ITPB1/4511-966/15-2/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia stawki amortyzacyjnej właściwej do amortyzowania Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego - jest prawidłowe.

W dniu 28 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia stawki amortyzacyjnej właściwej do amortyzowania Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan przedsiębiorcą prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i jest płatnikiem podatku VAT. Koszty uzyskania przychodów są ewidencjonowane w księdze podatkowej zgodnie z art. 22 ust. 5-5c w związku z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi Pan firmę telekomunikacyjną. W ramach prowadzonej działalności dostarcza Pan abonentom Internet i telewizję kablową (PKD 61.20.Z, 61.10.Z, 62.02.Z). Dla świadczenia powyższych usług powstanie sieć z elementami aktywnymi i pasywnymi oraz instalacje budynkowe. Przez elementy aktywne należy rozumieć wszelkie urządzenia zasilane zewnętrznie energią elektryczną. Elementami pasywnymi będą wszelkie urządzenia mogące prawidłowo wykonywać swoje zadania bez zasilania energią z zewnątrz. Do elementów aktywnych zaliczane będą urządzenia nadawcze (Stacja Czołowa Telewizji Kablowej SCTVK, Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego CDSI), elementy przekaźnikowe sieci (jak switche, routery), urządzenia odbiorcze (aktywne rozdzielniki, odbiorniki sygnału telewizyjnego, odbiorniki sygnału internetowego, odbiorniki sygnału radiowego), które będą przekazywać sygnał do abonentów. Stacja Czołowa Telewizji Kablowej złożona będzie z odbiorników naziemnych (wraz z antenami naziemnymi), odbiorników satelitarnych (wraz z antenami satelitarnymi), odbiorników światłowodowych (wszystkie odbiorniki zaopatrzone będą w dekodery), switchy, modulatorów, nadajników optycznych zakończonych pompami optycznymi. Urządzenia te będą posiadać serwery, którymi będą sterowane oraz urządzenia zasilające. Sygnał odbierany będzie przez aktywne urządzenia przekaźnikowe i odbiorcze sygnału telewizyjnego przetwarzające sygnał optyczny na elektryczny. Wszystkie wymienione wyżej urządzenia, będą stanowić funkcjonalną całość, umożliwiając przekazywanie sygnału telewizyjnego. Wszystkie te urządzenia są budowane na bazie mikroprocesorów.

Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego, złożone będzie z urządzeń aktywnych, stanowiących połączenia z zewnętrznymi węzłami sieci internet (światowymi, krajowymi i regionalnymi). Wszystkie te urządzenia posiadać będą zaawansowane układy mikroprocesorowe, które będą konfigurowane oraz sterowane za pomocą innych systemów komputerowych. CDSI będzie miało za zadanie przetwarzanie sygnału z zewnętrznych źródeł oraz przygotowanie go do dalszej transmisji. Sygnał będzie odbierany przez aktywne urządzenia optyczne. Zarówno elementy nadawcze, jak i odbiorcze stanowić będą funkcjonalną całość niezbędną do przekazywania sygnału internetowego. Elementami pasywnymi są światłowodowe linie kablowe oraz sieci rozdzielcze wraz z rurami i studzienkami, od optycznych węzłów rozdzielczych SCTVK i CDSI do optycznych węzłów rozdzielczych w budynkach, instalacje budynkowe rozprowadzające sygnał od optycznych węzłów rozdzielczych w budynkach przez korytarze, strychy i piwnice do skrzynek rozdzielczych abonenckich na poszczególnych klatkach.

Po podpisaniu umowy z konkretnym abonentem, instalowane będą natynkowe lub podtynkowe kable przyłącza abonenckiego, doprowadzające sygnał telewizyjny i/lub internetowy od skrzynki abonenckiej do urządzenia abonenckiego w lokalu. Koszt tych operacji, będzie częścią usług końcowych (czyli dostarczania sygnału internetowego, telewizyjnego) u tego konkretnego abonenta, a zapłata jest wkalkulowana w abonament świadczonej usługi. Do ewidencji środków trwałych zostaną przyjęte m.in.:

* Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego (CDSI) - kompleks serwerów, zespołów komputerowych, routerów, switchy, konwerterów wraz z urządzeniami zasilającymi. Kompleks służy do dystrybucji sygnału internetowego wraz z aktywnymi elementami sieci służącymi do przekazywania i dzielenia sygnału inernetowego (np. switche, konwertery) oraz urządzenia odbiorcze sygnału, internetowego. Wszystkie te urządzenia operują informacjami cyfrowymi w postaci sygnału internetowego, czyli zajmują się przetwarzaniem danych, są one sklasyfikowane jako jeden środek trwały w rodzaju 491 KŚT,

* sieć, tj. elementy pasywne w postaci kabli światłowodowych, bądź to we własnych rurach osłonowych, bądź w dzierżawionej kanalizacji technicznej - środek trwały w rodzaju 211 KŚT,

* instalacje budynkowe, wszystkie elementy instalacji od budynków węzłów odbioru sygnału internetowego lub telewizyjnego do rozdzielczej skrzynki abonenckiej, środkiem trwałym jest instalacja w obrębie różnych nieruchomości, sklasyfikowane jest jako inwestycja w obcym środku trwałym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 1 i 4).

1. Jaką należy ustalić stawkę amortyzacji dla Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego.

2. Czy w opisanej sytuacji można sklasyfikować element aktywny sieci złożony z Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego wraz z urządzeniami przekaźnikowymi i odbiornikami jako jeden środek trwały.

Zdaniem Wnioskodawcy, Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego składa się z serwerów, zespołów komputerowych, routerów, switchy, konwertorów wraz z urządzeniami zasilającymi, służy do przekazywania sygnału internetowego. Sygnał jest przekazywany, łączony, dzielony w poszczególnych węzłach sieci przez switche, routery, konwertery. Odbierany jest przez urządzenia odbiorcze sygnału internetowego. Wszystkie urządzenia zarówno nadawcze, przekaźnikowe jak i odbiorcze operują informacjami cyfrowymi w postaci sygnału internetowego, czyli zajmują się przetwarzaniem danych, więc są to "Zespoły komputerowe" wg KŚT grupa 4 rodzaj 491 i zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych są amortyzowane stawką 30%.

Pana zdaniem Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego można sklasyfikować jako jeden środek trwały złożony z różnych elementów aktywnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - wydatki na nabycie, wytworzenie i ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika bowiem, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

* wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Definicja środków trwałych - dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych określona została w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznać można za środki trwałe, które podlegają amortyzacji oraz w art. 22c ww. ustawy, w którym wymieniono również składniki majątku uznawane m.in. za środki trwałe, niepodlegające amortyzacji. Definicja środków trwałych została więc dla celów podatkowych ściśle powiązana z pojęciem amortyzacji.

Z treści przepisu art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższych przepisów wynika, że aby dany składnik majątku mógł zostać uznany za środek trwały musi on spełniać łącznie następujące przesłanki:

* stanowić własność lub współwłasność podatnika,

* zostać przez niego nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

* musi być kompletny i zdatny do użytku,

* musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej lub oddany w najem, dzierżawę lub leasing,

* przewidywany okres jego używalności w prowadzonej przez podatnika działalności musi być dłuższy niż rok.

Dopiero po spełnieniu łącznie wszystkich ww. przesłanek określony składnik majątku spełnia definicję środka trwałego. W związku z powyższym, w przypadku gdy maszyna, bądź urządzenie składa się z mniejszych urządzeń lub w sytuacji, gdy dla prawidłowego funkcjonowania dana maszyna, lub urządzenie wymaga zainstalowania dodatkowych urządzeń, co do zasady mamy do czynienia z jednym środkiem trwałym w rozumieniu cyt. art. 22a ust. 1 ww. ustawy, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. Odrębnymi przepisami, które wpływają na sposób klasyfikacji danego składnika majątku do środków trwałych jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 242, poz. 1622), będące rozporządzeniem wykonawczym do ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 591 z późn. zm.). Kwalifikacji środka trwałego do określonej grupy Klasyfikacji Środków Trwałych dokonuje sam podatnik na podstawie ww. rozporządzenia. Rozporządzenie to określa także w szczegółowy sposób co mieści się w określonym grupowaniu KŚT oraz co należy uznać za części składowe poszczególnych środków trwałych. Zauważyć jednak należy, iż zarówno przepisy ww. ustawy o statystyce publicznej, jak i wydanego w celu jej wykonania rozporządzenia, nie są przepisami prawa podatkowego, a w konsekwencji, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, nie mogą być przedmiotem niniejszej interpretacji. Wskazać jedynie należy, iż w przypadku wątpliwości w zakresie stosowania i ustalenia klasyfikacji KŚT zainteresowany podmiot może zwrócić się o wyjaśnienia bądź wskazanie symbolu (grupy) środka trwałego do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Zgodnie z art. 22i ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności dostarcza Pan abonentom Internet i telewizję kablową.

Dla świadczenia powyższych usług powstanie sieć z elementami aktywnymi i pasywnymi oraz instalacje budynkowe. Przez elementy aktywne należy rozumieć wszelkie urządzenia zasilane zewnętrznie energią elektryczną. Elementami pasywnymi będą wszelkie urządzenia mogące prawidłowo wykonywać swoje zadania bez zasilania energią z zewnątrz. Do elementów aktywnych zaliczane będą urządzenia nadawcze (Stacja Czołowa Telewizji Kablowej SCTVK, Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego CDSI), elementy przekaźnikowe sieci (jak switche, routery), urządzenia odbiorcze (aktywne rozdzielniki, odbiorniki sygnału telewizyjnego, odbiorniki sygnału internetowego, odbiorniki sygnału radiowego), które będą przekazywać sygnał do abonentów. Stacja Czołowa Telewizji Kablowej złożona będzie z odbiorników naziemnych (wraz z antenami naziemnymi), odbiorników satelitarnych (wraz z antenami satelitarnymi), odbiorników światłowodowych (wszystkie odbiorniki zaopatrzone będą w dekodery), switchy, modulatorów, nadajników optycznych zakończonych pompami optycznymi. Urządzenia te będą posiadać serwery, którymi będą sterowane oraz urządzenia zasilające. Sygnał odbierany będzie przez aktywne urządzenia przekaźnikowe i odbiorcze sygnału telewizyjnego przetwarzające sygnał optyczny na elektryczny. Wszystkie wymienione wyżej urządzenia, będą stanowić funkcjonalną całość, umożliwiając przekazywanie sygnału telewizyjnego. Wszystkie te urządzenia są budowane na bazie mikroprocesorów.

Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego, złożone będzie z urządzeń aktywnych, stanowiących połączenia z zewnętrznymi węzłami sieci internet (światowymi, krajowymi i regionalnymi). Wszystkie te urządzenia posiadać będą zaawansowane układy mikroprocesorowe, które będą konfigurowane oraz sterowane za pomocą innych systemów komputerowych. CDSI będzie miało za zadanie przetwarzanie sygnału z zewnętrznych źródeł oraz przygotowanie go do dalszej transmisji. Sygnał będzie odbierany przez aktywne urządzenia optyczne. Zarówno elementy nadawcze, jak i odbiorcze stanowić będą funkcjonalną całość niezbędną do przekazywania sygnału internetowego.

Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego (CDSI) jest kompleksem serwerów, zespołów komputerowych, routerów, switchy, konwerterów wraz z urządzeniami zasilającymi. Kompleks służy do dystrybucji sygnału internetowego wraz z aktywnymi elementami sieci służącymi do przekazywania i dzielenia sygnału inernetowego (np. switche, konwertery) oraz urządzenia odbiorcze sygnału, internetowego. Wszystkie te urządzenia operują informacjami cyfrowymi w postaci sygnału internetowego, czyli zajmują się przetwarzaniem danych, są one sklasyfikowane jako jeden środek trwały w rodzaju 491 KŚT,

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie opisane we wniosku Centrum Dystrybucji Sygnału Internetowego wraz z urządzeniami przekaźnikowymi i odbiornikami tworzy odrębną instalację, funkcjonującą niezależnie, kompletną i zdatną do używania, będzie stanowiło oddzielny środek trwały w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych, właściwą stawką amortyzacyjną dla środków trwałych sklasyfikowanych w grupie 4 (Pozostałe maszyny, urządzenia i aparaty specjalizowane i specjalne, ogólnego zastosowania) podgrupie 49 rodzaju 491 (Zespoły komputerowe) KŚT jest stawka 30%.

Końcowo należy zauważyć, że przy wydawaniu interpretacji organ oparł się na podanym przez Pana grupowaniu KŚT. Należy bowiem zaznaczyć, że to podatnik dokonuje klasyfikacji do odpowiedniej grupy środków trwałych stosownie do obowiązujących przepisów prawa a mianowicie w oparciu o ww. rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych. Po dokonaniu zaś takiej klasyfikacji to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia faktu, iż dany obiekt podlega odpowiedniej klasyfikacji, jako na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne.

Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych nie stanowią przepisów prawa podatkowego zdefiniowanych w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o ustawach podatkowych - rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Tym samym minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnienia do interpretowania zapisów KŚT w trybie wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, określonych w art. 14b § 1 tej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.