ITPB2/415-101/14/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 31 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C - jest nieprawidłowe

.

W dniu 31 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2013 r. Wnioskodawca (Sąd) wypłacał osobom fizycznym, na podstawie prawomocnych postanowień sądu, przyznane na mocy art. 632 pkt 2 Kodeksu postępowania karnego w związku z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, należności z tytułu zwrotu poniesionych kosztów obrony. Należności były wypłacane w kwocie brutto bez potrącenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych ani zryczałtowanego podatku dochodowego. Do końca lutego 2014 r., działając na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca sporządzi informację o wysokości przychodów (PIT-8C) i przekaże ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpił właściwie, traktując wypłacone na podstawie prawomocnych postanowień sądu kwoty zwrotu kosztów obrony, zasądzone na podstawie art. 632 pkt 2 Kodeksu postępowania karnego w związku z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, jako podlegające opodatkowaniu przychody podatników z innych źródeł, które to podatnik powinien rozliczyć za dany rok podatkowy, składając zeznanie podatkowe oraz odprowadzić należny podatek a Wnioskodawca działając na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sporządzi jedynie informację o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego 2014 r. przekaże ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Pośród dochodów zwolnionych z podatku dochodowego od osób fizycznych nie wymieniono jednak należności dla osób uniewinnionych od popełnienia zarzucanego czynu, w postaci zwrotu kosztów poniesionych na ochronę prawną, jeżeli postępowanie karne zostanie prawomocnie zakończone wyrokiem uniewinniającym. W ocenie Wnioskodawcy, również na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, nie zaniechano poboru podatku dochodowego od tego rodzaju świadczeń.

Z tego też względu Wnioskodawca zakwalifikował ww. należności do przychodów z innych źródeł, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że w tym przypadku nie jest również płatnikiem w rozumieniu art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa a jedynie ma obowiązek sporządzić podatnikowi informację PIT-8C w terminie do końca lutego 2014 r., na podstawie której podatnik zobowiązany jest do dołączenia dochodu ujętego w PIT-8C do dochodu rocznego oraz odprowadzenia należnego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie między innymi w pkt 9 wymieniono "inne źródła".

Zgodnie z art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W sytuacji wskazanej we wniosku, w 2013 r. Wnioskodawca (Sąd) wypłacał osobom fizycznym, na podstawie prawomocnych postanowień sądu, przyznane na mocy art. 632 pkt 2 Kodeksu postępowania karnego w związku z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, należności z tytułu zwrotu poniesionych kosztów obrony. Należności były wypłacane w kwocie brutto bez potrącenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych ani zryczałtowanego podatku dochodowego. Do końca lutego 2014 r., działając na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca sporządzi informację o wysokości przychodów (PIT-8C) i przekaże ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie z art. 616 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) do kosztów procesu należą:

Stosownie do art. 632 pkt 2 cytowanej ustawy jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w razie uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu ponosi w sprawach z oskarżenia publicznego - Skarb Państwa, z wyjątkiem należności z tytułu udziału adwokata lub radcy prawnego ustanowionego w charakterze pełnomocnika przez pokrzywdzonego, oskarżyciela posiłkowego, powoda cywilnego albo inną osobę, a także z tytułu obrony oskarżonego w sprawie, w której oskarżony skierował przeciwko sobie podejrzenie popełnienia czynu zabronionego.

W myśl art. 632b ww. ustawy jeżeli w sprawach, o których mowa w art. 632 pkt 2, przyczyny umorzenia powstały w toku postępowania, sąd może orzec od Skarbu Państwa zwrot należności z tytułu ustanowienia jednego pełnomocnika.

W świetle powyższego, w przypadku uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu ponosi Skarb Państwa. Oznacza to, że ponosi wszystkie wyłożone przez siebie wydatki, a także ciąży na nim obowiązek zwrotu stronie poniesionych przez nią wydatków. Z zakresu kosztów procesu, które obciążają Skarb Państwa, ustawodawca jednak wyłączył należności z tytułu udziału adwokata lub radcy prawnego ustanowionego w charakterze pełnomocnika przez pokrzywdzonego, oskarżyciela posiłkowego, powoda cywilnego albo inną osobę oraz należności z tytułu obrony oskarżonego w sprawie, w której oskarżony skierował przeciwko sobie podejrzenie popełnienia czynu zabronionego - w takiej sytuacji wszczęcie postępowania przeciwko oskarżonemu jest efektem jego zawinionego działania. W razie uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania zasadą jest zwrot przez Skarb Państwa uzasadnionych wydatków poniesionych przez oskarżonego, w tym wydatków z tytułu ustanowienia jednego obrońcy. Oskarżony jest w procesie stroną słabszą, a wybór obrońcy przyczynia się do wyrównania szans procesowych. Uniewinniona osoba otrzymuje zwrot poniesionych przez siebie kosztów obrony, co realizuje konstytucyjne prawo do obrony oraz sprzyja zasadzie faktu jego niesłusznego oskarżenia i prowadzeniu przeciw niemu postępowania karnego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że otrzymany zwrot poniesionych kosztów obrony zasądzonych od Skarbu Państwa nie stanowi dla osób je otrzymujących przysporzenia majątkowego, a jedynie zwrot faktycznie poniesionych kosztów. Zatem wypłata należności z tytułu zwrotu poniesionych kosztów obrony nie jest przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawiania informacji PIT-8C, wynikający z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.