ITPB2/415-1094/12/RS - Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu 29 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 22 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Decyzją Starosty z dnia 24 kwietnia 2007 r. orzeczono o zwrocie na rzecz Pani jako jednej ze spadkobierców, udziału w nieruchomości. Przedmiotową nieruchomość zbyli w latach 70-tych na rzecz Skarbu Państwa rodzice Pani matki, zmarły w dniu 3 sierpnia 1972 r. dziadek oraz zmarła w dniu 24 września 1986 r. babcia. Spadek po nich nabyła Pani matka, zmarła w dniu 13 czerwca 1995 r. Po jej śmierci odzyskano nieruchomość od Skarbu Państwa i wspólnie z bratem odziedziczyła Pani po 9/480 części.

Orzekając o zwrocie ww. nieruchomości Starosta powołał się na przepisy art. 136 ust. 3, art. 137, art. 139, art. 140 ust. 1-3, art. 142, 216, 217 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). Obecnie planuje Pani wraz z pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości ją sprzedać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowaną sprzedażą gruntu powinna Pani uiścić podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku ze sprzedażą odziedziczonej części gruntu nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych, jeżeli następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej nie jest źródłem przychodu, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że decyzją Starosty z dnia 24 kwietnia 2007 r. orzeczono o zwrocie na rzecz Pani jako jednej ze spadkobierców, udziału w nieruchomości. Przedmiotową nieruchomość zbyli w latach 70-tych na rzecz Skarbu Państwa rodzice Pani matki, zmarły w dniu 3 sierpnia 1972 r. dziadek oraz zmarła w dniu 24 września 1986 r. babcia. Spadek po nich nabyła Pani matka, zmarła w dniu 13 czerwca 1995 r. Po jej śmierci odzyskano nieruchomość od Skarbu Państwa i wspólnie z bratem odziedziczyła Pani po 9/480 części.

Orzekając o zwrocie ww. nieruchomości Starosta powołał się na przepisy art. 136 ust. 3, art. 137, art. 139, art. 140 ust. 1-3, art. 142, 216, 217 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). Obecnie planuje Pani wraz z pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości ją sprzedać.

W przedmiotowej sprawie istotna jest zatem kwestia, czy zwrot nieruchomości na podstawie decyzji Starosty z dnia 24 kwietnia 2007 r. stanowi nabycie w świetle powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać przy tym należy, że wykładnia pojęcia "nabycie" użytego w art. 10 ust. 1 pkt 8 powinna uwzględniać to, że zwrot utraconego prawa własności, co wynika z przyjętej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, nie jest nabyciem, w konsekwencji czego w przepisie tym nie chodzi o każde nabycie w potocznym rozumieniu tego słowa.

Przywracając stan prawny, który istniał przed zbyciem nieruchomości, decyzja o zwrocie nieruchomości pełni funkcję restytucyjną, czyli jest aktem prawnym, który wywiera bezpośrednio skutki w sferze prawa cywilnego. Przywraca bowiem prawo własności nieruchomości jej poprzedniemu właścicielowi lub jego następcom prawnym. Jest więc zdarzeniem prawnym zmieniającym podmiotową stronę stosunku prawnorzeczowego odnośnie do zwracanej nieruchomości. Decyzja o zwrocie powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe.

Stosownie do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

Powyższe oznacza, że dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych przyjąć należy, iż do nabycia przez Panią udziału w nieruchomości doszło w dacie śmierci spadkodawcy tj. w 1995 r. Zgodnie bowiem z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Z kolei w myśl art. 924 ww. ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a stosownie do art. 925 spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Zwrot nieruchomości dla Pani, jako spadkobiercy, skutkował więc tym, że to w spadku nabyła prawo własności udziału w nieruchomości.

Powyższe oznacza, że planowana sprzedaż nie będzie stanowiła źródła przychodu, a uzyskany przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zbycie wskazanego udziału w nieruchomości nastąpi bowiem po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jego nabycia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.