ITPB2/415-1067/13/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-1067/13/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. Nr 8, poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2013 r. (wpływ do tutejszego organu), uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2014 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 20 lutego 2014 r.) oraz z dnia 27 lutego 2014 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 28 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 12 lutego 2014 r. wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 18 lutego 2014 r. (wpływ do tutejszego organu 20 lutego 2014 r.) oraz z dnia 27 lutego 2014 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 28 lutego 2014 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz w pismach uzupełniających przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na mocy aktu notarialnego z dnia 25 listopada 1999 r. Wnioskodawca zawarł umowę nr... w sprawie wspólnego przedsięwzięcia polegającego na wybudowaniu budynku wielolokalowego, w którym lokale mieszkalne stanowiące odrębne nieruchomości będą przez 10 lat przeznaczone na wynajem w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zakupił udziały w gruncie, na których ww. budynek został postawiony. Wnioskodawca oświadczył jednocześnie, iż nabycia tego dokonał do majątku objętego wspólnością ustawową. Następnie w drodze zniesienia współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali nabył na wyłączną własność lokal mieszkalny znajdujący się w wybudowanym budynku. Na skutek zniesienia współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali nie nastąpiło przysporzenie majątku Wnioskodawcy ani też małżonki ponad posiadany udział w ww. budynku. Wartość nabywanych przez poszczególnych właścicieli lokali mieszkalnych - na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 kwietnia 2013 r. - została określona stosownie do równowartości dotychczasowych udziałów we współwłasności tych lokali stanowiących odrębną własność i współwłaściciele nie dokonywali względem siebie żadnych spłat pieniężnych. W związku z powyższym Wnioskodawca wraz z małżonką korzystali z tzw. "ulgi budownictwa na wynajem".

Pozwolenie na użytkowanie budynku, w tym i lokalu mieszkalnego Wnioskodawcy wydał Urząd Miejski w G. Wydział Urbanistyki i Architektury w dniu 4 października 2000 r. na podstawie zawiadomienia inwestora Przedsiębiorstwa Budowlanego "..." SA z siedzibą w G o zakończeniu budowy wymienionego budynku w dniu 14 sierpnia 2000 r. Jednocześnie Wydział Urbanistyki i Architektury Urzędu Miejskiego w G zaświadczył, że wszystkie lokale w tym budynku wielomieszkaniowym są lokalami samodzielnymi.

Swojego lokalu mieszkalnego Wnioskodawca nie wynajmował osobom, które w stosunku do niego lub małżonki zaliczane byłyby do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn; wszystkie osoby którym Wnioskodawca wynajmował ww. lokal były mu obce.

Wnioskodawca nigdy nie dokonywał żadnej zmiany przeznaczenia lokalu, zawsze był to lokal mieszkalny z przeznaczeniem na wynajem. Nigdy też nie przeznaczył tego lokalu mieszkalnego na swoje (właścicieli) potrzeby. W dniu 29 listopada 2013 r. ww. lokal został sprzedany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. sprzedaż nie stanowi źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, na mocy aktu notarialnego z dnia 25 listopada 1999 r. Wnioskodawca zawarł umowę nr... w sprawie wspólnego przedsięwzięcia polegającego na wybudowaniu budynku wielolokalowego, w którym lokale mieszkalne stanowiące odrębne nieruchomości będą przez 10 lat przeznaczone na wynajem w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zakupił udziały w gruncie, na których ww. budynek został postawiony. Wnioskodawca oświadczył jednocześnie, iż nabycia tego dokonał do majątku objętego wspólnością ustawową. Następnie w drodze zniesienia współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali nabył na wyłączną własność lokal mieszkalny znajdujący się w wybudowanym budynku. Na skutek zniesienia współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali nie nastąpiło przysporzenie majątku Wnioskodawcy ani też małżonki ponad posiadany udział w ww. budynku. Wartość nabywanych przez poszczególnych właścicieli lokali mieszkalnych - na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 kwietnia 2013 r. - została określona stosownie do równowartości dotychczasowych udziałów we współwłasności tych lokali stanowiących odrębną własność i współwłaściciele nie dokonywali względem siebie żadnych spłat pieniężnych.

W związku z powyższym Wnioskodawca wraz z małżonką korzystali z tzw. "ulgi budownictwa na wynajem".

Pozwolenie na użytkowanie budynku, w tym i lokalu mieszkalnego Wnioskodawcy wydał Urząd Miejski w G Wydział Urbanistyki i Architektury w dniu 4 października 2000 r. na podstawie zawiadomienia inwestora Przedsiębiorstwa Budowlanego "..." SA z siedzibą w G o zakończeniu budowy wymienionego budynku w dniu 14 sierpnia 2000 r. Jednocześnie Wydział Urbanistyki i Architektury Urzędu Miejskiego w G zaświadczył, że wszystkie lokale w tym budynku wielomieszkaniowym są lokalami samodzielnymi.

Swojego lokalu mieszkalnego Wnioskodawca nie wynajmował osobom, które w stosunku do niego lub małżonki zaliczane byłyby do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn; wszystkie osoby którym Wnioskodawca wynajmował ww. lokal były mu obce.

Wnioskodawca nigdy nie dokonywał żadnej zmiany przeznaczenia lokalu, zawsze był to lokal mieszkalny z przeznaczeniem na wynajem. Nigdy też nie przeznaczył tego lokalu mieszkalnego na swoje (właścicieli) potrzeby. W dniu 29 listopada 2013 r. ww. lokal został sprzedany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości. Ustalenie znaczenia tego pojęcia wymaga zastosowania definicji zawartych w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121.). Zgodnie z art. 46 § 1 ww. ustawy, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W myśl art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Stosownie do art. 47 § 2 i § 3 ww. Kodeksu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Z art. 48 Kodeksu cywilnego wynika zaś, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Natomiast zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami", mogą stanowić odrębne nieruchomości. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy - stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy - jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Dla samodzielnych lokali mieszkalnych prowadzone są odrębne księgi wieczyste.

W przedstawionym stanie faktycznym, ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem - jak sam Wnioskodawca podaje - na skutek zniesienia współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali nie nastąpiło przysporzenie jego majątku ani też majątku jego małżonki ponad posiadany udział w ww. budynku. Wartość nabywanych przez poszczególnych właścicieli lokali mieszkalnych - na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 kwietnia 2013 r. - została określona stosownie do równowartości dotychczasowych udziałów we współwłasności tych lokali stanowiących odrębną własność i współwłaściciele nie dokonywali względem siebie żadnych spłat pieniężnych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz zacytowane powyżej przepisy stwierdzić należy, że sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego została dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył udział w gruncie, na którym budynek z którego lokal wyodrębniono został posadowiony, a zatem sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-561 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl