ITPB1/4511-724/15/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2015 r. (data wpływu 22 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 1997 nabyła Pani aktem notarialnym na własność od Miasta lokal przeznaczony na działalność gospodarczą. Działalność gospodarczą (usługi fryzjerskie) założyła Pani 17 lipca 1990 r. Usługi fryzjerskie wykonywała Pani ww. lokalu do 1 czerwca 2015 r. W tym dniu zamknęła Pani działalność. W dniu 7 maja 2015 r. ww. lokal sprzedała Pani osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą - usługi fryzjerskie za kwotę 155 000 zł.

Działalność, którą Pani prowadziła samodzielnie, była przez wszystkie lata opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Lokal który wykorzystywała Pani do prowadzenia swojej działalności gospodarczej nigdy nie był amortyzowany, czy odliczony w kosztach prowadzenia działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedanego lokalu wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej musi Pani zapłacić podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości, jeśli tak w jakiej formie i wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu nabytego w roku 1997 od Miasta podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości.

Na mocy ustawy była Pani zwolniona z obowiązku prowadzenia ksiąg, składania deklaracji i zeznań podatkowych oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy (art. 24 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Składała Pani jedynie PIT-16A - deklarację o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego (składany do końca stycznia po roku podatkowym), oraz PIT 16 - wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej. Co roku, zgodnie z art. 30 pkt 1 ustawy otrzymywała Pani stawkę karty podatkowej ustaloną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydając decyzję o wysokości płaconego podatku uwzględnia przepisy prawa podatkowego. Dla karty podatkowej stawki wyliczane są na podstawie wysokości podatków płaconych w skali kraju przychodów i dochodów osiąganych przy określonym stanie zatrudnienia w danym rodzaju i zakresie działalności w danej grupie miejscowości. W przypadku opodatkowania w formie karty podatkowej wysokość podatku nie jest uzależniona od wielkości uzyskiwanych przychodów, ani od ponoszonych kosztów. Stawka podatku uwzględnia również podatek należny od przychodów uzyskanych ze sprzedaży innych składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej opodatkowanej kartą podatkową. Pani zdaniem, skoro stawka karty podatkowej uwzględnia przychody tj. przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie mogą być opodatkowane w innej formie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,

* pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności gospodarczej i dniem ich zbycia nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Z kolei zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej jest również przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, iż z istoty rozwiązań zawartych w ww. przepisach wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy, stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą,

Opodatkowanie niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne na podstawie przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym jest wyjątkiem od generalnej zasady opodatkowania na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą opłacać osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Artykuł 23 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym stanowi, iż zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność wymienioną w punktach 1-11 tego przepisu.

Analiza przepisów art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 1 pkt 1 i art. 23 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym prowadzi do wniosku, iż przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (za wyjątkiem osiąganych z enumeratywnie wymienionych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym źródeł), w przypadku podatnika, który złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, są opodatkowane zgodnie z formami określonymi w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych tj. na zasadach opisanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność wymienioną w ust. 1 art. 23 cyt. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Obliczanie podatku dochodowego jest w tym przypadku dokonywane w sposób uproszczony, bez ustalania podstawy opodatkowania zgodnie z jej podstawową konstrukcją przyjętą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość świadczenia podatkowego przy opodatkowaniu w tej formie wynika z treści przepisów prawa podatkowego.

Podatek dochodowy w formie karty podatkowej ustalany jest odrębnie na każdy rok podatkowy w drodze decyzji naczelnika urzędu skarbowego. Podatnicy korzystający z tej formy opodatkowania są zwolnieni od obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o wysokości uzyskanego dochodu oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

W konsekwencji, podatnicy ci nie muszą wykazywać również rzeczywistych przychodów z prowadzonej działalności. Stawki karty podatkowej zostały bowiem tak skalkulowane, że odpowiadają wysokości podatków przypadających od przeciętnych w skali kraju przychodów i dochodów osiąganych przy określonym stanie zatrudnienia w danym rodzaju i zakresie działalności oraz w danej grupie miejscowości.

W przypadku opodatkowania w formie karty podatkowej wysokość podatku nie jest uzależniona od wielkości uzyskiwanych przychodów, ani od ponoszonych kosztów. Wysokość podatku jest uzależniona od rodzaju prowadzonej działalności i jest wypadkową przede wszystkim dwóch wielkości: po pierwsze liczby zatrudnionych osób (co mówi o wielkości przedsiębiorstwa) oraz liczby mieszkańców miejscowości, w której prowadzona jest działalność.

Tym samym stawki karty podatkowej uwzględniają również podatek należny od przychodów uzyskanych ze sprzedaży składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej opodatkowanej w tej formie, jeżeli źródłem tych przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Bez znaczenia dla uznania przychodów uzyskanych ze sprzedaży tych składników za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej pozostaje okoliczność, że podatnicy opodatkowani kartą podatkową nie prowadzą ewidencji (wykazu) środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia, skoro od obowiązku ich prowadzenia zwolnieni są na mocy ustawy. Jednocześnie nieprowadzenie tych ewidencji nie oznacza, że przychody uzyskane ze sprzedaży omawianych składników majątku nie stanowią przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należy bowiem zauważyć, że opodatkowaniu w formie karty podatkowej podlegają przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których zalicza się również przychody uzyskane ze sprzedaży składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Reasumując stwierdzić należy, że skoro przychód z odpłatnego zbycia budynku użytkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, a w przypadku podatnika, który złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wszystkie przychody z tej działalności są opodatkowane zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym, której przepisy dotyczące opodatkowania w formie karty podatkowej nie przewidują odrębnego opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, to przychody te są obojętne podatkowo.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.