ITPB1/4511-779/15/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2015 r. (data wpływu 10 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania znaku towarowego na podstawie umowy darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 10 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek (nadany w dniu 6 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania znaku towarowego na podstawie umowy darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w przyszłości może otrzymać od swojego syna darowiznę w postaci znaku towarowego słownego, który to znak będzie zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM), jako wspólnotowy znak towarowy, chroniony prawem ochronnym na zasadach wynikających z rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L z 24 marca 2009 r., Nr 78, str. 1) wraz z prawami ochronnymi wynikającymi ze wskazanego zgłoszenia (dalej: znak towarowy; dla uproszczenia treści wniosku ilekroć w dalszej części wniosku mowa będzie o znaku towarowym, należy rozumieć przez to znak towarowy wraz z prawami ochronnymi do tego znaku). Przed dokonaniem darowizny niezależny podmiot dokona wyceny wartości rynkowej znaku towarowego. Według wstępnych szacunków wartość znaku towarowego będzie wyższa niż 10.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisana w stanie faktycznym darowizna znaku towarowego będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie z tego podatku zwolniona na odstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1, czy darowizna znaku towarowego będzie mogła skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, po spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od spadków i darowizn (pytanie nr 2) w dniu 2 września 2015 r. została wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach interpretacja indywidualna znak IBPB-2-1/4515-97/15/BJ.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny. Stosownie jednak do art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Z powyższego wynika zatem, że nabycie w drodze darowizny prawa do znaku towarowego, podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało wprost wyłączone spod zakresu zastosowania ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Mając na uwadze powyższe, otrzymanie Znaku Towarowego będzie podlegać podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. Wskazać jednakże należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (art. 21 ust. 20 ww. ustawy). A zatem zastrzeżenie to nie ma znaczenia dla przedmiotowej sprawy. Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawcę Znaku Towarowego, tak jak opisano to w zdarzeniu przyszłym, jest otrzymaniem darowizny, to jest świadczenia nieodpłatnego z punktu widzenia wskazanej regulacji zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do pierwszej grupy podatkowej zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn zalicza się między innymi zstępnych, a więc też syna.

Podsumowując, Wnioskodawca stwierdza, że świadczenie (tekst jedn.: otrzymanie Znaku Towarowego w drodze darowizny) będzie miało nieodpłatny charakter, świadczenie to zostanie otrzymane od syna, a więc osoby z I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, zaś art. 21 ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania. Tak więc wszelkie wymogi do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą spełnione.

Takie samo stanowisko zostało przedstawione m.in. w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów, działającego przez upoważniony organ, to jest Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 stycznia 2015 r., znak IBPBI/1/415-1218/14/JS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni może w przyszłości otrzymać od swojego syna darowiznę w postaci znaku towarowego słownego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W tym miejscu wskazać należy, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 2 września 2015 r. znak IBPB-2-1/4515-97/15/BJ stwierdził, że w przedstawionym przez Wnioskodawczynię zdarzeniu przyszłym nabycie od syna w drodze darowizny prawa własności intelektualnej (znaku towarowego) na podstawie art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 215 r., poz. 86 z późn. zm.) - nie będzie podlegało podatkowi od spadków i darowizn.

W konsekwencji, z tytułu otrzymania przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny wskazanych we wniosku składników majątkowych, tj. praw własności intelektualnej, znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Stosownie do art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Przy czym, do pierwszej grupy podatkowej w myśl art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 86 z późn. zm.) zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Zastrzeżenie zawarte w ust. 20 art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Z wniosku nie wynika, by Wnioskodawczyni otrzymała świadczenie na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych działalności wykonywanej osobiście.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz zaprezentowany opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych nabycie przez Wnioskodawczynię w formie darowizny od syna, tj. osoby zaliczonej do I grupy podatkowej (w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn) powoduje powstanie przychodu, który z kolei będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej tutejszy organ informuje, że wydana została ona w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.