ITPB2/415-1026/14/MU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 12 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych uzyskanych w 2015 r. - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych uzyskanych w 2015 r.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest marynarzem zatrudnionym przez BP XXX., spółka założona w Singapurze. Działalność tej firmy polega na rekrutacji i zatrudnianiu marynarzy. Wnioskodawca posiada kontrakt podpisany z firmą Singapurską i wynagrodzenie wypacane jest z banku w Singapurze. Jednakże zatrudnienie Wnioskodawcy w BP XXX (Singapur) wymaga od niego pracy na pokładzie statków zarządzanych i obsługiwanych przez BP XXX (firma brytyjska). Czyli zarząd i faktyczne miejsce firmy obsługującej statki znajduje się w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca nie posiada żadnych dochodów z pracy w Polsce. Statki na których pracuje wywieszają banderę Wysp... (Isle of Man).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w 2015 r. będzie posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Nie będzie posiadał miejsca zamieszkania w żadnym innym kraju niż Polska. Posiada On wyłącznie obywatelstwo polskie i w Polsce znajduje się Jego jedyne centrum życiowe. Statki na których pracuje będą w 2015 r. eksploatowane w transporcie międzynarodowym. Siedziba oraz faktyczny zarząd przedsiębiorstwa, które eksploatuje statki, na których pracuje znajduje się w Wielkiej Brytanii w XXX.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawarta, z którym krajem Singapurem, która zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2015 r., czy Wielką Brytanią ma zastosowanie w niniejszej sprawie.

Czy w sytuacji braku dochodów w Polsce Wnioskodawca będzie miał obowiązek rozliczania się w Polsce, jeżeli tak to według jakiej metody.

Zdaniem Wnioskodawcy umowa międzynarodowa z Singapurem nie powinna Go dotyczyć, gdyż jak wynika z art. 15 ust. 3 nowej umowy międzynarodowej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru, która wchodzi w życie w styczniu 2015 r., wynagrodzenie uzyskane, w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego lub statku powietrznego, eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże, jeżeli takie wynagrodzenie jest uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, wówczas może ono także być opodatkowane w tym drugim Państwie. Natomiast Wnioskodawca wykonuje pracę na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo brytyjskie a nie singapurskie. Wnioskodawca jest zatrudniony w firmie w Singapurze, jednak jest to pośrednik pracy zajmujący się jedynie rekrutacją i zatrudnianiem załóg na statki zarządzane przez firmę brytyjską. Firma singapurska nie dokonuje eksploatacji statków. Praca Wnioskodawcy świadczona jest na rzecz firmy brytyjskiej, w której zakresie znajduje się zarząd i eksploatacja statków morskich, co w konsekwencji - zdaniem Wnioskodawcy - skutkuje tym, iż w podanym stanie faktycznym do Niego winna mieć zastosowanie umowa międzynarodowa zawarta między Rzeczpospolitą Polską a Wielką Brytanią, a nie między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru.

Zdaniem Wnioskodawcy należy zastosować umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Stosowana jest tutaj metoda wyłączenia z progresją. W przypadku nieosiągania dodatkowych dochodów w Polsce nie musi On składać zeznania podatkowego. Wnioskodawca posiadając rezydencję podatkową w Polsce, ale uzyskujący dochody z pracy najemnej na statku eksploatowanym w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo, którego siedziba oraz faktyczny zarząd znajduje się w Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 14 ust. 3 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, co skutkować powinno tym, iż dochody uzyskiwane przez Niego podlegają opodatkowaniu zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w Polsce. Jednakże w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce winna znaleźć zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania określona w art. 22 umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest marynarzem zatrudnionym przez BP XXX, spółka założona w Singapurze. Działalność tej firmy polega na rekrutacji i zatrudnianiu marynarzy. Wnioskodawca posiada kontrakt podpisany z firmą Singapurską i wynagrodzenie wypacane jest z banku w Singapurze. Jednakże zatrudnienie Wnioskodawcy w BP XXX (Singapur) wymaga od niego pracy na pokładzie statków zarządzanych i obsługiwanych przez BP XXX (firma brytyjska). Czyli zarząd i faktyczne miejsce firmy obsługującej statki znajduje się w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca nie posiada żadnych dochodów z pracy w Polsce. Statki na których pracuje wywieszają banderę Wysp... (Isle of Man).

Wnioskodawca w 2015 r. będzie posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Nie będzie posiadał miejsca zamieszkania w żadnym innym kraju niż Polska. Posiada On wyłącznie obywatelstwo polskie i w Polsce znajduje się Jego jedyne centrum życiowe. Statki na których pracuje będą w 2015 r. eksploatowane w transporcie międzynarodowym. Siedziba oraz faktyczny zarząd przedsiębiorstwa, które eksploatuje statki, na których pracuje znajduje się w Wielkiej Brytanii w XXX.

W celu ustalenia gdzie, w którym kraju podlegały będą opodatkowaniu dochody uzyskane przez Wnioskodawcę w 2015 r. należy poddać analizie przepisy umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Singapurze dnia 4 listopada 2012 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 443) oraz przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250, poz. 1840).

Stosownie do treści art. 15 ust. 3 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru, bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie uzyskane, w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego lub statku powietrznego, eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa (Singapuru) podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Singapurze). Jednakże, jeżeli takie wynagrodzenie jest uzyskiwane przez osobę mająca miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce) wówczas może ono także być opodatkowane w tym drugim Państwie (w Polsce).

W myśl art. 3 ust. 1 lit. f ww. umowy określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Natomiast określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki transport statkiem morskim lub statkiem powietrznym, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo którego faktyczny zarząd znajduje się w Umawiającym się Państwie z wyjątkiem przypadku, gdy statek morski lub statek powietrzny jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie - art. 3 ust. 1 lit. h umowy polsko-singapurskiej.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie otrzymywane za pracę najemną, wykonywaną na pokładzie statku morskiego bądź statku powietrznego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa może być opodatkowane w tym Państwie (w Wielkiej Brytanii).

Stosownie do art. 3 ust. 1 lit. g ww. Konwencji polsko-brytyjskiej określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Natomiast określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki transport statkiem morskim lub statkiem powietrznym, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa (Wielkiej Brytanii), z wyjątkiem przypadku, kiedy statek morski lub statek powietrzny eksploatowany jest wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie - art. 3 pkt 1 lit. h) Konwencji polsko-brytyjskiej.

Analiza zaprezentowanego zdarzenia przyszłego i powołanych wyżej przepisów prawa wskazuje, że skoro - jak twierdzi Wnioskodawca - statki na pokładzie których wykonuje On pracę będą w 2015 r. eksploatowane przez przedsiębiorstwo, którego siedziba i faktyczny zarząd będzie znajdował się na terytorium Wielkiej Brytanii, w niniejszej sprawie zastosowanie będą miały postanowienia wyżej powołanej Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych w szczególności jej art. 14 ust. 3.

Tym samym do dochodów, które zostaną osiągnięte przez Wnioskodawcę w 2015 r., nie będzie miała zastosowania wskazana we wniosku umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

W konsekwencji uwzględniając dyspozycję art. 14 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej dochód Wnioskodawcy z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statków eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo mające siedzibę i zarząd w Wielkiej Brytanii, może być opodatkowane zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w Polsce.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

b. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.

c. Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Zatem w Polsce - w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu - należy zastosować określoną w art. 22 ust. 2 lit. c Konwencji metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu (tzw. metoda wyłączenia z progresją).

Ww. zasada znajduje odzwierciedlenie w treści art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl jego postanowień jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ww. ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Mając na uwadze ww. okoliczności faktyczne oraz powołany wyżej stan prawny stwierdzić zatem należy, iż dochody, które Wnioskodawca uzyska w 2015 r. z pracy wykonywanej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego przez przedsiębiorstwo mające siedzibę i zarząd w Wielkiej Brytanii będą zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 22 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W konsekwencji, Wnioskodawca w przypadku nie osiągnięcia innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, nie będzie miał obowiązku złożenia zeznania podatkowego za 2015 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.