ITPB1/4511-968/15/WM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/4511-968/15/WM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości wyposażenia i wartości początkowej środków trwałych oraz możliwości amortyzacji środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nabytego w drodze darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości wyposażenia i wartości początkowej środków trwałych oraz możliwości amortyzacji środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nabytego w drodze darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi od 24 grudnia 2012 r. we własnym imieniu działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności obejmuje przetwarzanie i konserwację mięsa, z wyłączeniem mięsa z drobiu - PKD 10.11.Z.

Ponadto działalność ta zgodnie z PKD obejmuje dodatkowo:

* 10.13.Z - produkcja wyrobów z mięsa, wyłączając wyroby z mięsa drobiowego;

* 46.32.Z - sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa;

* 47.11.Z - sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych;

* 47.22.Z - sprzedaż detaliczna mięsa i wyrobów z mięsa prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

* 77.39.Z - wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych gdzie indziej niesklasyfikowanych.

Dla celów podatku dochodowego prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Podatek dochodowy z pozarolniczej działalności gospodarczej płacony jest w formie podatku liniowego 19%. Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z dniem 15 grudnia 2012 r. Wnioskodawca zawarł z ojcem umowę dzierżawy przedsiębiorstwa. Natomiast dnia 30 grudnia 2014 r. otrzymał w drodze darowizny od ojca (pierwsza "linia spadkowa") ww. przedsiębiorstwo - w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego. Potwierdzeniem otrzymanej darowizny jest akt notarialny, w którym wartość majątku ustalono na podstawie operatu przygotowanego przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego według cen rynkowych na łączną kwotę 1.422.900 zł, z czego kwota 55.900 zł, stanowi rynkowa wartość szacunkowa prawa własności gruntu przedmiotowej nieruchomości. Przedmiot darowizny stanowi całe przedsiębiorstwo, obejmujące w szczególności: własność zabudowanej działki, środki trwałe, wyposażenie, środki ruchome i nieruchome oraz prawo do korzystania z nazwy firmy - wykorzystywane dotąd przez ojca Wnioskodawcy do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę kontynuowana jest po ojcu w niezmienionej formie. Od wartości przedsiębiorstwa nie został odprowadzony podatek od darowizny z uwagi na zwolnienie z podatku, o którym mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy są wykorzystywane wszystkie składniki majątku przekazane w formie darowizny. Nadmienić należy, że wszystkie środki trwałe otrzymane w formie darowizny były przedmiotem naliczania amortyzacji w firmie prowadzonej przez ojca. Darczyńca zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) oraz otrzymanej odpowiedzi w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu o numerze ILPP2/443-1138/14-2/AD przekazując darowiznę synowi nie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy można dokonać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych w drodze darowizny środków trwałych, gdzie ich rynkowe wartości są inne niż pierwotne ceny nabycia przez ojca.

Czy za wartość początkową środków trwałych, wyposażenia, środków ruchomych i nieruchomych nabytych w drodze darowizny dla celów naliczania amortyzacji podatkowej, może zostać wykorzystana odrębna wycena rynkowa na poszczególne składniki z dnia nabycia, skoro zostały one w akcie notarialnym oszacowane w łącznej kwocie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. W myśl artykułu 22 h ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca miesiąca w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z treści art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wartość początkowa środków trwałych nabytych m.in. w drodze darowizny wyznacza wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tą wartość w niższej wysokości. Jednocześnie art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zastrzega, że w razie nabycia przedsiębiorstwa w drodze darowizny wartość początkową nabytych środków trwałych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa, a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi, określoną dla celów podatku od spadku i darowizn.

Dlatego też zdaniem Wnioskodawcy właściwym jest w świetle przytoczonych powyżej przepisów po ujęciu przekazanej darowizny w prowadzonej ewidencji środków trwałych i wyposażenia dokonanie odpisów amortyzacyjnych od przyjętych w drodze darowizny środków trwałych i ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, przyjmując za wartości początkowe ceny rynkowe z dnia nabycia, odrębnie wycenione na poszczególne składniki wchodzące w skład łącznej kwoty darowizny.

Reasumując, w przypadku amortyzacji naliczanej od składników przedsiębiorstwa, w tym w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, należy ustalić wartość początkową dla każdego składnika majątku, mając na względzie postanowienia art. 22g ust. 15 cytowanej ustawy. Tak więc w przypadku tym nie ma znaczenia wartość początkowa, od której poprzedni właściciel tych środków naliczał amortyzację podatkową oraz, czy zostały one całkowicie zamortyzowane, a także brak obowiązku odprowadzenia przez niego podatku VAT. Odpisy amortyzacyjne dokonywane od ustalonej w powyższy sposób wartości początkowej przedmiotowych środków trwałych będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Definicja przedsiębiorstwa zawarta została w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.

koncesje, licencje i zezwolenia,

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8.

tajemnice przedsiębiorstwa,

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zauważyć przy tym należy, że katalog składników (elementów) przedsiębiorstwa, o których mowa w ww. przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, o czym świadczy użycie sformułowania "w szczególności". W związku z powyższym w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego mogą wchodzić także inne składniki majątkowe, niewymienione w cyt. wyżej przepisie, np. zobowiązania wynikające z prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl natomiast art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany czy darowizny.

Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Z powyższego wynika, że w przypadku przekazania przedsiębiorstwa innemu podmiotowi, przedmiotem tego przekazania są wszelkie składniki majątkowe funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem, o ile na podstawie czynności prawnej będącej podstawą przekazania, bądź przepisów szczególnych, nie zostały z niego wyłączone.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzymał w drodze umowy darowizny przedsiębiorstwo rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego prowadzone przez ojca Wnioskodawcy w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Potwierdzeniem otrzymanej darowizny jest akt notarialny, w którym wartość majątku ustalono na podstawie operatu przygotowanego przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego według cen rynkowych na łączną kwotę 1.422.900 zł, z czego kwota 55.900 zł stanowi wartość gruntu. Przedmiot darowizny stanowi całe przedsiębiorstwo, obejmujące w szczególności: własność zabudowanej działki, środki trwałe, wyposażenie, środki ruchome i nieruchome oraz prawo do korzystania z nazwy firmy - wykorzystywane dotąd przez ojca Wnioskodawcy do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien więc, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty,

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższych przepisów wynika, że aby określony składnik majątku mógł być uznany za środek trwały musi łącznie spełniać następujące warunki:

* musi stanowić własność lub współwłasność podatnika,

* musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania - ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, sprawny technicznie i zalegalizowany prawnie w formie ewentualnie wymaganych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,

* jego przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,

* musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub oddany do używania innym podmiotom, na podstawie umów wymienionych w cyt. art. 22a ust. 1 ww. ustawy, tj. na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.

Przy czym, zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych o raz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Artykuł 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, w myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl natomiast art. 22g ust. 12 ustawy, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Przepis ust. 12, zgodnie z ust. 13 stosuje się odpowiednio w razie:

1.

podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lat,

2.

zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki niebędącej osobą prawną,

3.

zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków

* jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że te z nabytych w drodze darowizny składników majątku, które będą spełniać zawartą w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definicję środków trwałych, a więc składniki majątku kompletne i zdatne do użytku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, których przewidywany okres wykorzystania na potrzeby tej działalności jest dłuższy niż rok, Wnioskodawca może uznać za środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej. Środki te z wyłączeniem gruntu (niepodlegającego amortyzacji) mogą być przedmiotem amortyzacji podatkowej.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przewidujący możliwość określenia ich wartości początkowej wg wartości rynkowej z dnia nabycia, o ile umowa darowizny nie określa ich wartości w niższej wysokości.

Przy ustaleniu wartości początkowej tych środków trwałych, nie mają zastosowania przepisy art. 22g ust. 12, czy też ust. 13 ww. ustawy, wobec czego Wnioskodawca nie ma obowiązku ustalania wartości początkowej nabytych w drodze darowizny środków trwałych w wysokości określonej w ewidencji środków trwałych poprzedniego właściciela, czyli ojca Wnioskodawcy.

Zważywszy, że przedmiotem nabycia będzie całe przedsiębiorstwo prowadzone uprzednio przez jego ojca, przy ustalaniu wartości początkowej środków trwałych Wnioskodawca winien natomiast uwzględnić treść cyt. art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wartość początkową środków trwałych nabytych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny przedsiębiorstwa, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia darowizny, z uwzględnieniem art. 19 ww. ustawy, chyba że umowa darowizny przedsiębiorstwa określi tę wartość w niższej wysokości. Wartość początkowa środków trwałych dla każdego z osobna składnika majątku nie może być wyższa niż wartość rynkowa składników przekazanych w formie darowizny (suma wartości początkowej wszystkich składników majątku nie może być wyższa niż suma jednostkowych wartości rynkowych tychże składników).

Z uwagi na określenie łącznej wartości nabytych w drodze darowizny składników majątkowych przedsiębiorstwa (zarówno środków trwałych, jak i wyposażenia), wartość początkową poszczególnych środków trwałych Wnioskodawca winien określić we własnym zakresie. Jednak przy określaniu wartości początkowej środków trwałych należy mieć na uwadze cenę rynkową każdego składnika majątku z dnia nabycia darowizny przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 i art. 22g ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pamiętać, aby ich suma wraz z wartością składników majątku, niebędących środkami trwałymi (wyposażenia) - odpowiadała sumie zawartej w umowie darowizny (sumie wartości rynkowych).

Wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była ocena możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości wyposażenia i innych składników majątkowych przedsiębiorstwa niebędących środkami trwałymi. Powyższa kwestia wykracza poza zakres przedmiotowego wniosku. Zakres wniosku wyznacza bowiem w szczególności:

* stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,

* stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz

* zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl