ITPB2/415-1059/09/ENB - Opodatkowanie składek ubezpieczeniowych opłacanych przez spółkę w związku z wykupieniem polisy OC.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń na rzecz osób fizycznych zasiadających w organach Spółki, prokurentów, pracowników, a także ich małżonków, konkubentów, spadkobierców, wykonawców testamentów oraz reprezentantów prawnych osób ubezpieczonych w związku z wykupieniem polisy OC - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń na rzecz osób fizycznych zasiadających w organach Spółki, prokurentów, pracowników, a także ich małżonków, konkubentów, spadkobierców, wykonawców testamentów oraz reprezentantów prawnych osób ubezpieczonych w związku z wykupieniem polisy OC.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność w zakresie między innymi wydobycia i przerobu ropy naftowej oraz dystrybucji i sprzedaży szerokiego asortymentu produktów i towarów naftowych. Prowadzona działalność wiąże się z istotnym ryzykiem oraz koniecznością podejmowana skomplikowanych decyzji związanych z zarządzaniem Spółką oraz całą grupą kapitałową stworzoną wokół niej. W związku z powyższym Spółka zawarła umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (dalej: umowa OC).

Umowa OC ma na celu zminimalizowanie potencjalnych negatywnych konsekwencji finansowych dla Spółki mających wynikać z zaniechań lub błędnych decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład jej organów (rada nadzorcza, zarząd) lub zasiadających we władzach jej spółek zależnych. Objęcie ubezpieczeniem wszystkich spółek łącznie pozwala na negocjowanie stawki ubezpieczeniowej, co w efekcie powoduje ograniczenie kosztów przedmiotowej polisy.

Wysokość składki została określona w kwocie ryczałtowej w oparciu o dane finansowe spółek.

Ubezpieczenie obejmie otwarty krąg osób a wysokość składki nie jest uzależniona od liczby ubezpieczonych osób:

Umowa OC jest konieczna ze względu na wykonywanie przez osoby ubezpieczone obowiązków zawodowych i odpowiedzialności przypisanej członkom organów spółki, gdyż osoba poszkodowana nie zawsze ma wiedzę, kto rzeczywiście odpowiada za jej straty i ma prawo w pierwszej kolejności kierować roszczenie do zarządu spółki wymienionego w KRS, a pozwany członek zarządu musi wtedy wykazać brak odpowiedzialności za szkodę lub wskazać osobę odpowiedzialną za wyrządzenie szkody osobie trzeciej. Brak ochrony ubezpieczeniowej utrudnia skuteczne prowadzenie spraw i reprezentowanie Spółek, między innymi w zakresie: emisji papierów wartościowych (rodzącej odpowiedzialność prospektową), zaciągania zobowiązań na realizację celów inwestycyjnych (generującym ryzyko pogorszenia płynności finansowej Spółek i powstania odpowiedzialności członków zarządu wobec wierzycieli) czy wprowadzania transparentnej polityki informacyjnej na rzecz akcjonariuszy Spółek (co może działać na niekorzyść członków organów Spółek, dostarczając dowodów ich ewentualnego błędnego działania lub zaniechania).

Zgodnie z warunkami przedmiotowej umowy OC ubezpieczonymi są Spółki oraz wszelkie osoby fizyczne zasiadające w jej organach statutowych, prokurenci, pracownicy, a także ich współmałżonkowie, konkubenci/partnerzy, spadkobiercy, wykonawcy testamentu oraz reprezentanci prawni.

Z uwagi na konstrukcję umowy OC ubezpieczony nigdy nie stanie się beneficjentem tego ubezpieczenia a głównym beneficjentem ubezpieczenia są same Spółki.

Dodatkowo:

W zamian za składkę oraz zgodnie ze wszystkimi warunkami umowy ubezpieczenia, między innymi z postanowieniami zawartymi w Polisie, ubezpieczyciel zobowiązuje się wypłacić uzgodnione świadczenie ubezpieczeniowe w przypadku wniesienia wobec Ubezpieczonego roszczenia po raz pierwszy w okresie ubezpieczenia lub w przedłużonym okresie zgłaszania roszczeń.

Najistotniejsze z punktu zrozumienia istoty przedmiotowego ubezpieczenia są trzy poniżej przytoczone definicje, w sposób zwięzły oddające istotę polisy.

Roszczenie - skierowane przeciwko Ubezpieczonemu pisemne żądanie Spółki lub osoby trzeciej wypłacenia odszkodowania z tytułu powstałej szkody w związku z uchybieniem. Za roszczenie uważa się także pisemne zawiadomienie o wszczętym postępowaniu cywilnym, karnym, administracyjnym, sądowym bądź arbitrażowym. Kilka roszczeń wynikających z jednego uchybienia lub szeregu uchybień, będących we wzajemnym związku przyczynowym, uważa się za jedno roszczenie; każde takie roszczenie zalicza się wyłącznie do tego okresu ubezpieczenia, w którym zgłoszono to pierwsze roszczenie.

Szkoda - wyrażony w pieniądzach uszczerbek majątkowy, poniesiony przez spółkę lub osobę trzecią w wyniku uchybienia popełnionego przez Ubezpieczonego w związku z wykonywaniem czynności zawodowych, wynikających z pełnionej funkcji, nie będący ani szkodą osobową ani szkodą rzeczową ani ich następstwem, który Ubezpieczony, zgodnie z przepisami prawa, jest zobowiązany, zapłacić w związku ze zgłoszonym roszczeniem.

Uchybienie oznacza rzeczywiście błędne lub za błędne poczytywane działanie lub zaniechanie Ubezpieczonego będącego osobą fizyczną w związku z ich właściwością lub pełnieniem funkcji. Uchybienie w formie zaniechania uważa się za popełnione w ostatnim dniu okresu, w jakim najpóźniej należało spełnić zaniechany obowiązek, by zapobiec powstaniu szkody.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, składki ubezpieczeniowe opłacane ryczałtowo przez Spółkę gdzie ubezpieczonymi są Spółki oraz wszystkie osoby fizyczne zasiadające w ich organach statutowych, prokurenci, pracownicy, a także ich współmałżonkowie, konkubenci/partnerzy, spadkobiercy, wykonawcy testamentu oraz reprezentanci prawni nie stanowią dla ww. osób przychodu ze stosunku pracy lub przychodu z działalności wykonywanej osobiście podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowych od osób fizycznych, zgodnie z art. 12 i art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość zryczałtowanej składki ubezpieczeniowej płaconej przez Spółkę z tytułu planowanej umowy OC nie będzie stanowiła przychodu podlegającego opodatkowaniu dla ubezpieczonych.

W części chroniącej interes majątkowy członków organów spółki oraz jej pracowników składka opłacona za omawiane ubezpieczenie nie może stanowić źródła przychodów do opodatkowania w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji gdy organ spółki jest wieloosobowy.

Przy zarządach wieloosobowych, tak jak przy radach nadzorczych składka ubezpieczeniowa nie może stanowić przychodu dla jej członków, o ile ubezpieczenie i ta składka nie jest przypisana konkretnej osobie z nazwiska i imienia. Przychód ten musi być zidentyfikowany danymi określonej osoby zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ogólna definicja przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym została zawarta w art. 11 ust. 1 ustawy. Z przepisu tego wprost wynika, iż przychód podatkowy stanowią otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi nie wchodzące w zakres działalności pracodawcy, ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy. Stąd też w przypadku usług zakupionych przez pracodawcę wartość pieniężną tych świadczeń dla celów podatkowych ustala się według cen zakupu. Z powołanych przepisów wynika, iż pracodawca jest obowiązany do doliczenia do przychodu pracownika wartości faktycznie otrzymanych przez pracownika świadczeń stosując ceny zakupu usług. Przychód ten musi być zidentyfikowany danymi określonej osoby, gdyż tak reguluje art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W momencie zawarcia umowy ubezpieczenia praktycznie niemożliwe jest zidentyfikowanie wszystkich osób pełniących kiedykolwiek funkcje zarządcze lub nadzorcze w Spółce lub w jej spółkach zależnych, będących pracownikami Spółki lub którejś z jej spółek zależnych czy też współmałżonków, spadkobierców oraz przedstawicieli prawnych ww. osób.

Spółka postanowiła ubezpieczyć (obok siebie) od strat finansowych także odpowiedzialność cywilną osób tj. członków zarządu, rady nadzorczej, prokurentów i pracowników w związku z wykonywanymi funkcjami zarządczymi lub nadzorczymi. Bez względu na to czy w zarządzie i czy w radzie nadzorczej są te same osoby czy różne, zmieniając się w ramach jednej kadencji tych organów - ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej za dany okres ubezpieczeniowy podlegają wszyscy członkowie zarządu i wszyscy członkowie rady nadzorczej.

Jeżeli zarząd jest wieloosobowy, wszyscy jego członkowie są obowiązani i uprawnieni do wspólnego prowadzenia spraw spółki, a uchwały zapadają bezwzględną większością głosów, chyba że statut stanowi inaczej (art. 371 k.s.h.). Rada nadzorcza wykonuje swoje obowiązki kolegialnie, może jednak delegować swoich członków do samodzielnego pełnienia określonych czynności nadzorczych (art. 390 k.s.h.), a jej uchwały zapadają bezwzględną większością głosów, chyba że statut stanowi inaczej (art. 391 k.s.h.). Ww. przepisy wskazują, że podany przez Spółkę stan faktyczny jest zgodny z obowiązującym stanem prawnym. Oznacza to, że w istocie wymienione organy spółki - zarząd i rada nadzorcza podejmują decyzje in gremium, a więc nie można przypisać konkretnej decyzji zarządzającej spółką lub nadzorczej konkretnej osobie.

Jednocześnie zgodnie z art. 808 Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek, a ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie. Natomiast stosownie do art. 822 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jest to przypadek określany w prawie jako "ubezpieczenie na cudzy rachunek".

Zgodnie z komentarzem do Kodeksu cywilnego: umowa ubezpieczenia na cudzy rachunek występuje wówczas, gdy ubezpieczający ubezpiecza cudzy interes majątkowy, ale działa przy tym we własnym imieniu, co powoduje, że kto inny jest tu ubezpieczającym, a kto inny osobą w której interesie majątkowym zawiera się ubezpieczenie. Sytuacja prawna i obowiązki ubezpieczającego i ubezpieczonego jest ukształtowana odmiennie. Na ubezpieczającym ciąży obowiązek zapłaty składki, od którego to obowiązku jest zwolniony ubezpieczony, który posiada z kolei ustawowe uprawnienie żądania świadczenia ubezpieczeniowego wprost od ubezpieczyciela, chyba, że w umowie uzgodniono inaczej, przy czym uzgodnienia takiego nie można dokonać, jeżeli wypadek ubezpieczeniowy już zaszedł. W stosunku do ubezpieczenia na cudzy rachunek ubezpieczyciel może podnosić, mające wpływ na odpowiedzialność ubezpieczeniową zarzuty nie tylko przeciwko ubezpieczycielowi, ale i przeciwko ubezpieczonemu.

Skoro jednak ubezpieczonym (obok spółki) jest każdy członek zarządu i każdy członek rady nadzorczej, bez względu na sposób wykonywanych przez siebie obowiązków i ich konsekwencje, a składka ubezpieczeniowa jest wyliczona od łącznej liczby osób w zarządzie i łącznej liczby osób w radzie nadzorczej, trudno uznać, że przychód każdego członka zarządu i każdego członka rady nadzorczej (art. 13 pkt 7 ustawy) jest powiększony o wymierną, jemu przypisaną kwotę składki od zakupionego ubezpieczenia. Umową tą - obok spółki - jest ubezpieczony zarząd spółki i rada nadzorcza spółki, ale umowa ubezpieczenia faktycznie chroni samą spółkę (przed stratami własnymi oraz odpowiedzialnością wobec osób trzecich).

W opinii Spółki nawet przeliczony w wyniku operacji matematycznej przychód jako uśredniony, a nie przypisany kwotowo do funkcji konkretnej osoby, przeczy zasadzie opodatkowania przychodów otrzymanych lub postawionych do dyspozycji określonego podatnika. W ocenie spółki jedynie umowa ubezpieczeniowa konkretnej osoby z nazwiska i imienia oraz sprawowanej funkcji rodziłaby po jej stronie, jako osoby uposażonej stawką ubezpieczeniową obowiązek opodatkowania stawki jako przychodu.

Powyższe stanowisko zdaniem Spółki oparte jest m.in. na uzasadnieniu wyroku z dnia 26 lutego 2009 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. III SA/Wa 2019/08), jakkolwiek ubezpieczenie stanowiące podstawę rozstrzygnięcia było wyłącznie ubezpieczeniem osób fizycznych, a nie tak jak w przypadku Spółki - osoby prawnej i osób fizycznych).

Dodatkowo, w wyroku z dnia 10 grudnia 2007 r. (III SA/Wa 1302/07), WSA w Warszawie orzekając w kwestii ubezpieczenia NW pracowników, przychylił się do poglądu, że aby można było mówić o powstaniu przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, musi istnieć możliwość przyporządkowania konkretnemu podatnikowi przychodu w konkretnej kwocie. Przepisy podatkowe nie przewidują bowiem doliczenia do dochodu podatnika wartości świadczeń ponoszonych przez inną osobę na jego rzecz w sytuacji, gdy nie można określić wprost tego świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) zasadą powszechnego opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Jak wynika z art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Zgodnie natomiast z art. 13 pkt 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Dla celów podatkowych, nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

Zatem, co do zasady, uzyskiwana przez członków zarządu i rady nadzorczej, pracowników i inne osoby korzyść w postaci opłaconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej stanowi nieodpłatne świadczenie, które należy zakwalifikować do przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ustawy podatkowej, jeżeli podstawą jego uzyskania jest stosunek pracy lub do przychodu z działalności wykonywanej osobiście, w sytuacji gdy dana osoba uzyskuje przychody w oparciu o art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Umowa OC ma na celu zminimalizowanie potencjalnych negatywnych konsekwencji finansowych dla Spółki mających wynikać z zaniechań lub błędnych decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład jej organów (rada nadzorcza, zarząd) lub zasiadających we władzach jej spółek zależnych. Objęcie ubezpieczeniem wszystkich spółek łącznie pozwala na negocjowanie stawki ubezpieczeniowej, co w efekcie powoduje ograniczenie kosztów przedmiotowej polisy. Wysokość składki została określona w kwocie ryczałtowej w oparciu o dane finansowe spółek.

Ubezpieczenie obejmie otwarty krąg osób a wysokość składki nie jest uzależniona od liczby ubezpieczonych osób:

Zgodnie z warunkami umowy OC ubezpieczonymi są Spółki oraz wszelkie osoby fizyczne zasiadające w jej organach statutowych, prokurenci, pracownicy, a także ich współmałżonkowie, konkubenci/partnerzy, spadkobiercy, wykonawcy testamentu oraz reprezentanci prawni.

Z uwagi na konstrukcję umowy OC ubezpieczony nigdy nie stanie się beneficjentem tego ubezpieczenia, a głównym beneficjentem ubezpieczenia są same Spółki.

Z treści wniosku wynika zatem, iż w przedmiotowej sprawie krąg osób ubezpieczonych jest bez wątpienia otwarty - podlegać może zmianom osobowym oraz ilościowym w trakcie trwania ubezpieczenia bez wpływu na wysokość składki finansowanej przez Spółkę.

Ubezpieczyciel nie uzyskuje imiennego wykazu osób ubezpieczonych, zaś fakt objęcia, czy też wyłączenia konkretnej osoby z ubezpieczenia pozostaje bez wpływu na wysokość należnej składki.

Na Spółce nie ciąży obowiązek prowadzenie ewidencji osób ubezpieczonych ani zgłaszanie roszad kadrowych, jedynie w momencie ewentualnego wystąpienia szkody (zgłoszenia roszczenia) sprawdzeniu będzie podlegać czy szkoda wynika z uchybień oskarżonego dokonanych w trakcie wykonywania przez niego funkcji zarządczych lub nadzorczych w którejś ze Spółek i czy powstaje obowiązek wypłaty świadczenia. Nieistotne jest przy tym, czy w momencie wystąpienia szkody (zgłoszenia roszczenia) oskarżony nadal będzie zawodowo związany z którąś ze Spółek, gdyż ochrona ubezpieczeniowa obejmuje zarówno obecnych jak i przeszłych członków organów, prokurentów, pracowników, a także ich małżonków, konkubentów, spadkobierców, wykonawców testamentów oraz reprezentantów prawnych osób ubezpieczonych.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy osoby ubezpieczone nie zostały z góry określone w umowie (załączniku do umowy, aneksie lub innym dokumencie) w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację, jako osób ubezpieczonych od odpowiedzialności cywilnej, lecz są identyfikowane dopiero w chwili zajścia wypadku ubezpieczeniowego lub w chwili spełnienia świadczenia przez ubezpieczyciela, nie jest możliwe ustalenie przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń przez poszczególnych ubezpieczonych, ponieważ brak jest podstaw do przyporządkowania im składek w dacie zawarcia umowy i opłacenia ich przez Spółkę.

Zatem w przedmiotowej sytuacji, objęcie ubezpieczeniem grupy osób niemożliwej do zidentyfikowania na dzień opłacenia składki stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnym osobom. Ponadto jak wynika z wniosku ubezpieczony nigdy nie stanie się beneficjentem tego ubezpieczenia, a głównym beneficjentem ubezpieczenia są same Spółki.

Wobec powyższego, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wartość zryczałtowanej składki ubezpieczeniowej płaconej przez Spółkę nie będzie stanowić dla osób ubezpieczonych przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.