ITPB1/4511-877/15-4/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2015 r. (data wpływu 26 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu wynajmu lokali użytkowych - jest prawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu wynajmu lokali użytkowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest wykonywanie na zlecenie posadzek w obiektach przemysłowych oraz mieszkalnych. Od dnia 14 lipca 2015 r. dodatkową działalnością wykonywaną przez Wnioskodawcę jest wynajem podmiotom gospodarczym lokali niemieszkalnych z przeznaczeniem na działalność handlową. W roku podatkowym 2015, Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.). Wnioskodawca przewiduje, iż będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych w następnych latach podatkowych. Od uzyskanego dochodu z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest zobowiązany do opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych według stawki w wysokości 19%. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych opłaca miesięcznie.

Wnioskodawca prowadzący samodzielną działalność gospodarczą, nabył w dniu 14 lipca 2015 r. wspólnie z żoną w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej od trzech osób fizycznych, podatników VAT czynnych, zwanych dostawcami, trzy lokale użytkowe, które to lokale wynajmuje od dnia ich nabycia jako następca prawny dostawców dla spółki akcyjnej. W akcie notarialnym z dnia 14 lipca 2015 r. zostało wskazane przez Wnioskodawcę oraz jego żonę, iż przedmiotowe lokale są nabywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Na dzień nabycia ww. lokali oraz w dniu składania niniejszego wniosku, żona Wnioskodawcy nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku VAT czynny. Sprzedaż przedmiotowych lokali wraz z częściami wspólnymi gruntu, została udokumentowana przez czterech dostawców, podatników podatku VAT czynnych na dzień sprzedaży, w których to fakturach jako nabywca został wymieniony Wnioskodawca jako prowadzący działalność gospodarczą. Powyższe faktury Wnioskodawca otrzymał w dniu 14 lipca 2015 r. oraz zaewidencjonował w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług za lipiec 2015 r. Należności na rzecz dostawców za sprzedane lokale zostały w dniu 17 lipca 2015 r. opłacone przez Wnioskodawcę w całości. Jednocześnie Wnioskodawca uznał, że wymienione powyżej faktury dokumentujące nabycie trzech lokali użytkowych z oznaczeniem jako nabywcy - Wnioskodawcy, prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą, zostały wystawione przez dostawców z uwzględnieniem zasad określonych w art. 106e ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabywając opisane lokale w dniu 14 lipca 2015 r. Wnioskodawca ustalił wspólnie z dostawcami, iż należny czynsz za wynajem lokali dla spółki akcyjnej za okres od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 31 lipca 2015 r. zostanie udokumentowany przez dostawców fakturami wystawionymi przez ww. w pierwszych dniach lipca 2015 r. Strony jednocześnie ustaliły, iż należny czynsz za wynajem powyższych trzech lokali dla spółki akcyjnej, Wnioskodawca będzie uzyskiwał dopiero od dnia 1 sierpnia 2015 r. Strona w dniu 4 sierpnia 2015 r. wystawiła dla spółki akcyjnej pierwszą fakturę za wynajem powyższych trzech lokali wskazując, iż jest to należny czynsz za wynajem przez Wnioskodawcę ww. lokali użytkowych za okres od dnia 1 sierpnia 2015 r. do dnia 31 sierpnia 2015 r.

Wnioskodawca i jego żona złożyli trzy informacje w Urzędzie Miejskim, o których mowa w art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849 z późn. zm.), w których to informacjach wskazują podstawy opodatkowania tym podatkiem nabytych w dniu 14 lipca 2015 r. trzech lokali użytkowych. Zdaniem Wnioskodawcy decyzja ustalająca wysokość należnego podatku od nieruchomości zostanie wydana na imię i nazwisko obojga małżonków. Wnioskodawca zamierza całość należnego podatku od nieruchomości należnego od tych lokali opłacać z rachunku bankowego prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz zamierza ww. wydatek zaewidencjonować w księgach rachunkowych prowadzonych dla działalności gospodarczej i uznać za koszt uzyskania przychodu związany z uzyskiwaniem przychodów z tytułu działalności w zakresie wynajmu lokali użytkowych. Nabycie ww. lokali zostało zaewidencjonowane w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Do wartości ww. trzech lokali użytkowych doliczono też wydatek związany ze sporządzeniem aktu notarialnego w dniu 14 lipca 2015 r. związanego z nabyciem ww. lokali, udokumentowanego przez notariusza fakturą z dnia 14 lipca 2015 r., należność za usługi notarialne w kwocie brutto 13.158 zł 54 gr, w tym podatek należny 2.460 zł 54 gr. Faktura za usługi notarialne została wystawiona przez notariusza ze wskazaniem danych wyłącznie Wnioskodawcy. Wnioskodawca od miesiąca sierpnia 2015 r. od wartości początkowej lokali użytkowych nalicza odpisy amortyzacyjne według stawki w wysokości 2,50%, które to odpisy są ewidencjonowane w księgach rachunkowych jego firmy oraz w całości będą zaliczane od miesiąca sierpnia 2015 r. do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Dostawcy ww. trzech lokali użytkowych przed dniem 14 lipca 2015 r. wystawili faktury dla najemcy lokali za wynajem ww. lokali użytkowych, w których to fakturach wskazali, że przysługuje im czynsz za wynajem ww. lokali użytkowych za okres od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 31 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca powyższy sposób udokumentowania przez dostawców czynszu za wynajem zaakceptował i pierwszą fakturę z tytułu należnego stronie czynszu najmu za wynajem ww. trzech lokali użytkowych za okres od dnia 1 sierpnia 2015 r. do dnia 31 sierpnia 2105 r. wystawił w dniu 4 sierpnia 2015 r.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

* wspólnie z żoną ustalił, iż nabyte w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej lokale użytkowe będą w całości przeznaczone od dnia 14 lipca 2015 r. do wykorzystania w ramach prowadzonej Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej;

* za zgodą żony, Wnioskodawca jest od dnia 14 lipca 2015 r. wyłącznie stroną umowy najmu 3 lokali użytkowych, które to lokale są wynajmowane przez niego spółce akcyjnej;

* podstawą ustalenia z dostawcami (sprzedawcami) ww. 3 lokali, że czynsz za wynajem lokali dla spółki akcyjnej za okres od dnia 15 lipca 2015 r. do dnia 31 lipca 2015 r. będzie należny dostawcom (sprzedawcom) tychże lokali był fakt, iż sprzedawcy wystawili najemcy przed dniem 14 lipca 2015 r. faktury za wynajem za lipiec 2015 r. Z uwagi na powyższe pomimo, że Wnioskodawca wynajmuje ww. lokale dla spółki akcyjnej od dnia 14 lipca 2015 r. Wnioskodawca postanowił wspólnie ze sprzedawcami, iż Wnioskodawcy należny jest czynsz za wynajem ww. lokali od dnia 1 sierpnia 2015 r.;

* umowa sprzedaży ww. 3 lokali użytkowych w dnia 14 lipca 2015 r. ani też inna umowa nie zawiera zapisów dotyczących czynszu za wynajem tych lokali za okres od dnia 15 lipca 2015 r. do dnia 31 lipca 2015 r.;

* wartość nabytych w dniu 14 lipca 2015 r. 3 lokali użytkowych została tak skalkulowana, że kwota czynszu należnego od najemcy za okres od dnia 15 lipca 2105 r. do dnia 31 lipca 2015 r. pomniejsza cenę sprzedaży ww. lokali.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, oznaczone we wniosku numerami 2 i 3.

1. Czy na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek ustalenia oraz zaewidencjonowania w księgach rachunkowych prowadzonych przez Wnioskodawcę dla działalności gospodarczej za rok podatkowy 2015 r. przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych za rok podatkowy 2015 według stawki w wysokości 19% z tytułu wynajmu dla spółki akcyjnej trzech lokali użytkowych w okresie od dnia 14 lipca 2015 r. do dnia 31 lipca 2015 r.

2. Czy Wnioskodawca ma prawo do uznania, iż uzyskiwany przez niego od dnia 1 sierpnia 2015 r. czynsz z tytułu wynajmu dla spółki akcyjnej trzech lokali użytkowych, który to czynsz jest i będzie dokumentowany przez Wnioskodawcę fakturami, stanowi dla niego w roku podatkowym 2015 i latach podatkowych następnych przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki w wysokości 19%, który to przychód podlega też obowiązkowi zaewidencjonowania w księgach rachunkowych prowadzonych przez Wnioskodawcę dla działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, uznaje się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Wskazać należy, iż Wnioskodawca ustalił z dostawcami ww. trzech lokali użytkowych, iż to oni pobiorą należny czynsz od najemcy, także za okres od dnia 14 lipca 2015 r. do dnia 31 lipca 2015 r., który to czynsz został udokumentowany przez dostawców fakturami przed dniem 14 lipca 2015 r. Z uwagi na powyższe należy uznać, że na Wnioskodawcy nie spoczywa obowiązek ustalenia oraz zaewidencjonowania w księgach rachunkowych prowadzonych przez Wnioskodawcę dla działalności gospodarczej za rok podatkowy 2015 przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych za rok 2015 według stawki w wysokości 19% z tytułu wynajmu przez stronę dla spółki akcyjnej trzech lokali użytkowych w okresie od dnia 14 lipca 2015 r. do dnia 31 lipca 2015 r.

Wskazać należy, iż aczkolwiek przedmiotowe lokale zostały nabyte przez małżonków w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, to nabywając powyższe lokale małżonkowie postanowili, że będą one użytkowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wskazać też należy, iż stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uznaje się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, które to przychody od dnia 1 sierpnia 2015 r. są dokumentowane w całości przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Z uwagi na powyższe należy uznać, że Wnioskodawca ma prawo do ustalenia, iż uzyskiwany przez niego od dnia 1 sierpnia 2015 r. czynsz najmu z tytułu wynajmu dla spółki akcyjnej trzech lokali użytkowych, który to czynsz jest i będzie dokumentowany przez Wnioskodawcę fakturami, stanowi dla niego w roku podatkowym 2015 i latach podatkowych następnych przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych za rok 2015 według stawki w wysokości 19%, który to przychód podlega obowiązkowi zaewidencjonowania w księgach rachunkowych prowadzonych przez Wnioskodawcę dla działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Listę przedmiotów majątkowych stanowiących odrębny majątek każdego z małżonków zawiera art. 33 ww. kodeksu.

Zatem, składniki majątku nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej małżeńskiej lub wytworzone (w tym wybudowane) ze środków objętych tą wspólnością, nie stanowią odrębnego majątku danego małżonka, lecz dorobek małżonków bez względu na to, czy zostały zakupione (wytworzone) na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez jednego z małżonków, czy też dla celów prywatnych. Pamiętać przy tym należy, iż zgodnie z art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie wspólności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz dbania o nią.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z powyższego wynika, że dochodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym są wszelkie przysporzenia lub korzyści majątkowe, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tekst jedn.: z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W treści wniosku wskazano, że lokale użytkowe zostały nabyte przez oboje małżonków w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, lecz na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Za zgodą żony, lokale te będą w całości przeznaczone od dnia 14 lipca 2015 r. do wykorzystania w ramach prowadzonej Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej i ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Również za zgodą żony, Wnioskodawca jest od dnia 14 lipca 2015 r. wyłącznie stroną umowy najmu 3 lokali użytkowych, które to lokale są wynajmowane przez niego spółce akcyjnej. Podstawą ustalenia z dostawcami (sprzedawcami) ww. 3 lokali, że czynsz za wynajem lokali dla spółki akcyjnej za okres od dnia 15 lipca 2015 r. do dnia 31 lipca 2015 r. będzie należny dostawcom (sprzedawcom) tychże lokali był fakt, iż sprzedawcy wystawili najemcy przed dniem 14 lipca 2015 r. faktury za wynajem za lipiec 2015 r. Z uwagi na powyższe pomimo, że Wnioskodawca wynajmuje ww. lokale dla spółki akcyjnej od dnia 14 lipca 2015 r. Wnioskodawca postanowił wspólnie ze sprzedawcami, iż Wnioskodawcy należny jest czynsz za wynajem ww. lokali od dnia 1 sierpnia 2015 r. Umowa sprzedaży ww. 3 lokali użytkowych z dnia 14 lipca 2015 r. ani też inna umowa nie zawiera zapisów dotyczących czynszu za wynajem tych lokali za okres od dnia 15 lipca 2015 r. do dnia 31 lipca 2015 r., ale wartość nabytych w dniu 14 lipca 2015 r. 3 lokali użytkowych została tak skalkulowana, że kwota czynszu należnego od najemcy za okres od dnia 15 lipca 2105 r. do dnia 31 lipca 2015 r. pomniejsza cenę sprzedaży ww. lokali.

Z wniosku wynika zatem, że Wnioskodawca, jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą, użytkuje i wynajmuje lokale użytkowe nabyte przez oboje małżonków w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej od dnia ich nabycia, tj. od 14 lipca 2015 r.

W sytuacji, gdy składnik majątku stanowi współwłasność małżonków i jest wykorzystywany wyłącznie przez jednego z małżonków w prowadzonej przez niego działalności, to przychód z najmu takiego składnika majątku, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jedynie tego podmiotu, który faktycznie przedmiotowy składnik wykorzystuje dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Wynajem przez Wnioskodawcę lokali użytkowych (nabytych przez oboje małżonków w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej) w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej spowoduje powstanie wyłącznie u niego przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ to wyłącznie Wnioskodawca uzyskuje korzyści majątkowe podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Skoro - zgodnie z treścią wniosku - przychód ze sprzedaży lokali użytkowych został skalkulowany w ten sposób, że o wartość czynszu za okres od 14 lipca 2015 r. do 31 lipca 2015 r. pomniejszono cenę sprzedaży ww. lokali, to przychodem Wnioskodawcy z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przychód z tytułu wynajmu ww. lokali za okres od 1 sierpnia 2015 r. Dochód z powyższego tytułu podlega opodatkowaniu wg stawki przewidzianej dla prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. wg stawki 19%.

Podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Interpretację indywidualną oparto zatem na stwierdzeniu Wnioskodawcy, że wartość nabytych w dniu 14 lipca 2015 r. 3 lokali użytkowych została tak skalkulowana, że kwota czynszu należnego od najemcy za okres od dnia 15 lipca 2105 r. do dnia 31 lipca 2015 r. pomniejsza cenę sprzedaży ww. lokali.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania - właściwy organ - ustali, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest odmienny od rzeczywistego, to wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Jednocześnie należy wyraźnie zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Niniejsza interpretacja indywidualna odnosi się wyłącznie do zagadnień prawa podatkowego w kontekście zadanych pytań i zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska, w odniesieniu do wskazanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie rozstrzyga o zgodności opisanych we wniosku czynności z innymi przepisami, w tym przepisami ustawy o rachunkowości. Przepisy ustawy o rachunkowości nie stanowią bowiem przepisów prawa podatkowego zdefiniowanych w art. 3 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Tym samym minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnienia do interpretowania tych przepisów w trybie wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, określonych w art. 14b § 1 tej ustawy.

Końcowo należy wskazać, że w zakresie kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w zakresie podatku od towarów i usług, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.