ITPB2/415-1035/13/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2013 r. (data wpływu 20 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 12 lutego 2014 r. (data wpływu 14 lutego 2014 r. i 18 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części nieruchomości, stanowiącej lokal mieszkalny - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 12 lutego 2014 r. (data wpływu 14 lutego 2014 r. i 18 lutego 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie skutków podatkowych sprzedaży części nieruchomości, stanowiącej lokal mieszkalny.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 28 czerwca 1994 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku objętego wspólnotą ustawową udział wynoszący #189; części w prawie własności nieruchomości położonej w G. przy ul. W., dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą, stanowiącej działki nr... i..., łącznego obszaru 349 m² z określeniem pomieszczeń przeznaczonych do wyłącznego korzystania. Wnioskodawczyni nie miała rozdzielności majątkowej, w związku z czym stała się wraz z mężem współwłaścicielem nieruchomości w równych częściach. W roku 2007 małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód. W dniu 5 marca 2009 r. na podstawie podpisanej ugody stanowiącej załącznik do postanowienia Sądu Rejonowego dokonano podziału majątku wspólnego. Zgodnie oświadczono, że udziały w majątku wspólnym są równe, a w skład majątku wspólnego zgromadzonego w czasie trwania związku małżeńskiego zawartego w dniu 12 lutego 1977 r., rozwiązanego przez rozwód z dniem 13 września 2007 r. wchodzą składniki majątkowe o łącznej wartości 753.000 zł w tym:

Ww. składniki zostały przyznane na wyłączną własność Wnioskodawczyni.

Ponadto były mąż Wnioskodawczyni zobowiązał się do zapłaty na jej rzecz kwoty 50.000 zł tytułem spłaty, aby udziały w majątku wspólnym stały się równe.

W wyniku powyższego podziału majątku wspólnego, wartość otrzymanej przez Wnioskodawczynię od męża części nieruchomości mieściła się w udziale jaki przysługiwał jej w majątku dorobkowym małżeńskim. W wyniku podziału majątku wspólnego majątek dorobkowy małżeński nie uległ powiększeniu, ani się nie zmniejszył.

W dniu 7 grudnia 2012 r. aktem notarialnym Repertorium A nr... razem z drugim współwłaścicielem nieruchomości położonej w G. przy ul. W., dla której prowadzona jest księga wieczysta KW...., na podstawie uzyskanego zaświadczenia o samodzielności lokali, Wnioskodawczyni dokonała zniesienia współwłasności nieruchomości w ten sposób, że ustanowiono odrębną własność lokali, które każdy ze współwłaścicieli miał dotychczas w wyłącznym posiadaniu.

Zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat. W wyniku tego zniesienia w 2012 r. udział Wnioskodawczyni we współwłasności nieruchomości nie zwiększył się. Wartość lokalu mieszkalnego otrzymanego w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w ramach dotychczas posiadanego udziału.

W związku z zamiarem zbycia lokalu, dla którego Sąd Rejonowy utworzył księgę wieczystą KW..., Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wydanie zaświadczenia, że z tytułu nabycia tego lokalu w drodze zniesienia współwłasności podatek nie należy się.

W dniu 27 marca 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał zaświadczenie nr..., w którym stwierdził, iż z tytułu nabycia udziałów w lokalach mieszkalnych i udziałach w lokalu użytkowym w drodze zniesienia współwłasności polegającego na ustanowieniu odrębnej własności lokali nie należy się.

W końcu marca 2013 r. Wnioskodawczyni wymeldowała się z lokalu położonego w G. przy ul. W. i zameldowała się w nowym miejscu zamieszkania.

W dniu 2 kwietnia 2013 r. aktem notarialnym Repertorium A nr.... Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży lokalu, którego stała się właścicielem w wyniku podziału majątku małżeńskiego dorobkowego i który mieścił się w udziale jaki jej w tym majątku przysługiwał.

W dniu 3 kwietnia 2013 r. Wnioskodawczyni udała się do w Urzędu Skarbowego z zamiarem zgłoszenia sprzedaży mieszkania i uzyskała informację, że zobowiązana jest zapłacić podatek od sprzedaży części nieruchomości przejętej od męża w wyniku podziału majątku małżeńskiego dorobkowego, gdyż od 2009 r., w którym dokonano podziału majątku nie minęło 5 pełnych lat podatkowych.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż części nieruchomości mieszczącej się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim, nabytej przez nią w wyniku ugody z 5 marca 2009 r. zawartej przed Sądem Rejonowym w sprawie podziału majątku wspólnego w wysokości 753.000 zł, podlega opodatkowaniu z tytułu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni część nieruchomości nabytej przez nią w drodze podziału majątku wspólnego, która mieści się w udziale jaki przysługiwał jej w majątku dorobkowym małżeńskim nie podlega opodatkowaniu z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie jej zbycia w 2013 r., ponieważ nabycia nieruchomości do majątku dorobkowego małżeńskiego dokonała wraz mężem w 1994 r., a w wyniku podziału majątku wspólnego w 2009 r. nie nabyła majątku ponad udział, jaki przysługiwał jej w majątku dorobkowym małżeńskim, co zostało potwierdzone w ugodzie stanowiącej załącznik do postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 5 marca 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Natomiast współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy.

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego, działu spadku, zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, lub jednemu ze współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności, tylko wówczas jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi (współwłaścicielowi) przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim (rzeczy wspólnej).

Zatem, za datę nabycia nieruchomości (prawa), która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości (prawa) w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości (prawa) przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (prawa), która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Również zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która po dokonanym podziale przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w dniu 28 czerwca 1994 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku objętego wspólnotą ustawową udział wynoszący #189; części w prawie własności nieruchomości położonej w G. przy ul. W., dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą, stanowiącej działki nr. i..., łącznego obszaru 349 m² z określeniem pomieszczeń przeznaczonych do wyłącznego korzystania. W roku 2007 małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód. W dniu 5 marca 2009 r. na podstawie podpisanej ugody stanowiącej załącznik do postanowienia Sądu Rejonowego dokonano podziału majątku wspólnego. Składniki majątkowe o łącznej wartości 753.000 zł będące uprzednio we wspólności majątkowej małżeńskiej w wyniku podziału majątku wspólnego zostały podzielone w ten sposób, że udział #189; części we własności nieruchomości położonej w G. przy ul. W., działka nr..,... o łącznym obszarze 0.0349 ha, zabudowanej budynkiem mieszkalnym o wartości 320.500 zł i udział #189; samochodu osobowego o wartości 6.000 zł przypadły na wyłączną własność Wnioskodawczyni. Były mąż Wnioskodawczyni zobowiązał się do zapłaty na jej rzecz kwoty 50.000 zł tytułem spłaty, aby udziały w majątku wspólnym stały się równe.

W wyniku powyższego podziału majątku wspólnego, wartość otrzymanej przez Wnioskodawczynię od męża części nieruchomości mieściła się w udziale jaki przysługiwał jej w majątku dorobkowym małżeńskim. W wyniku podziału majątku wspólnego majątek dorobkowy małżeński nie uległ powiększeniu, ani się nie zmniejszył.

W dniu 7 grudnia 2012 r. aktem notarialnym Repertorium A nr.... razem z drugim współwłaścicielem nieruchomości położonej w G. przy ul. W., dla której prowadzona jest księga wieczysta KW..., na podstawie uzyskanego zaświadczenia o samodzielności lokali, Wnioskodawczyni dokonała zniesienia współwłasności nieruchomości w ten sposób, że ustanowiono odrębną własność lokali, które każdy ze współwłaścicieli miał dotychczas w wyłącznym posiadaniu.

Zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat. W wyniku tego zniesienia w 2012 r. udział Wnioskodawczyni we współwłasności nieruchomości nie zwiększył się. Wartość lokalu mieszkalnego otrzymanego w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w ramach dotychczas posiadanego udziału.

W związku z zamiarem zbycia lokalu, dla którego Sąd Rejonowy utworzył księgę wieczystą KW..., Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wydanie zaświadczenia, że z tytułu nabycia tego lokalu w drodze zniesienia współwłasności podatek nie należy się.

W dniu 27 marca 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał zaświadczenie nr..., w którym stwierdził, iż z tytułu nabycia udziałów w lokalach mieszkalnych i udziałach w lokalu użytkowym w drodze zniesienia współwłasności polegającego na ustanowieniu odrębnej własności lokali nie należy się.

W końcu marca 2013 r. Wnioskodawczyni wymeldowała się z lokalu położonego w G. przy ul. W. nr 6 i zameldowała się w nowym miejscu zamieszkania.

W dniu 2 kwietnia 2013 r. aktem notarialnym Repertorium A nr.... Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży lokalu, którego stała się właścicielem w wyniku podziału majątku małżeńskiego dorobkowego i który mieścił się w udziale jaki jej w tym majątku przysługiwał.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące uregulowania prawne, za datę nabycia części nieruchomości, stanowiącej lokal mieszkalny należy przyjąć 1994 r. tj. rok jej nabycia do majątku wspólnego. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawczynię majątku w wyniku podziału majątku wspólnego w tym udziału wynoszącego #189; części we własności nieruchomości położonej w G. przy ul. W. nr 6, nie przekroczyła bowiem wartości udziału posiadanego przez nią w majątku dorobkowym małżeńskim. Również zniesienie współwłasności ww. nieruchomości w wyniku którego ustanowiono odrębną własność lokali, nie spowodowało zwiększenia dotychczas posiadanego udziału. Wartość lokalu mieszkalnego otrzymanego przez Wnioskodawczynię w wyniku tego zniesienia mieściła się w ramach posiadanego dotychczas udziału.

Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 1994 r. Termin ten upłynął więc z dniem 31 grudnia 1999 r. W konsekwencji sprzedaż części nieruchomości tj. lokalu mieszkalnego nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.