ITPB1/4511-804/15/MPŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2015 r. (data wpływu 21 lipca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 września 2015 r. (data wpływu 16 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu. Wniosek uzupełniono w dniu 16 września 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w związku z najmem lokalu użytkowego otrzymuje 2.700 zł miesięcznie.

Od przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca ponosi następujące obciążenia:

1. Opłatę do spółdzielni mieszkaniowej w wysokości 1.163 zł 35 gr miesięcznie,

2. Podatek od nieruchomości w wysokości 58 zł miesięcznie.

Łączna wysokość comiesięcznych należności wynosi 1.221 zł 35 gr.

Przychód z powyższego najmu lokalu użytkowego Wnioskodawca opodatkowuje ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%.

Ponadto, jak wskazano w uzupełnieniu wniosku, to Wnioskodawca jest zobowiązany do uregulowania opisanych wyżej należności do spółdzielni mieszkaniowej oraz urzędu miasta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych może być płacony od przychodu z najmu pomniejszonego o wysokość comiesięcznych opłat do spółdzielni mieszkaniowej oraz podatku od nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego przychód z najmu lokalu użytkowego to wysokość kwot otrzymywanych od najemców (2.700 zł) pomniejszona o comiesięczne opłaty do spółdzielni mieszkaniowej oraz podatek od nieruchomości (1.221 zł 35 gr) czyli 1.478 zł 65 gr - po zaokrągleniu 1.479 zł.

Od powyższej kwoty (1479 zł) zdaniem Wnioskodawcy, powinien on odprowadzać ryczałt (stawka 8,5%) w wysokości 125 zł 72 gr miesięcznie - po zaokrągleniu 126 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest m.in. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem takie jak: czynsz do spółdzielni mieszkaniowej, opłaty związane z zarządzaniem nieruchomością, podatek od nieruchomości), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% od przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 wyżej powoływanej ustawy, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień - w terminie złożenia zeznania.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 2 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę najmu lokalu użytkowego. Jak wskazano w uzupełnieniu wniosku, do ponoszenia należności za ww. lokal (czynsz do spółdzielni mieszkaniowej, podatek od nieruchomości) zobowiązany jest Wnioskodawca jako wynajmujący.

Wobec tak przedstawionego stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwesta związana ze sposobem ustalenia podstawy do opodatkowania, od której naliczana jest kwota zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu najmu ww. lokalu użytkowego.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa, przychodem podlegającym opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym są w całości kwoty czynszu otrzymywane przez Wnioskodawcę. Z treści wniosku wynika, że najemca co miesiąc przekazuje na konto Wnioskodawcy ustaloną kwotę czynszu, jednakże to na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek uregulowania należności do spółdzielni mieszkaniowej oraz podatku od nieruchomości.

Jednocześnie podkreślić należy, iż w przypadku wyboru opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, co znajduje zastosowanie w przedmiotowej sprawie, podstawą opodatkowania jest przychód z najmu, a nie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania. Dlatego też twierdzenie Wnioskodawcy, że przychód z najmu może zostać pomniejszony o należności z tytułu opłat do spółdzielni mieszkaniowej podatku od nieruchomości należało uznać za bezzasadne.

Reasumując, w sytuacji, gdy - na podstawie zawartej umowy - to Wnioskodawca jest zobowiązany do opłacania wydatków związanych z wynajmowanym lokalem użytkowym tj. podatku od nieruchomości i opłat do spółdzielni mieszkaniowej, fakt, że Wnioskodawca ponosi te wydatki nie ma wpływu na wysokość podstawy opodatkowania. W związku z powyższym, Wnioskodawca powinien odprowadzać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (stawka 8,5%) od kwoty czynszu najmu uzyskanej od najemcy (2.700 zł.).

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.