ITPB1/4511-692/15/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2015 r. (data wpływu 12 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego przez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego przez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w modelu logistycznym dropshippingu. W początkowym okresie działalności Wnioskodawca będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług dla drobnych przedsiębiorców na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie świadczenie usług pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe. Usługi pośrednictwa świadczone przez Wnioskodawcę będą polegały na prezentowaniu za pośrednictwem kont Wnioskodawcy w polskich portalach aukcyjnych (a w przyszłości być może również za pośrednictwem własnej strony internetowej) towarów (przede wszystkim obuwia i odzieży) będących własnością przedsiębiorców zagranicznych (podmioty posiadające siedzibę poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego - głównie Chiny), które to towary, te podmioty zagraniczne wystawiają do sprzedaży na aukcjach organizowanych za pośrednictwem portalu Aliexpress lub które pochodzą bezpośrednio z ich oferty, zbieraniu zamówień, zawieraniu w imieniu klientów umów kupna - sprzedaży z podmiotami zagranicznymi, obsłudze płatności, tj. inkasowaniu wpłat od klientów w postaci przelewów bankowych na rachunek Wnioskodawcy i przekazywaniu ich na rachunek podmiotu zagranicznego, przekazywaniu zamówień do podmiotu zagranicznego oraz ewentualnej pomocy klientowi w postępowaniu reklamacyjnym.

Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie będzie pośredniczył w sprzedaży towarów będących własnością podmiotu zagranicznego (Wnioskodawca planuje zawrzeć z niektórymi podmiotami zagranicznymi umowy o stałej współpracy). Klient będzie każdorazowo informowany, że nabywa usługę pośrednictwa (taka informacja będzie zawarta w regulaminie świadczenia usług oraz opisie każdej aukcji).

Po otrzymaniu płatności za towar podmiot zagraniczny będzie realizował przesyłkę do klienta. Wartość towarów zamówionych przez jednego klienta nigdy nie będzie przekraczała kwoty 150 euro. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie będzie trafiał do Wnioskodawcy, czyli do pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca w żadnym momencie nie stanie się właścicielem towaru, a jedynie będzie prezentował ofertę podmiotu zagranicznego. Jako pośrednik, Wnioskodawca nie będzie posiadał fizycznie towaru w swojej firmie, a co za tym idzie, nie będzie dysponował dokumentem zakupu towaru, jakim jest faktura lub rachunek. Zobowiązanym z tytułu należności celnych i podatku VAT z tytułu importu towaru będzie klient (przy czym, ze względu na wartość towaru nieprzekraczającą 150 euro należności celne nie wystąpią). O tych zobowiązaniach klient będzie informowany w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego dostępnym na profilach Wnioskodawcy w portalach aukcyjnych. W przesyłce z towarem klient otrzyma rachunek wystawiony przez podmiot zagraniczny.

Klient dokonujący zakupu najpierw będzie przelewał pieniądze na konto bankowe pośrednika, czyli na konto Wnioskodawcy, który tego samego lub następnego dnia, przekaże pieniądze do podmiotu zagranicznego, znajdującego się poza terytorium Unii Europejskiej. Kwota, która zostanie przesłana podmiotowi zagranicznemu to pełna opłata za dany towar, zgodnie z ceną podaną na aukcji w serwisie Aliexpress lub w ofercie podmiotu zagranicznego. Wnioskodawca, jako pośrednik, otrzyma prowizję stanowiącą różnicę pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewów bankowych na jego rachunek bankowy, a kwotą przelaną podmiotowi zagranicznemu. Na ustaloną w powyższy sposób prowizję Wnioskodawca będzie wystawiał klientom zamawiającym za jego pośrednictwem towar, rachunki. Suma rachunków z tytułu zrealizowanej w danym miesiącu prowizji będzie stanowiła dla Wnioskodawcy podstawę do zaksięgowania przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Co stanowi przychód Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego przez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem.

2. Czy kwota należności za towar, którą Wnioskodawca jedynie inkasuje i przekazuje do podmiotu zagranicznego stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, jego przychód, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie stanowiła prowizja należna mu z tytułu wykonanej usługi pośrednictwa handlowego, tj. różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu na jego rachunek bankowy, a kwotą wysłaną podmiotowi zagranicznemu w celu realizacji zamówienia, na którą to kwotę klient otrzymuje rachunek. Powyższe jest konsekwencją faktu, że Wnioskodawca nie jest właścicielem towaru, nie jest również importerem, ponieważ nie sprowadza towaru na własny rachunek, a jedynie pośredniczy w płatnościach i zamówieniach.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, za przychód z tej sprzedaży, uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. W oparciu o przepis art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i li, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychodem, w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskiwanym ze świadczenia usług pośrednictwa handlowego będzie prowizja uzyskana z tego tytułu - różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta, a kwotą przekazaną do podmiotu zagranicznego. Wynika to z faktu, iż towar nie będzie stanowił własności Wnioskodawcy, który nie uzyska faktury ani rachunku potwierdzającej jego zakup. Wnioskodawca nie dokonuje zatem sprzedaży towaru we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca nie będzie również importerem, gdyż nie sprowadza towaru na własny rachunek, ani w niczyim imieniu, zaś jego udział w transakcji ogranicza się do pośrednictwa w płatnościach, zamówieniach i postępowaniu reklamacyjnym. Zatem w sytuacji, gdy rola Wnioskodawcy będzie sprowadzała się do pośrednictwa, przychodem będzie wartość prowizji, na którą zostanie wystawiony rachunek lub potwierdzenie zapłaty.

Przykładowo, gdy Wnioskodawca otrzyma od klienta wpłatę w wysokości 120 zł, przy czym, wynagrodzenie za usługę pośrednictwa będzie stanowiło kwotę 20 zł, zaś zapłata za towar kwotę 100 zł (ww. kwoty nie zawierają podatku VAT, gdyż w początkowym okresie prowadzenia działalności, Wnioskodawca będzie z podatku VAT zwolniony), to przychodem Wnioskodawcy będzie wyłącznie kwota 20 zł, na którą zostanie klientowi wystawione potwierdzenie zapłaty (ewentualnie rachunek). Pozostała kwota 100 zł nie będzie stanowiła przychodu Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca jedynie inkasuje tę kwotę na rzecz podmiotu zagranicznego. Sytuacja przedstawiałaby się odmiennie, gdyby Wnioskodawca nabywał towar na własność, a następnie odsprzedawał go klientom jako właściciel, a jedynie proces dostawy towaru do klienta przerzucał na podmiot zagraniczny. Działalność Wnioskodawcy ogranicza się jednak wyłącznie do świadczenia usług pośrednictwa handlowego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje uznanie organów podatkowych. Tytułem przykładu można przywołać rozstrzygnięcie zapadłe w ramach interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia13 stycznia 2012 r. ILPB1/415-1183/11-2/TW, gdzie w zbliżonym stanie faktycznym, organ podatkowy uznał, że "przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego, dla Wnioskodawcy zyskiem (przychodem w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie prowizja uzyskana z tego tytułu - różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta, a kwotą przekazaną dostawcy. Zatem w sytuacji, gdy - jak wskazał Zainteresowany - jego rola będzie sprowadzała się do pośrednictwa, przychodem będzie wartość prowizji, na którą - jak podał Wnioskodawca, zostanie wystawiona faktura VAT". W podobnym duchu wypowiedział się również Dyrektor izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2013 r. IPTPB /415-218/13-4/DS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 31 lipca 2014 r. ILPB1/415-521/14-2/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 22 maja 2014 r. ITPB1/415-188/14/WM i z dnia 20 listopada 2014 r. ITPB1/415-904/14/MR oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2013 r. IBPB1/1/415-827/13/AP, z dnia 21 listopada 2014 r. IBPBI/1/415-975/14/AP, z dnia 2 grudnia 2014 r. IBPBI/1/415-1020/14/ESZ i z dnia 21 kwietnia 2015 r. IBPB1/1/4511-78/15WRz wydanych na tle niemal identycznych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych). Również w interpretacji indywidualnej z dnia 22 maja 2013 r. ITPB1/415-367/13/DP Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że przychodem podatnika, który zajmował się m.in. pośrednictwem w sprzedaży miejsc na zajęciach edukacyjnych oraz materiałów edukacyjnych za pomocą strony internetowej jest uzyskana z tego tytułu prowizja, wynosząca odpowiednio 15% i 50% wpływów od kupujących.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie odpowiedzi na pytanie postawione w punkcie 1 niniejszego wniosku należy uznać za słuszne.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, część wpłaty od klienta, stanowiąca zapłatę za towar, przekazywana następnie podmiotowi zagranicznemu, nie będzie stanowiła dla niego kosztu uzyskania przychodu. Powyższe stanowisko stanowi konsekwencję stanowiska Wnioskodawcy zaprezentowanego w poprzednim punkcie. Skoro bowiem przychodem Wnioskodawcy jest wyłącznie kwota wynagrodzenia za usługę pośrednictwa handlowego (przychodem nie jest kwota stanowiąca zapłatę za towar, którą Wnioskodawca jedynie inkasuje i przekazuje partnerowi), to nietrafne byłoby zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu należności za towar przekazywanej podmiotowi zagranicznemu (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2013 r. IBPBI/1/415-1071/13/AP na tle tożsamego stanu faktycznego).

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W sytuacji opisanej w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca nie ponosi żadnych kosztów, jego rola tutaj ma charakter czysto techniczny i sprowadza się wyłącznie do przekazania zapłaty od klienta do partnera.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie odpowiedzi na pytanie postawione w punkcie 2 niniejszego Wniosku należy uznać za słuszne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.