ITPB2/415-1015/14/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 lutego 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-1015/14/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 7 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu związanego z podziałem majątku wspólnego małżonków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu związanego z podziałem majątku wspólnego małżonków.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 22 czerwca 2002 r. Wnioskodawczyni wstąpiła w związek małżeński. W małżeństwie obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

W dniu 20 października 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem, na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego, nabyła nieruchomość gruntową nr 18/6 położoną w miejscowości K.

Decyzją z dnia 9 października 2008 r. Starosta zatwierdził przedstawiony przez Wnioskodawczynię i Jej męża projekt budowlany budynku jednorodzinnego.

Następnie w dniu 23 lutego 2009 r. małżonkowie wspólnie zaciągnęli w Banku kredyt budowlano-hipoteczny przeznaczony na finansowanie inwestycji budowlanej w kwocie stanowiącej równowartość 114.255,87 CHF.

W dniu 17 października 2011 r. mąż Wnioskodawczyni złożył do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego zawiadomienie o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, co potwierdzone zostało zaświadczeniem z dnia 31 października 2011 r.

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2013 r. (prawomocnym od dnia 2 stycznia 2014 r.) Sąd Okręgowy orzekł rozwód małżonków.

Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają dokonać podziału majątku wspólnego w drodze ugody sądowej w ten sposób, że:

* na męża Wnioskodawczyni przejdzie własność nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonym w miejscowości K.,

* Wnioskodawczyni zostanie zwolniona z długu zaciągniętego w Banku na podstawie umowy o kredyt hipoteczny z dnia 23 lutego 2009 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sprawie zwolnienie z długu, jako nieodpłatne świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ewentualnie w jakiej wysokości kształtować się będzie podstawa opodatkowania, tj. czy przychód stanowić będzie równowartość całego zadłużenia, jakie ciąży na Wnioskodawczyni i Jej mężu, czy też #189; tego zadłużenia.

W ocenie Wnioskodawczyni, w opisanym przypadku przysporzenie majątkowe Wnioskodawczyni polegające na zwolnieniu z długu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

W sytuacji uznania przedmiotowego przysporzenia za przychód podlegający opodatkowaniu - zdaniem Wnioskodawczyni - podstawę opodatkowania winna stanowić kwota stanowiąca równowartość całości zadłużenia, które ciąży na Wnioskodawczyni i Jej mężu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, jak również przychody z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.) Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba, że w czasie trwania związku małżeńskiego:

1.

małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową (np. ustanawiającą ustrój rozdzielności majątkowej),

2.

z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie współwłasności,

3.

wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków lub też ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Treść art. 43 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wprowadza domniemanie, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że dniu 22 czerwca 2002 r. Wnioskodawczyni wstąpiła w związek małżeński. W małżeństwie obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

W dniu 20 października 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem, na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego nabyła nieruchomość gruntową nr 18/6 położoną w miejscowości K.

Decyzją z dnia 9 października 2008 r. Starosta zatwierdził przedstawiony przez Wnioskodawczynię i Jej męża projekt budowlany budynku jednorodzinnego.

Następnie w dniu 23 lutego 2009 r. małżonkowie wspólnie zaciągnęli w Banku kredyt budowlano-hipoteczny przeznaczony na finansowanie inwestycji budowlanej w kwocie stanowiącej równowartość 114.255,87 CHF.

W dniu 17 października 2011 r. mąż Wnioskodawczyni złożył do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego zawiadomienie o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, co potwierdzone zostało zaświadczeniem z dnia 31 października 2011 r.

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2013 r. (prawomocnym od dnia 2 stycznia 2014 r.) Sąd Okręgowy orzekł rozwód małżonków.

Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają dokonać podziału majątku wspólnego w drodze ugody sądowej w ten sposób, że:

* na męża Wnioskodawczyni przejdzie własność nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonym w miejscowości K.,

* Wnioskodawczyni zostanie zwolniona z długu zaciągniętego w Banku na podstawie umowy o kredyt hipoteczny z dnia 23 lutego 2009 r.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku małżeńskiego zostanie zwolniona ze spłaty zaciągniętego wraz z byłym mężem kredytu. Mąż Wnioskodawczyni natomiast otrzyma na wyłączną własność nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym oraz będzie zobowiązany do spłaty zaciągniętego wspólnie z Wnioskodawczynią kredytu hipotecznego.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że zwolnienie Wnioskodawczyni z obowiązku spłaty kredytu (zwolnienie z długu przez bank) związane z podziałem majątku wspólnego, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl