ITPB2/415-101/10/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2010 r. (data wpływu 3 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania "ulgi prorodzinnej" - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania ulgi z tytułu wychowania dziecka.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ma Pani pełnoletniego, niepełnosprawnego syna, który posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Syn jest kawalerem i mieszka oddzielnie. Otrzymuje on rentę socjalną, która wypłacana jest w niepełnej wysokości w kwocie 337,55 zł, ponieważ ZUS potrąca z niej zajęcie komornicze z tytułu alimentów, w kwocie 166,49 zł oraz zasiłek pielęgnacyjny. Z otrzymywanych pieniędzy nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, dlatego też pomaga mu Pani. Pomoc Pani polega na tym, że ponosi comiesięczne opłaty za czynsz, energię, gaz, Internet. Zaopatruje Pani syna w artykuły gospodarstwa domowego, jak również w artykuły spożywcze i przemysłowe. Pokrywa Pani koszty jego leczenie, ponosi wydatki na zakup leków. Ponadto, dba Pani o czystość i porządek w jego mieszkaniu, a na obiady zaprasza do siebie.

Nadmienia Pani, iż sama wychowuje syna, ojciec dziecka nie poczuwa się do żadnych obowiązków względem niego. Ponadto, w ubiegłym roku ponownie zawarła Pani związek małżeński.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni przysługuje ulga podatkowa na dziecko w kwocie 1.112,04 zł...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje jej ulga na syna. W opinii Wnioskodawczyni bez jej pomocy syn nie byłby w stanie podołać wszystkim obowiązkom związanym z codziennym życiem, ani samodzielnie się utrzymać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W myśl art. 27f ust. 4, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Jednakże w przypadku rodziców rozwiedzionych lub w odniesieniu, do których orzeczona została separacja, ulga przysługiwać będzie jedynie temu rodzicowi, z którym dziecko zamieszkuje.

Stosownie do art. 27f ust. 5, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Natomiast w ust. 6 ww. przepisu - rozszerzono zakres podmiotowy ulgi na podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 27f uprawnienie do ulgi związane jest z utrzymywaniem pełnoletnich dzieci o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc:

Zgodnie z art. 133 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci precyzuje zaś art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Oznacza to, że osoby, które zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, obciąża obowiązek alimentacyjny względem dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji uprawnione są do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

Warunkiem jest jednak spełnienie wszystkich przesłanek nakreślonych w zacytowanym art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni ma pełnoletniego, niepełnosprawnego syna z orzeczoną niepełnosprawnością w stopniu umiarkowanym, w związku z czym otrzymuje on zasiłek pielęgnacyjny i rentę socjalną. Pomimo osiągnięcia przez niego dojrzałości życiowej i oddzielnego zamieszkiwania Wnioskodawczyni czyni starania o jego utrzymanie. Zapewnia mu opiekę, pomaga mu w pracach w gospodarstwie domowym (przygotowywanie posiłków, pranie sprzątanie), ponosi wydatki na leczenie, zakup leków, opłaty eksploatacyjne i abonamentowe.

Zatem, w przypadku Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, iż ponosi koszty utrzymania syna, wypełniając wobec niego ciążący na niej obowiązek alimentacyjny przysługuje prawo - jako rodzicowi - do odliczenia od podatku dochodowego za 2009 r. kwoty 1.112 zł 04 gr. z tytułu ulgi prorodzinnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.