zł. Kwota ta dnia 27 lipca 2012 r. została w całości zapłacona.

Dnia 25 czerwca 2013 r. B... M... złożyła do Sądu wniosek o dział spadku i zniesienie współwłasności. Dnia 28 listopada 2013 r. w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym, pod sygn. akt... strony zawarły ugodę, na mocy której Wnioskodawca przeniósł na własność B... M... swój udział wynoszący #190; część w ww. nieruchomości za cenę 70.000 zł. Strony oświadczyły, iż ugoda ta wyczerpuje wszelkie roszczenia istniejące pomiędzy nimi lub mogące powstać w związku z działem spadku i zniesieniem współwłasności po B... G... i J... G.... Ugodzona kwota została w całości zapłacona na rzecz Wnioskodawcy w grudniu 2013 r. Ugoda ta uprawomocniła się dnia 8 stycznia 2014 r. Od nabycia spadku do czasu zawarcia ww. ugody wzrosły ceny nieruchomości, a nadto Wnioskodawca dokonał nakładów na nieruchomość w postaci zapłaty podatków i niezbędnych remontów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy z tytułu przekazania całości swego udziału w nieruchomości na rzecz B... M... za kwotę 70.000 zł. Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych (bowiem należy traktować taką czynność jako odpłatne zbycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), czy też - zgodnie z zapisem art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy jest to przychód podlegający przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, a więc nie podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym jako przychód ze zbycia nieruchomości.

2. Jeżeli Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, to w jakiej wysokości, tj. od całości otrzymanej kwoty (70.000 zł), czy od różnicy pomiędzy otrzymaną kwotą, a kwotą od jakiej został zapłacony podatek od spadków i darowizn (70.000 zł - 52.030 zł).

Zdaniem Wnioskodawcy, katalog źródeł przychodów, których osiągnięcie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, odnośnie nieruchomości zawarty został w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym uregulowaniem, źródłem przychodów jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. Art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy stanowi natomiast, że przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W ocenie Wnioskodawcy - w opisanej powyżej sytuacji - z tytułu przekazania przez niego całości udziału w nieruchomości na rzecz B... M... za zapłatą kwoty 70.000 zł nie powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, bowiem jest to przychód podlegający przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawca bowiem już raz od wartości obecnie przekazanego B... M... udziału zapłacił podatek od spadków i darowizn w kwocie 8.192 zł. Tym samym kwota, którą obecnie Wnioskodawca otrzymał stanowi jedynie spieniężenie majątku, od uzyskania którego zapłacił już należny podatek. Nie można uznać bowiem, że przychód związany z działem spadku i zniesieniem współwłasności należy traktować jako odpłatne zbycie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Odmienne stanowisko doprowadziłoby do tego, że Wnioskodawca dwukrotnie musiałby zapłacić podatek de facto od tego samego wzbogacenia - raz od otrzymania udziału w spadku, a ponownie w sytuacji jego działu i spieniężenia w ten sposób tego samego udziału.

Wnioskodawca uważa, że nie uzyskał żadnego przychodu, bowiem tylko spieniężył udział w nieruchomości nabyty w spadku uzyskując jedynie jego równowartość. Skoro zatem nabycie tego udziału podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, to w sprawie znajdzie zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ww. ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. W niniejszej sprawie występuje jedynie różnica pomiędzy wartością, od jakiej został ustalony podatek od spadków (52.030 zł) a kwotą, jaką obecnie za ten udział Wnioskodawca - na mocy ugody sadowej - otrzymał (70.000 zł). W ocenie Wnioskodawcy nie powoduje to konieczności zapłaty podatku dochodowego od tej różnicy, bowiem różnica ta - w kwocie jedynie 17.970 zł - powstała na skutek wzrostu wartości nieruchomości (od nabycia spadku do chwili działu i zniesienia współwłasności minęło bowiem blisko 4 lata, a nadto Wnioskodawca poniósł nakłady na nieruchomość związane z niezbędnymi remontami, jak również opłacał należne podatki).

Artykuł 212 § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, iż gdy rzeczy nie da się podzielić, może być przyznana jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty. Takie przyznanie na rzecz B... M... z obowiązkiem spłaty na rzecz Wnioskodawcy nastąpiło w niniejszej sprawie. Odpłatne zbycie jest naturalną konsekwencją nabytych praw w wyniku otrzymania spadku, które podlegało opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Dokonana spłata w spadku, w tym także z tytułu zniesienia współwłasności, jest ekwiwalnentna do posiadanego udziału w spadku i w nieruchomości, nie wystąpiło więc przysporzenie majątkowe względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej, czyli brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku "sprzedaży" udziału w nieruchomości.

Wnioskodawca wskazał przy tym, że zbliżoną sytuacją zajmował się m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie oznaczonej sygn. akt I SA/Po 918/12, który wydał wyrok zgodny ze stanowiskiem Wnioskodawcy. Tożsame stanowisko zostało przedstawione w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB2/415-422/12/13-S/TR z dnia 9 sierpnia 2013 r., która została wydana na skutek ww. wyroku. Tym samym - zdaniem Wnioskodawcy - stanowisko przez niego przedstawione jest zgodne z prawem, a zajęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu, tj. raz podatkiem od spadków, drugi raz podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, małżonkowie B... i J... G... w trakcie trwania małżeństwa nabyli do ustawowej wspólności małżeńskiej nieruchomość składającą się z działek gruntu nr 15/11 i 15/38 o łącznej powierzchni 1.749 m. kw. oraz budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej 53,83 m. kw. Innego majątku nie mieli. B... G... zmarła dnia 1 czerwca 2003 r., a J... G... dnia 11 lipca 2010 r.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 21 listopada 2011 r. w sprawie sygn. akt. Wnioskodawca nabył spadek po zmarłym dnia 11 lipca 2010 r. J... G... w całości. W tej samej sprawie Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po zmarłej dnia 1 czerwca 2003 r. B... G... nabyli jej mąż J... G.... oraz córka B.... M..., każdy z nich w #189; części.

Przedmiotem spadku dla Wnioskodawcy był wyłącznie udział wynoszący #190; części w ww. nieruchomości (B... i J... G... nabyli bowiem przedmiotową nieruchomość w trakcie trwania małżeństwa). Wartość masy spadkowej przypadającej Wnioskodawcy została ustalona na kwotę 52.030 zł. Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 28 czerwca 2012 r. ustalił z tego tytułu Wnioskodawcy podatek od spadków i darowizn w kwocie 8.192 zł. Kwota ta dnia 27 lipca 2012 r. została w całości zapłacona.

Dnia 25 czerwca 2013 r. B... M... złożyła do Sądu wniosek o dział spadku i zniesienie współwłasności. Dnia 28 listopada 2013 r. w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym, pod sygn. akt I Ns 526/13 strony zawarły ugodę, na mocy której Wnioskodawca przeniósł na własność B... M... swój udział wynoszący #190; część w ww. nieruchomości za cenę 70.000 zł. Strony oświadczyły, iż ugoda ta wyczerpuje wszelkie roszczenia istniejące pomiędzy nimi lub mogące powstać w związku z działem spadku i zniesieniem współwłasności po B... G... i... G.... Ugodzona kwota została w całości zapłacona na rzecz Wnioskodawcy w grudniu 2013 r. Ugoda ta uprawomocniła się dnia 8 stycznia 2014 r. Od nabycia spadku do czasu zawarcia ww. ugody wzrosły ceny nieruchomości, a nadto Wnioskodawca dokonał nakładów na nieruchomość w postaci zapłaty podatków i niezbędnych remontów.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie natomiast z art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 ww. ustawy istnieje możliwość rozporządzania przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Z powyższego wynika, że spadkobiercy nabywają spadek w chwili jego otwarcia i z tą chwilą powstaje pomiędzy nimi wspólność majątku spadkowego. Wspólność ta powstaje z mocy prawa i dotyczy majątku spadkowego traktowanego jako całość.

Artykuł 1037 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek po tej samej osobie przypada kilku spadkobiercom. Dział spadku polega na tym, że po ustaleniu wartości całego majątku ustala się wartość sched poszczególnych spadkobierców. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się wyłącznymi podmiotami przyznanych im praw majątkowych, a prawa te wchodzą do majątków osobistych współspadkobierców. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Nie zmienia to jednak faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest więc czynnością wtórną do nabycia spadku, nie można nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Współwłasność natomiast jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Natomiast zgodnie z art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

W wyniku dokonania działu spadku oraz zniesienia współwłasności możliwy jest zatem podział rzeczy lub prawa poprzez przyznanie tej rzeczy lub prawa jednej osobie, przy jednoczesnym zobowiązaniu dokonania spłat na rzecz pozostałych współspadkobierców lub współwłaścicieli.

Wobec regulacji art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie budzi wątpliwości, że opodatkowanie przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości regulują przepisy tej ustawy, a nie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem w przedmiotowej sprawie - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - nie będzie miał zastosowania przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 podlegało wyłącznie nabycie przez Wnioskodawcę - w drodze dziedziczenia - udziału w nieruchomości i wówczas nie miało miejsca zastosowanie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odrębną od nabycia czynnością prawną jest natomiast odpłatne zbycie ww. udziału, którą to czynność regulują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym wskazać, iż "odpłatne zbycie", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową.

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że Wnioskodawca w zamian za przysługujący mu udział w nieruchomości otrzymał jego równowartość pieniężną. Jednakże nie sposób uznać, że ww. spłatę otrzymał w związku z działem spadku, albowiem z treści wniosku jednoznacznie wynika, że był jedynym spadkobiercą po J... G..., tj. " spadek po zmarłym dnia 11 lipca 2010 r. nabył w całości". Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca uzyskał spłatę w związku ze zbyciem udziału w nieruchomości nabytego w spadku po J... G....

Przeniesienie własności udziału w nieruchomości na drugiego współwłaściciela w zamian za spłatę pieniężną, stanowiło w tej sytuacji formę odpłatnego zbycia wyczerpującą dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w wyniku dokonanego w dniu 28 listopada 2013 r. działu spadku i zniesienia współwłasności udziału w nieruchomości nastąpiło przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, w związku z tym stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Na podstawie art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5).

Zgodnie z powołanym przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zatem mając na uwadze powyższe uregulowania prawne jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że spłata otrzymana przez Wnioskodawcę stanowi przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości. W konsekwencji, dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę z tego tytułu - stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia ww. udziału w nieruchomości, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do których Wnioskodawca może zaliczyć udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości, poczynione w trakcie jej posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn (ustaloną w sposób podany w art. 22 ust. 6d ww. ustawy) - podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanego we wniosku wyroku wskazać należy, że został on wydany w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Tym bardziej, że powołany przez Wnioskodawcę wyrok, jak i interpretacja zmieniająca wydana na skutek ww. wyroku wydane zostały w innym stanie faktycznym. Wskazać należy, że orzeczenia sądów są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonymi w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim dziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Na mocy art. 87 ust. 1 tejże ustawy, źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczpospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Ponadto wskazać należy, że jakkolwiek interpretacje podatkowe kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, a zatem nie maja one zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.