ITPB2/415-1105/14/IB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 lutego 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-1105/14/IB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2014 r. (data wpływu - 2 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku w związku z odstąpieniem od umowy wzajemnej z tytułu istotnych i powtarzających się wad fizycznych lokalu i w związku ze zwrotem wzajemnych świadczeń - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku w związku z odstąpieniem od umowy wzajemnej z tytułu istotnych i powtarzających się wad fizycznych lokalu i w związku ze zwrotem wzajemnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 24 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła na 30 lat kredyt hipoteczny 172 359 zł 00 gr i pożyczkę hipoteczną 10 793 zł 92 gr ("na ubezpieczenie" - warunek kredytu) Rodzina na Swoim "na mieszkanie deweloperskie". Mieszkanie 34,39 m2 wybudowano w 2012 r. i w dniu 13 kwietnia 2012 r. Wnioskodawczyni podpisała akt notarialny - ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego oraz sprzedaży. Mieszkanie oddano do użytku w stanie deweloperskim (wewnątrz tylko tynki i parapety wewnętrzne). Mieszkanie zostało całkowicie przez Wnioskodawczynię wykończone (gładzie, kafelki, panele, meble pod zabudowę itp.). Lokal zamieszkiwała z córką od lata 2012 r. Po kilku miesiącach od zamieszkania zaczęły wychodzić na jaw liczne wady fizyczne lokalu: poważne spękania wszystkich ścian, odpadający tynk ze ścian, zaczęła pojawiać się pleśń na ścianach. Dodatkowo z powodu wady "kolanka" mieszkanie zostało zalane. Zimą temperatura nie osiągała temperatury zgodnie z Polską Normą. Mieszkanie było kilkakrotnie remontowane przez Wnioskodawczynię, a potem także przez Podwykonawcę budynku. Mimo remontów wady ponawiały się, a do 2014 r. Deweloper, Podwykonawca i Projektant nie znaleźli przyczyny tych wad. Opinie rzeczoznawców wskazywały na szereg przyczyn w szczególności złe wykonanie fundamentów, zła izolacja, użycie materiałów budowlanych niezgodnych z projektem. Mimo wielokrotnych pisemnych próśb Wnioskodawczyni o znalezienie przyczyn wad fizycznych i ich usunięcie - nie znaleziono ich a wad nie usunięto - uchylał się od tego Podwykonawca Budynku. Termin zakończenia okresu rękojmi na lokal zbliżał się, dlatego Wnioskodawczyni była zmuszona wysłać do Dewelopera oświadczenie o odstąpieniu od umowy wzajemnej - umowy sprzedaży na podstawie przepisu art. 560 § 1 w związku z art. 494 Kodeksu cywilnego (30 września 2014 r.). W dniu 20 października 2014 r. Wnioskodawczyni podpisała z Deweloperem ugodę i umowę przeniesienia własności mieszkania z powrotem na Sprzedającego, tj. Inwestora. Zgodnie ustalono, iż nastąpi zwrot wzajemnych świadczeń, tj. Wnioskodawczyni zwraca mieszkanie, natomiast Deweloper zwraca koszt zakupu mieszkania 172 359 zł 00 gr oraz koszty z nim związane, tj. koszt aktu notarialnego, koszt wydatków poniesionych na wykończenie i wyposażenie mieszkania-nierozerwalnie związanych z mieszkaniem (roboty wykończeniowe, gres, panele, zabudowane meble i sprzęt kuchenny pod zabudowę, zabudowana szafa i meble łazienkowe zamawiane pod wymiar, drzwi wew.). Na wszystko poza kosztami robót budowlanych do dnia dzisiejszego Wnioskodawczyni posiada faktury, paragony, bądź umowy na wykonanie mebli. Pieniądze Deweloper zobowiązał się wpłacić w 2 ratach. Pierwsza rata - na pokrycie kredytu pozostałego do spłaty plus prowizja za wcześniejszą spłatę. Druga - płatna po zwolnieniu hipoteki. Przez nieuwagę Wnioskodawczyni Deweloper nie pokrył kosztów pożyczki hipotecznej - ok. 10 000 zł (omyłkowo nie wskazała tej kwoty w roszczeniu skierowanym do Dewelopera). W związku z tym po odstąpieniu od umowy poniosła stratę w ww. wysokości. Dnia 21 października 2014 r. Deweloper przelał na rachunek wskazany przez Bank do spłaty kredytu odpowiednią kwotę jaka pozostała do całkowitej spłaty kredytu hipotecznego i pożyczki hipotecznej. Po otrzymaniu informacji z Banku o całkowitej spłacie kredytu i otrzymaniu zgody na wykreślenie hipoteki - Deweloper przelał 6 listopada 2014 r. pozostałe pieniądze - drugą i ostatnią ratę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z odstąpieniem od umowy wzajemnej z tytułu istotnych i powtarzających się wad fizycznych lokalu i w związku ze zwrotem wzajemnych świadczeń występuje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie musi płacić podatku, gdyż nie nastąpiło zbycie mieszkania w drodze sprzedaży lecz z tytułu odstąpienia od umowy wzajemnej z tytułu wad fizycznych o charakterze istotnym. Nie powstaje również przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych. Nadmienia, iż gdyby w mieszkaniu nie było istotnych wad, ciągle się ponawiających, mieszkałaby w nim z córką do dnia dzisiejszego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl zaś art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów

d.

innych rzeczy,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, źródłem przychodów w rozumieniu tego przepisu jest czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Stosownie zaś do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, w 2012 r. nastąpiło nabycie przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego. W 2014 r. Wnioskodawczyni złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy wzajemnej - umowy sprzedaży na podstawie art. 560 § 1 Kodeksu cywilnego w związku z art. 494 ww. ustawy. W dniu 20 października 2014 r. Wnioskodawczyni podpisała ugodę i umowę przeniesienia własności lokalu mieszkalnego z powrotem na sprzedającego.

Zgodnie z art. 560 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 25 grudnia 2014 r. jeżeli rzecz sprzedana ma wady, kupujący może od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny. Jednakże kupujący nie może od umowy odstąpić, jeżeli sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad albo niezwłocznie wady usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona przez sprzedawcę lub naprawiana, chyba że wady są nieistotne.

Na podstawie art. 560 § 2 ww. ustawy jeżeli kupujący odstępuje od umowy z powodu wady rzeczy sprzedanej, strony powinny sobie nawzajem zwrócić otrzymane świadczenia według przepisów o odstąpieniu od umowy wzajemnej.

Strona, która odstępuje od umowy wzajemnej, obowiązana jest zwrócić drugiej stronie wszystko, co otrzymała od niej na mocy umowy; może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła, lecz również naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania (art. 494 ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić zatem należy, że w sytuacji Wnioskodawczyni w związku z przeniesieniem własności na podstawie podpisanej w dniu 20 października 2014 r. z Deweloperem ugody i umowy nie powstaje przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, w tym przypadku nie powstaje również przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Reasumując, Wnioskodawczyni nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl