ITPB2/415-1142/10/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Pismem z dnia 2 lutego 2011 r. Nr ITPB2/415-1142/10-2/BK wezwano Pana do usunięcia braków formalnych złożonego wniosku. Braki wykazane w wezwaniu uzupełniono w dniu 8 lutego 2011 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest kawalerem. Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych - według skali podatkowej jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca samotnie wychowuje małoletnią córkę (ur. w 2008 r.). Dziecko pozostaje na Jego wyłącznym utrzymaniu, zamieszkuje i jest razem z nim zameldowane pod jednym adresem.

Matka dziecka nie zamieszkuje z Wnioskodawcą i dzieckiem, nie będzie korzystała z preferencyjnego opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z preferencyjnego sposobu rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko za rok podatkowy 2010.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego spełnia warunki uznania go za osobę samotnie wychowującą dziecko i ma prawo do skorzystania z preferencyjnego sposobu rozliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

W myśl art. 6 ust. 5 ww. ustawy, za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Ponadto zgodnie z art. 6 ust. 8 i 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sposób opodatkowania, o którym mowa w art. 6 ust. 4 tej ustawy, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz w przypadku, gdy podatnik wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w art. 6 ust. 4, złoży po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 tejże ustawy.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia wszystkich warunków określonych w stosownych przepisach.

Przepis art. 6 ust. 5 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilno-prawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, t.j. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Wskazać bowiem należy, iż z istoty pojęcia "osoby samotnie wychowującej dziecko" wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama zajmuje się wychowywaniem dziecka. Natomiast "wychowywać" kogoś to - jak wynika z definicji słownikowej - "zapewnić osobie niedorosłej osiągnięcie rozwoju fizycznego, psychicznego, zapewnić opiekę istocie niedorosłej oraz doprowadzić ją do samodzielności" (Słownik Języka Polskiego PWN 1992 r.).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że prawo do opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci przysługuje osobie wskazanej w treści art. 6 ust. 5 ustawy, która faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywała dziecko, czyli sprawowała nad nim stałą opiekę, zamieszkując razem z nim, jeżeli zgłosi taką wolę we wniosku wyrażonym w zeznaniu rocznym, złożonym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest kawalerem samotnie wychowujący małoletnią córkę. Dziecko Wnioskodawcy pozostaje na jego wyłącznym utrzymaniu. Wnioskodawca wraz z dzieckiem zamieszkują razem pod jednym adresem. Matka dziecka nie zamieszkuje z nim, nie będzie korzystała z preferencyjnego opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - opodatkowaną według skali podatkowej.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny i prawny stwierdzić należy, że Wnioskodawca może być uznany za osobę samotnie wychowującą dziecko i tym samym będzie mógł skorzystać z rozliczenia podatku dochodowego za rok 2010 w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.