ITPB2/415-1058/09/ENB - Sposób opodatkowania diet wypłacanych delegatom na zebranie przedstawicieli banku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2010 r. (data wpływu 2 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania diet wypłacanych delegatom na Zebranie Przedstawicieli Banku - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania diet wypłacanych delegatom na Zebranie Przedstawicieli Banku. Pismem z dnia 9 marca 2010 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Powyższe uzupełniono w dniu 15 marca 2010 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Na podstawie uchwały Zarządu Banku delegatom na Zebranie Przedstawicieli Banku, jako najwyższego organu w spółdzielni, wypłacana jest dieta w wysokości 100 zł. Wysokość diety jest ustalona kwotowo niezależnie od czasu trwania Zebrania Przedstawicieli. W praktyce Zebranie Przedstawicieli Banku odbywa się raz do roku w dniu 25 marca. Powyższa dieta ma charakter wypłaty jednorazowej w związku z pełnieniem obowiązków w organie Banku. Należność powyższa nie ma charakteru należności ustalanej w stawce miesięcznej.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu wypłat diet delegatom na Zebranie Przedstawicieli Banku w wysokości 100 zł ciąży obowiązek pobrania podatku przez Bank, jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane delegatom diety za udział z Zebraniu Przedstawicieli stanowią źródło przychodu określone w art. 13 pkt 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość diety nie przekracza kwoty 200 zł, ale ponieważ jest ustalona kwota za udział w Zebraniu Przedstawicieli, a nie w stosunku miesięcznym Bank jako płatnik nie może stosować art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast obowiązany jest pobrać podatek dochodowy na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszone o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9. Z uwagi, iż wysokość diety jest niższa niż koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 9, na banku nie będzie ciążył obowiązek pobrania podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 7 ww. ustawy, zalicza się: przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Jak wynika ze stanu faktycznego wskazanego we wniosku, na podstawie uchwały Zarządu Banku delegatom na Zebranie Przedstawicieli Banku, jako najwyższego organu w spółdzielni, wypłacana jest dieta w wysokości 100 zł. Wysokość diety jest ustalona kwotowo niezależnie od czasu trwania Zebrania Przedstawicieli. W praktyce Zebranie Przedstawicieli Banku odbywa się raz do roku w dniu 25 marca. Powyższa dieta ma charakter wypłaty jednorazowej w związku z pełnieniem obowiązków w organie Banku. Należność powyższa nie ma charakteru należności ustalanej w stawce miesięcznej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż diety otrzymywane przez delegatów na Zebranie Przedstawicieli Banku stanowią przychody w rozumieniu art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako takie podlegają opodatkowaniu.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18 % przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy.

Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu.

Jednakże, analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 7 w art. 13 ustawy.

Z treści opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wysokość diety nie przekracza kwoty 200 zł, jednakże jest ustalona jako kwota za udział w Zebraniu Przedstawicieli, a nie w stosunku miesięcznym (nie występuje jako należność określona za miesiąc) zatem w takim przypadku nie może mieć zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Zakwalifikowanie przychodów wskazanych we wniosku do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, iż na Wnioskodawcy, jako płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 tej ustawy. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 5 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

W sytuacji przedstawionej, we wniosku, gdy wysokość diety jest niższa aniżeli koszty uzyskania przychodów wskazane w art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy, na Banku nie ciąży obowiązek pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.