ITPB2/415-1055/08/TJ - Opodatkowanie świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników w czasie podróży służbowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2008 r. (data wpływu 12 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników - jest prawidłowe, o ile spełnione zostały niżej przedstawione warunki.

W dniu 12 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Decyzją Komendanta Głównego Policji z dnia 30 stycznia 2008 r. został powołany Zespół Analityczny do realizacji powierzonego zadania, w skład którego wszedł Pan jako funkcjonariusz policji. Zgodnie z § 4 przedmiotowej Decyzji, Dyrektor Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji zapewnić miał m.in. zakwaterowanie dla członków oddelegowanych do prac zespołu. Zgodnie z § 7 tej Decyzji koszty związane z funkcjonowaniem zespołu ponosi Komenda Główna Policji. W związku z powyższym, rozkazem personalnym, na podstawie art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, od dnia 15 lutego 2008 r. został Pan oddelegowany z urzędu do czasowego pełnienia służby w Komendzie Głównej Policji. Ponieważ na stałe jest Pan funkcjonariuszem Policji pełniącym służbę w Komendzie Wojewódzkiej Policji w innym mieście, z uwagi na dużą odległość do nowego miejsca służby, Decyzją Komendanta Głównego Policji, na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), art. 96 ust. 5 i 97 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji w związku z § 10 ust. 1 i 2, oraz § 14 ust. 1 pkt 2 lit. a) Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów (Dz. U. Nr 105, poz. 884 z późn. zm.) przydzielono Panu kwaterę tymczasową, znajdującą się w zasobach ADM. Tą samą decyzją lokal ten przydzielony został drugiemu funkcjonariuszowi na zasadzie współnajemcy. W dniu 3 listopada 2008 r. otrzymał Pan informację, że Komeda Główna Policji przekazała pismo do Wydziału Finansów Komendy Wojewódzkiej Policji, w której był Pan zatrudniony, z poleceniem doliczenia do Pana przychodów kwoty łącznej 2595 zł 56 gr z tytułu poniesienia przez Komendę Główną kosztów na wynajem kwatery tymczasowej, za okres od 18 lutego 2008 r. do 30 września 2008 r. Kwota ta stanowi połowę faktycznych kosztów utrzymania kwatery tymczasowej, gdyż druga część doliczona została Pana współnajemcy. Składały się na nią takie składniki jak: 1/2 czynszu - 1929 zł 88 gr, 1/2 opłat za energię - 597 zł 34 gr, 1/2 należności za gaz - 68 zł 34 gr. Nie jest to kwota całkowita jaka została doliczona Panu do przychodu, gdyż oddelegowanie zakończyło się w dniu 30 listopada 2008 r., wobec czego należności za miesiące październik i listopad doliczone zostaną w grudniu 2008 r. Ponadto podaje Pan, że koszt wynajmu kwatery tymczasowej przypadający na jednego funkcjonariusza/pracownika wynosi mniej niż 500 zł. miesięcznie, oraz że nie korzystał Pan z podwyższonych kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszt utrzymania udostępnionej funkcjonariuszowi, w czasie podróży służbowych i oddelegowania kwatery tymczasowej/lokalu mieszkalnego, stanowi dla niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, udostępnienie lokalu mieszkalnego funkcjonariuszom korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Zbiorowe zakwaterowanie, z którym mamy do czynienia w przedstawionym przypadku, to system, w którym jeden lokal udostępniony jest wielu pracownikom /funkcjonariuszom. Dla skorzystania ze zwolnienia takiego przychodu z opodatkowania konieczne jest także, aby podatnik nie korzystał z kosztów uzyskania przychodu określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz aby miejsce jego zamieszkania położone było poza miejscowością, w której znajduje się przedmiotowy lokal/kwatera. Oba te warunki spełnione zostały w przedstawionym stanie faktycznym. Zwolnienie to ograniczone jest także kwotowo - w przypadku, gdy wartość świadczenia ustalona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy przekroczy 500 zł miesięcznie - to nadwyżka opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sytuacja taka nie zachodzi w przedstawionym stanie faktycznym. Dlatego też, przy spełnieniu wszystkich warunków, świadczenie w postaci udostępnienia funkcjonariuszom/pracownikom lokalu mieszkalnego, stanowiącego kwaterę tymczasową, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie kwota 2595 zł 56 gr nie powinna zostać zaliczona do przychodu Wnioskodawcy i podlegać opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, o ile spełnione zostały niżej przedstawione warunki.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów jest określony w art. 10 ust. 1 pkt 1 stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w r. kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się, zgodnie z treścią art. 12 ustawy podatkowej, wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14, w:

a. hotelach pracowniczych,

b. kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

Zwolnienie to znajduje zastosowanie jedynie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4.

Użyte we wskazanym przepisie określenie "kwatera prywatna wynajmowana na cele zbiorowego zakwaterowania" oznacza lokal, który przeznaczony jest do jednoczesnego korzystania w tym samym czasie przez więcej niż jednego pracownika. W odniesieniu zaś do samego pojęcia "kwatera prywatna", rozstrzygającym powinno być kryterium tytułu prawnego przysługującego osobie, która dysponuje lokalami przeznaczonymi na zbiorowe zakwaterowanie. Sformułowanie to odnosi się bowiem do lokali, które należą do innych niż pracodawca osób i które wynajmują je dla pracowników danego pracodawcy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż rozkazem personalnym Komendanta Głównego Policji został Pan skierowany do pełnienia służby poza miejscowością, w której ma Pan stałe miejsce zamieszkania. W związku z tym przydzielono Panu, oraz innemu policjantowi, z zasobów Administracji Domów Mieszkalnych, kwaterę tymczasową, koszty utrzymania której ponosiła Komenda Główna Policji. Koszty te z kolei nie przekraczały miesięcznie kwoty 500 zł. W czasie pełnienia tej służby nie korzystał Pan również z kosztów uzyskania przychodu określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że koszty utrzymania kwatery tymczasowej, ponoszone przez Komendę Główną Policji stanowią dla Pana przychód ze stosunku służbowego, jednakże zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile kwatera ta nie należała do pracodawcy i była przez niego wynajmowana na cele zbiorowego zakwaterowania funkcjonariuszy a miejsce Pana zamieszkania położone jest poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.