ITPB2/415-114/08/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2008 r. (data wpływu 29 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanej rekompensaty za rozwiązanie umowy najmu - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanej rekompensaty za rozwiązanie umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Mąż Pani, jako pracownik, otrzymał w dniu 15 grudnia 1989 r. przydział mieszkania zakładowego w budynku administracyjno-biurowym. W 1994 r. mąż zmarł i została Pani najemcą mieszkania. W 1997 r. nastąpiła upadłość zakładu i do 2003 r. majątkiem zarządzał syndyk, któremu kilkakrotnie zgłaszała Pani zamiar wykupienia zajmowanego mieszkania. Syndyk twierdził jednak, że nie ma takiej możliwości, gdyż mieszkanie znajduje się w budynku administracyjno-biurowym, a ponadto teren na którym jest zlokalizowany posiada inną funkcję niż budownictwo mieszkaniowe. Jednocześnie otrzymała Pani zapewnienie, że przy ewentualnej sprzedaży budynku umowa najmu z 1989 r. będzie nadal obowiązywała, bądź też nowy właściciel zostanie zobowiązany do zapewnienia mieszkania zamiennego o standardzie nie niższym niż obecny i czynszu nie wyższym niż w mieszkaniach komunalnych.

W 2003 r. nastąpiła sprzedaż budynku osobie fizycznej. Nowa właścicielka respektowała umowę najmu mieszkania i sytuacja Pani nie uległa zmianie.

W maju 2007 r. budynek został ponownie sprzedany, tym razem spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Warunkiem sprzedaży było zabezpieczenie przez kupującego osób, które zajmowały mieszkania zakładowe. Prezes zarządu spółki szukał mieszkania pod wynajem, spełniającego warunki wcześniejszej umowy. Z uwagi na brak mieszkań w zasobach komunalnych oraz bardzo wysokich czynszach w budynkach prywatnych, jak również z powodu długiego okresu oczekiwania na mieszkanie w budynku z zasobów "T.", wypłacono Pani odszkodowanie za rozwiązanie umowy najmu. W sytuacji, gdy nie posiadała Pani innego mieszkania otrzymane pieniądze wraz z kredytem przeznaczyła na zakup mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w rozliczeniu za 2007 r. będzie Pani mogła skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego nie doliczając do dochodu otrzymanego odszkodowania zgodnie z aktem notarialnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanej rekompensaty nie powinno się doliczać do dochodu za 2007 r., ponieważ nie było możliwości wykupu mieszkania. W przeciwnym wypadku byłaby Pani właścicielką powyżej 5-ciu lat i kwota otrzymana ze sprzedaży mieszkania nie podlegałaby opodatkowaniu przy przeznaczeniu jej na kupno innego mieszkania. Ponadto stwierdza Pani, iż jest na emeryturze, sytuacja materialna pogorszyła się, a od śmierci męża sama wychowuje dwie córki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z punktem 9 tego artykułu źródłem przychodów są "inne źródła". Do przychodów z innych źródeł należy zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, na podstawie umowy najmu zawartej w 1989 r. na czas nieoznaczony, korzystała Pani z lokalu mieszkalnego, znajdującego się w budynku biurowym. Spółka z o.o. będąca aktualnym właścicielem tej nieruchomości rozwiązała z Panią przedmiotową umowę w dniu 31 lipca 2007 r. i w zamian została zobowiązana uiścić kwotę rekompensaty z tego tytułu.

Zgodnie z zadanym we wniosku pytaniem, czy otrzymane odszkodowanie korzysta ze zwolnienia należy zauważyć, iż przepisy ustawy zwalniają otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie bądź też wyroków czy ugód sądowych, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy (art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy).

Niemniej jednak świadczenie, które Pani otrzymała stanowi rekompensatę, tj. zrównoważenie lub wyrównanie braku, niedoboru lub ujemnego charakteru czegoś (źródło: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl) natomiast odszkodowanie to wynagrodzenie za poniesione przez kogoś straty. Otrzymana przez Panią kwota rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy najmu nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy jako odszkodowanie.

Ze względu na to, że nie istnieje możliwość zakwalifikowania otrzymanej przez Panią rekompensaty za rozwiązanie umowy najmu do któregokolwiek ze zwolnień przewidzianych w art. 21 ust. 1, art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany z tego tytułu stanowić będzie przychód z innych źródeł, który należy uwzględnić w rocznym zeznaniu podatkowym łącznie z innymi osiągniętymi dochodami i opodatkować według obowiązującej skali podatkowej.

Jednocześnie informuje się, iż w przedmiotowej sprawie bez znaczenia pozostanie fakt, na jakie cele przeznaczyła Pani uzyskane środki pieniężne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.